‘Geld komt vanzelf’

Stijn Van Rompay was als twintiger al CFO van het beursgenoteerde Docpharma. Sindsdien ontpopte hij zich tot serieondernemer en -investeerder. Zo haalde hij onlangs 5,5 miljoen euro op voor zijn farmabedrijf Hyloris. “Dit is nog maar het begin.”

Stijn Van Rompay heeft het van geen vreemde. Zijn vader Leon richtte Docpharma op en bracht de fabrikant en verdeler van generische geneesmiddelen in 2001 naar de beurs. Daarbij bombardeerde hij zoon Stijn, toen amper 24 jaar, tot CFO. Zes jaar later volgde hij zijn vader op als CEO. “Mijn vader is een unieke vent. Ik ben hem enorm erkentelijk”, zegt Van Rompay. “Anders had ik ook wel mijn weg gevonden, maar misschien twintig jaar later. Toen ik een 24-jarig gastje was, had ik het geluk dat ik een vader had die zei: doe het maar, trek je plan.”

De Van Rompays verkochten Docpharma vier jaar later voor 214 miljoen euro aan het Indiase Matrix Labs. Stijn Van Rompay bleef CEO tot eind 2008. Hij vertrok nadat Matrix was overgenomen door het Amerikaanse Mylan. Maar hij rustte allerminst op zijn lauweren. Zo bouwde hij samen met François Fornieri, zijn vader Leon en de Luikse professor Jean-Michel Foidart Uteron Pharma uit. Uteron, dat ontstond door het overhevelen van enkele projecten van het farmabedrijf Mithra, werd lange tijd samen geleid door Van Rompay en Fornieri. Het duo verkocht Uteron in 2013 aan het Amerikaanse Actavis, wat de Van Rompays opnieuw tientallen miljoenen opleverde.

Goesting hebben

Van Rompay had intussen, in 2010, Alter Pharma gelanceerd, dat naar analogie met Docpharma moest uitgroeien tot een sterke speler in generische medicijnen. Vorig jaar verraste hij door de controle af te staan aan de Amerikaanse investeringsgroep Riverside. “Onder meer omdat ik als ondernemer pur sang liquide middelen nodig heb voor nieuwe projecten. Met hun ervaring en hun netwerk zorgen zij ook voor een extra dimensie, die ook mijn aandelen een pak meer waard maken.”

Twee jaar na Alter Pharma lanceerde Van Rompay het farmabedrijf Hyloris. Dat focust op de ontwikkeling van geneesmiddelen waarvan het patent verlopen is, voor nieuwe toepassingen. Hyloris kreeg onlangs een kapitaalinjectie van 5,5 miljoen euro. Van Rompay tankte bij bevriende investeerders zoals Jos Sluys en Christian Dumolin. “Dat zijn trouwe bondgenoten. Jos Sluys bijvoorbeeld investeerde ook in Uteron en Alter Pharma. Geld ophalen doe ik niet. Ik zoek mensen die positivisme uitstralen en goesting hebben. Geld komt dan vanzelf.”

Van Rompay is daarnaast hoofdinvesteerder in het biotechbedrijf Imcyse, een spin-off van de KU Leuven. Imcyse haalde onlangs 6 miljoen euro op, waarvan 4 miljoen van Van Rompay. Hij is ook aandeelhouder van Medcap Funds uit Boston, dat in het onderzoekscentrum van het Massachusetts General Hospital projecten oppikt en ontwikkelt. Bovendien trekt hij mee aan de touwtjes van het durfkapitaalbedrijf PE Group, dat de familie in 2005 heeft opgericht. Dat investeert in niet-beursgenoteerde kmo’s zoals de specialist in elektronisch documentbeheer Unified Post, het boorbedrijf Dekabo en de Willebroekse mediadienstenleverancier AED Group.

Hopen en bidden

“Farma is mijn dada, en dat blijf ik zelf doen. Maar achter de schermen heb ik participaties in andere vennootschappen, die het allemaal vrij tot zeer goed doen”, vat Van Rompay zijn activiteiten samen. Hij blijft hoe dan ook serieondernemen. “Ik heb geen keuze. Dat is mijn karakter. Het is een vloek en een zegen, maar het is moeilijk weg te lopen van iets goeds. Ik doe dit ook enorm graag. Ik heb vroeger gezegd dat we nog vijf keer zo’n bedrijf als Docpharma of Uteron zouden bouwen. Wel, het zal misschien nog meer dan vijf keer zijn. Ik denk dat ik nog maar in het beginstadium sta. De start was extreem moeilijk. Het was hopen en bidden dat het zou lukken. Maar nu weet ik veel beter waarmee ik bezig ben, en heb ik de middelen.”

Het maakt dat er amper tijd rest voor andere dingen. “Mijn werk is mijn hobby”, zegt Van Rompay, de vader van tweelingdochters van elf. “Zij tonen al interesse in wat ik doe. Ze worden mijn opvolgers, denk ik”, aldus Van Rompay, die woont naast het golfparcours in Keerbergen. “Ik zei altijd dat golf niets voor mij is, maar ik ben dit jaar toch gestart. Daarnaast reis ik enorm veel en kom ik veel interessante mensen tegen. Ik heb dan ook geen behoefte aan een uitlaatklep. Mijn werk is mijn uitlaatklep.”