Geen zin in overheidsopdrachten?

Managers in overheidsdienst hebben steeds meer weg van geschoten wild. Eind vorig jaar werd Frans Rombouts als topman van DePost vervangen door Johnny Thijs. Onlangs werd Luc Beernaert, de baas van het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV), het slachtoffer van de mini-PCB-crisis. Beiden konden als manager moeilijk functioneren in een omgeving waar de politiek nooit ver weg is. Zijn er tegenwoordig eigenlijk nog mensen te vinden die willen solliciteren voor een topfunctie in een overheidsinstelling, vroegen we aan Frank Schelstraete van het executive search-bureau Schelstraete & Desmedt.

FRANK SCHELSTRAETE. “De terughoudendheid van managers uit de privé-sector om mee te dingen naar een topfunctie in de overheid is aanzienlijk verhoogd. Er bestaan over de overheidsadministratie natuurlijk heel wat clichés en soms liggen die dicht bij de waarheid.”

TRENDS. Zijn headhunters ook voorzichtiger geworden?

SCHELSTRAETE. “Ze zijn inderdaad minder happig om op vraag van de overheid managers te plaatsen. Executive search-bureaus worden momenteel geconfronteerd met een cultuurovergang. Qua werving en assessment neemt de overheid wel een aantal methodes uit de privé-sector over, maar dat gebeurt maar met mondjesmaat. Hét probleem blijft echter de politisering van de raad van bestuur en van de ambtenarij. Je kon zo’n probleem niet op twee jaar tijd oplossen.”

Worden headhuntingbureaus soms gebruikt als schaamlapje voor politieke benoemingen, om de indruk te wekken dat alles toch volgens de regels verlopen is?

SCHELSTRAETE. “Dat gebeurt inderdaad en het is zeer betreurenswaardig. Wij pleiten voor transparantie. Vanuit Schelstraete & Desmedt dingen we niet echt mee naar overheidsopdrachten. Wij hebben de voorbije twaalf jaar amper twee overheidsdossiers behandeld, en er zijn toen geen onregelmatigheden opgetreden.”

Is het voor een topmanager überhaupt wel mogelijk om op een efficiënte manier aan het hoofd van een overheidsbedrijf te staan?

SCHELSTRAETE. “Dat is mogelijk als je twee principes hanteert die ook voor een chief executive officer in de privé-sector gelden. De kandidaat moet visie hebben, en hij moet mensen kunnen mobiliseren. Hij kan zijn visie pas optimaal doen renderen wanneer hij op een onafhankelijke raad van bestuur kan rekenen. Voor de overheid wil dat zeggen: een radicale depolitisering. Koppel daaraan duidelijke afspraken tussen de CEO en de raad van bestuur en we zijn op de goede weg.”

A.M.