GEORGE W. BUSH LUST BROEDERLIJK DELEN

Wie normaal wil doen in Europa noemt George W. Bush een ellendeling, “de vieze, gore president van een monsterland”. Omwille van de discussie hierbij enige abnormaliteit: Broederlijk Delen, de partner en concurrent van het gauchistische 11.11.11, rondt zijn vastencampagne af. Deze ‘faith-based institution’ zou het hart van Bush stelen.

In 1967-1968 stond ik voor de klas van het bisschoppelijk college in Lemfu, een missiepost in de rimboe langs een zandspoor op veertig kilometer van de asfaltweg tussen Kinshasa en Matadi. Ik leerde Engels aan de Bakongo’s van de poësis en de retorica. Naast vier zwarte abbés en drie Vlaamse jezuïeten was ik een leek, betaald door de Unesco.

Mensen van het geloof. In Lemfu bouwde de kerk drie scholen – het college, een meisjespensionaat en een Klein Seminarie -, een dispensarium, een dorpscentrum, een waterkrachtcentrale. De katholieke oase bleef recht tijdens de jarenlange corruptie, onstabiliteit en de plunderingen. De missiepost was toen al het betaalbureau voor het kleinste grut van de ambtenaren. Missionarissen laten geen geld aan de vingers plakken, de fonctionnaires wel . Het plateau van Lemfu was goed voor maniok, bamboe en Chinese kool. Deze kool dampte tweemaal daags in de refter van het missiehuis. Bij die chinezerij, een horreur, werd door zwart en blank gediscussieerd, gevit, gelachen, gehuild.

Wie ooit met missionarissen leefde, blijft respect houden voor mensen van het geloof. Wie ooit ‘Op trot voor God’ (Davidsfonds, 2004) van Bernard Henry las, weet hoe deze mensen hun ‘vreemde’ roeping vervulden door duizenden Ethiopiërs te behoeden voor blindheid, misbruikte Indiase kindslaafjes een toekomst te geven, Shuar-indianen in Amazonië te bemoedigen, en blijft sympathie koesteren voor zij die braken met comfort en familiale geborgenheid.

In 1994 waren de Belgische missionarissen met 2766; tien jaar later met 1589. Lemfu leerde mij veertig jaar geleden dat de linkse tweedeling tussen caritas en structuurhervormingen in de ontwikkelingslanden quatsch is, het ene werkt altijd en het andere werkt soms.

De schijnheiligheid rond 11.11.11. Pasen is voor christenen de belangrijkste dag van hun geloof. Opstanding, vernieuwing, herbeginnen zijn de kern van het christendom. Met Pasen rondt Broederlijk Delen zijn vastencampagne af. De kerkelijke ontwikkelingsactie verzamelt de jongste jaren gemiddeld 3,5 miljoen euro en is daarmee even sterk als 11.11.11. Het geld van Broederlijk Delen belandt sporadisch nog bij missionarissen als de jezuïeten van Lemfu. Het leeuwendeel eindigt bij een vereniging die christelijk geïnspireerd is, of hindoe, moslim of boeddhist.

Broederlijk Delen begon met een bisschoppelijke actie om de hongersnood in Congo in 1940 te lenigen. De organisatie is kerkgebonden, maar werkt zelfstandig. De zelfstandigheid en pluraliteit groeiden. Vlaanderen zendt geen zonen meer uit, heeft wel zonen gekweekt. De Vlaamse jezuïeten legden de basis voor de 4000 Indiase SJ’ers.

Jaarlijks wordt gejubeld als 11.11.11 opnieuw zijn campagnebedrag verhoogt, jaarlijks wordt schijnheilig gedaan alsof er voor deze acties van de Vlaamse ontwikkelingskoepel niks of niemand klaar stond voor de derde wereld. Men kan dat alleen denken door de missionering uit te wissen en missionering en onderdrukking en kolonisering in één hoek te borstelen. Zoals het mode is om alleen de negatieve kanten te zien van de kolonisering, is het nog meer mode om missionarissen te aanzien als geestelijk mismaakten. Men dwaalt in het ene en in het andere geval.

De beginselen van George Bush. Broederlijk Delen schrijft verdoken in zijn campagne 2006: “Onze wortels liggen in de Bijbelse geloofstraditie”. Wie onder de marketingteksten krabt, ziet de spirituele inspiratie van deze faith- based institution. De in Europese ogen beginselloze George W. Bush, amper in staat om een basketbalploeg van Austin, Texas te coachen, predikte het ” compassionate conservatism“. Deze alliteratie had een ondraaglijke lichtheid en stonk naar politicslight. Het temperament van de president gaf het sociale conservatisme vuisten.

ComCon had al een intellectuele pedigree met Marvin Olasky (ex-marxist) van de University of Austin en Myron Magnet van het Manhattan Institute. Het “compassionate conservatism” herintroduceerde het moralisme in de sociale politiek. Irak verstopt voor ons voor 90 % het beleid van George W. Bush. Zijn ComCon verbond zich door geld en belastingvrijstellingen met de faith- based institutions. In het begin bleven de beloofde miljarden dollar uit, in 2005 bleek dat ComCon geen foefje is, maar goede sociale engineering.

Geloof het of niet, er is onderzoek over, Bijbelklassen voor gevangenen maken burgers van schurken. Zoals Bijbelklassen in Lemfu de Afrikanen morele en materiële macht brachten.

De auteur is directeur van Trends. Reacties: frans.crols@trends.be

Frans Crols

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content