Michel Demaré zal zijn twee jonge dochters nog minder vaak in bed kunnen stoppen. De 51-jarige Belg heeft vorige week namelijk totaal onverwachts de leiding moeten nemen van het Zwitsers-Zweedse elektroconcern ABB omdat CEO Fred Kindle opstapte wegens ‘onoverbrugbare meningsverschillen’. Of Demaré, sinds eind 2004 financieel directeur van ABB, het zitje van CEO alleen maar warm moet houden tot een opvolger voor Kindle wordt gevonden, is ver van zeker. ABB-voorzitter Hubert Von Grünberg heeft namelijk duidelijk een boontje voor zijn Belgische manager. “Demaré heeft veel kwaliteiten”, klinkt het.
Demaré is dan ook allesbehalve een koele cijferaar die nauwelijks oog heeft voor strategie. “Ik zie voor mezelf een rol als raadgever voor de CEO in het zoeken naar waardecreatie”, zei Demaré recentelijk aan de Financial Times. “Er is meer dan cijfers verklaren. Ik wil investeerders helpen om te begrijpen wat er in onze business gebeurt. Die betrokkenheid valt inderdaad niet onder de traditionele rol van een CFO”, beseft Demaré.
Zijn operationele vaardigheden maken dat hij een reële kans heeft om CEO te blijven, vooral omdat ABB, dat 109.000 werknemers telt, weinig tijd te verliezen heeft. Het bedrijf zit op een berg contanten en staat klaar om 10 miljard dollar te besteden aan overnames.
Demaré, die ook twee oudere kinderen heeft uit een eerste huwelijk, is bovendien medeverantwoordelijk voor het opkuisen van de vroegere doolhofstructuur van ABB, dat ooit 5000 winstcentra en bijna 1000 juridische entiteiten telde.
Hij heeft de voorbije jaren ook mee gezorgd voor het herstel van de kredietwaardigheid van ABB, wiens bedrijfsobligaties een handvol jaren geleden bijna als ‘rommel’ werden gekwalificeerd. ABB ging in 2002 dan ook bijna failliet aan een juridische strijd met Amerikaanse asbestslachtoffers. “We hebben een van de snelste hersteloperaties ooit gezien”, zegt Demaré. In 2006 noteerde ABB, dat onder meer actief is in energiecentrales en hoogspanningsnetwerken, al 1,4 miljard dollar winst. Vorig jaar boekte het een recordwinst van 3,8 miljard dollar.
Een van de stokpaardjes van Demaré is Sarbanes-Oxley, de Amerikaanse wet die beursgenoteerde bedrijven regels oplegt over deugdelijk bestuur en controlesystemen. ABB, zoals wel meer concerns die hengelden naar grote overheidscontracten, bezondigde zich vroeger meermaals aan dubieuze praktijken. Voor ABB is Sarbanes-Oxley dan ook een zegen, vindt Demaré. “Het stelde me in staat in twee jaar te verwezenlijken waarvoor ik anders vijf jaar nodig zou hebben gehad.”
Demaré studeerde toegepaste economische wetenschappen aan de UCL en haalde een MBA aan de KU Leuven. Zijn eerste baan vond hij in 1980 bij de Continental Illinois Bank in België, om vier jaar later aan de slag te gaan als financieel manager bij Dow Chemical in ons land. Demaré trok met Dow ook naar Frankrijk, de VS en Zwitserland. In 2002 stapte hij over naar Baxter, het Amerikaanse gezondheidsconcern dat in ons land zo’n 2000 werknemers telt. Demaré werd er CFO voor Europa.
“Hij is wel veeleisend, maar ook erg correct”, zegt Philippe Mendels-Flandre, die nog door Demaré werd benoemd tot financieel directeur van Baxter voor Frankrijk. “Hij geeft zijn mensen veel autonomie en staat altijd klaar om je te steunen. Ik herinner me nog dat hij in Chicago was voor een vergadering, terwijl wij in Italië 24 uur onderhandelden. Wel, bijna elk half uur hing hij aan de lijn om te polsen hoe het ging.”
“Michel kan zeer snel problemen detecteren. Hij kan ook bergen werk verzetten, maar een workaholic zou ik hem niet noemen”, zegt Mendels-Flandre. “Het is niet iemand die je zaterdagmiddag opbelt om te eisen dat je dringend iets voor hem moet doen.” Dat empathische vermogen toont Demaré ook tijdens ABB-persconferenties, waar hij zijn interventies regelmatig met een kwinkslag weet op te vrolijken.
Demaré woont nu al sinds 1992 in de buurt van de Zwitserse stad Zürich waar hij met het openbaar vervoer pendelt. Veel tijd brengt hij niet door in zijn kleine kantoor, maar des te vaker zit hij in een of andere vergaderzaal. Met het uitvoerend comité neemt hij maandelijks gedurende een volle week alle divisies onder de loep. En zowat tien dagen per maand gaan op aan buitenlandse reizen naar investeerders of afdelingen van de groep, die in ruim 100 landen actief is.
Maar wanneer hij toch in Zürich vertoeft, probeert Demaré tijdig het kantoor te verlaten zodat hij nog minstens een uur met de dochterjes kan doorbrengen voor het bedtijd is. Weinig waarschijnlijk dat het hem ook de komende maanden lukt. (T)
Bert Lauwers
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier