‘Geld interesseert mij niet’

De overname van Spanogroup, waarover de voorbije maanden druk werd gespeculeerd, is beklonken. Maar Jan Ide, de gangmaker van de houtgroep, wil zijn kind niet loslaten. Doet hij toch nog een ultiem tegenbod?

aDe grote verliezer.” “Gefrustreerd langs de zijlijn.” De krantenkoppen waren niet mals over Jan Ide, daags na de overname van Spanogroup. Al maanden werd gespeculeerd over de verkoop van de grootste onafhankelijke houtgroep van het land. Uiteindelijk sloegen Unilin en de laminaatgroep IVC van Filip Balcaen de buit aan de haak. Ide moest de duimen leggen. Of komt hij toch nog met een verrassende zet? Dat is niet uitgesloten, want hij heeft nog een voorkooprecht van dertig dagen.

Via het patrimoniale vehikel Lignofin bezit Jan Ide ongeveer een achtste van de aandelen van Spanogroup. Ook Voka-voorzitter Michel Delbaere en Pierre Macharis, de topman van de beursgenoteerde verpakkingsgroep VPK Packaging, controleren samen iets minder dan een achtste. Delbaere, die getrouwd is met Caroline Vanden Avenne — een nicht van Katrien Vanden Avenne, de echtgenote van Jan Ide — laat de familiebanden misschien spelen. Maar Macharis kan de opbrengst van de verkoop — een transactie van 185 miljoen euro — wellicht gebruiken om zijn familiale uitkoopbod op VPK Packaging te financieren.

Sterke na-ijver

Zolang de transactie nog loopt, houdt Jan Ide de lippen stijf op elkaar. Maar kennissen getuigen hoe Spanogroup hem na aan het hart ligt. “Jan zou de groep het liefst zelf verder uitbouwen”, zegt Guy van Steertegem. De adjunct-directeur-generaal van de sectorfederatie Fedustria heeft niets dan lof voor Ide, “die zich altijd voor 200 procent heeft ingezet voor onze sector. Hij kan diplomatisch zijn, maar hij is altijd heel duidelijk en zijn standpunten zijn gebaseerd op feiten en goed onderbouwde argumenten.” Ook bij de vakbonden ligt de ondernemer goed, want het sociale klimaat bij Spanogroup is uitstekend. Maar dat geldt ook voor de sociale relaties bij Unilin. Dat beide concurrenten elkaars bloed kunnen drinken, is veel gezegd, maar er heeft altijd een sterke na-ijver geheerst tussen beide.

Spanogroup werd in 1963 opgericht door de West-Vlaamse zakenfamilie Vanden Avenne. De burgerlijk ingenieur Jan Ide kwam in 1985 aan het roer van het bedrijf als gedelegeerd bestuurder. Unilin wou al in 2006 de rechtstreekse concurrent kopen, maar Ide dwarsboomde dat offensief via een overname, samen met Sofinim. De dochter van de Antwerpse beursgenoteerde investeringsholding Ackermans & van Haaren verwierf een belang van 73 procent. Het patrimoniale vehikel rond Jan Ide, Lignofin, kocht 25 procent.

Het resultaat werd een groep met 800 werknemers, waarvan de belangrijkste filialen zijn gevestigd in Oostrozebeke en in het Waalse Vielsalm. Hout is de basis voor producten zoals bouwvezelplaten voor dakbedekking, isolerende panelen en balken, en voor spaanderplaten voor kasten, keukens en badkamers. Unilin doet grotendeels hetzelfde. Vanuit een bedrijfseconomisch standpunt is de deal dus logisch, want de consolidatie zou de winstmarges van Unilin kunnen opkrikken.

Kwaad en gefrustreerd

Maar Jan Ide wil Spanogroup zelf leiden, samen met zijn zoon Pieter. In een openhartig gesprek met De Standaard in september liet hij zijn woede en onmacht de vrije loop. Voor de zomer had hij intensief naar geld gezocht, maar hij vond die middelen niet. “Er is in Vlaanderen geen geld meer om te ondernemen. Ik ben daar kwaad en gefrustreerd over. Er wordt enorm veel lippendienst bewezen aan risicokapitaal.”

Ide zal uiteraard verdienen aan de deal. Maar vrijdagavond liet hij nog eens weten dat geld hem niet interesseert. De rasechte ondernemer wil in de eerste plaats ondernemen. “Vlaamse ondernemers kopen liever een Bentley, een zwembad en een appartement op de dijk in Knokke. Als we op die manier ons geld blijven investeren, zullen we binnen tien à vijftien jaar vaststellen dat we in Vlaanderen een probleem hebben. Hoe kun je zo toekomstige welvaart veiligstellen”?

WOLFGANG RIEPL, ILLUSTRATIE DAAN ROSSEELS

“Vlaamse ondernemers kopen liever een Bentley, een zwembad en een appartement op de dijk in Knokke”