Gemengde gevoelens

Na Blueness in Cadzand opende opperchef Sergio Herman in Antwerpen een tweede vestiging van zijn moderne Frans-Japanse concept, op enkele passen van zijn andere zaak, Le Pristine.

Net zoals voor Le Pristine werkt Sergio Herman ook voor Blueness samen met Michel Dheedene, de modetycoon achter de luxekledingwinkel Verso. De schreeuwerige donkere kleuren van het voormalige Verso Café ruimden plaats voor zachtroze zeteltjes. Er heerst een intieme sfeer dankzij lusters vol kaarsen. De kaart is beperkt en elk gerecht bestel je apart, inclusief de amuses. Voor prijzen waar ik mijn wenkbrauwen even van optrek, wil ik veel kunnen proeven en dat kan, want elk gerecht kun je delen, wordt ons door het barpersoneel vriendelijk verteld. Maar dat blijkt moeilijk: het is soms een puzzelwerk om elke component op je lepel te krijgen.

Zo vormt de tartaar van Ierse moiri-oester met jalapeno en een granité van yuzu een harmonieuze maar peperdure amuse (23 euro). Twee langoustines, gebakken op de robata, een Japanse barbecue, volgen als voorgerecht (28 euro). De cuisson is perfect glazig. Herman heeft zijn leading lady chef hier, Jaclyn Kong, goed getraind. Ze komen met een heerlijke beurre blanc van yuzu dashi. Dit fine-diningvoorgerecht wordt gek genoeg afgewisseld met comfortfood: noedels in een rijke bouillon krijgen punch van pittige zwartebonenpasta met varken en een zachtgekookt eitje (25 euro). De hoofdgerechten vormen twee kleine smaakvolle rijsttafels op zich. Er is kwartel (55 euro) en kabeljauw (45 euro), allebei gelakt in een andere miso met verschillende groenten en rijst. Bij de kwartel die gerookt werd op cederhout op de robata komt een goede navarrin van lentebabygroentjes zoals boterbonen, courgette en wortel in kippenbouillon met Chinese wijn. Afronden doen we met een niet zo bijzondere dame blanche, waar weliswaar matcha over gestrooid werd (25 euro). Ik blijf achter met gemengde gevoelens. Voor zulke prijzen verwacht ik meer verfijning en van Sergio Herman ben ik meer diepgang gewend.

Dat gastvrouw Dorine Van den Eynde haar rol nog niet volledig kan spelen, is jammer, maar kan ik begrijpen. Het Frans-Japanse concept voelt echter vaak wat bij de haren getrokken. Ingrediënten als yuzu, miso, dashi en matcha zijn tegenwoordig niet uitzonderlijk meer. En dat concept zou bij een tweede vestiging op punt moeten staan.