FRANKFURT EN PARIJS KUNNEN PROFITEREN VAN VERTREK BANKEN

Naast het viaduct van Holborn, dicht bij het historische hart van de City of London, staat het geraamte van een gebouw dat het nieuwe hoofdkantoor van Goldman Sachs in Europa moet worden. Kostprijs: 500 miljoen euro. De bouw gaat voort, maar de Amerikanen hebben allicht al een beetje spijt van hun investering.

Door de brexit dreigt de City, het financiële centrum van het VK en van Europa, veel van zijn aantrekkingskracht te verliezen. Jarenlang konden banken die opereerden vanuit Londen een beroep doen op het Europese paspoort, om zonder restricties financiële diensten in de hele eurozone aan te bieden.

Zonder EU-paspoort is dat niet langer mogelijk. Daarom overwegen verschillende banken met een deel van hun activiteiten uit Londen te vertrekken. De Amerikaanse zakenbank Morgan Stanley denkt eraan 2000 banen in de City te schrappen. En ook Goldman Sachs en HSBC hebben al aangegeven dat ze bij een brexit activiteiten naar het continent zullen verhuizen. Als er minder eigen volk in de nieuwe toren aan Holborn werkt, zal Goldman Sachs de leegstaande verdiepingen verhuren.

Rapporten van consultants gewagen van tienduizenden jobs die zullen sneuvelen in de City. De financiële sector in het VK is de grootste van de Europese Unie, en speelt een leidende rol in rentederivaten en wisselkoerstransacties. Hij vertegenwoordigt 2,2 miljoen banen of 12 procent van de Britse economie. In Londen zijn circa 700.000 banen gelieerd aan de financiële sector. In de traditionele bank- en verzekeringssector alleen al zou het gaan om 300.000 mensen.

TWEESTRIJD

Wie gaat daarvan profiteren? Frankfurt en Parijs komen het meest in aanmerking. In Frankfurt bevindt zich de ECB, zeg maar de echte beleidsbepaler en toezichthouder voor de financiële sector. Maar met zijn 700.000 inwoners is Frankfurt geen wereldstad, en allerminst aantrekkelijk voor de Londense bankiers die van over de hele wereld komen gezwermd.

Parijs heeft wel het aureool van een metropool, maar de voertaal is er Frans en de wetgeving verschilt substantieel van de Britse. De derde hond die met het been kan gaan lopen, is Dublin. De hoofdstad van Ierland heeft al een behoorlijk financieel centrum, de taal is Engels, en er geldt een vriendelijk belastingklimaat. “Ik vraag me echter af of Ierland, na Swiss Leaks en de Panama Papers, nog dezelfde fiscale voordelen kan bieden”, zegt Geert Gielens, hoofdeconoom van Belfius. “Ik verwacht eerder een tweestrijd tussen Frankfurt en Parijs.”

Peter Vanden Houte, hoofdeconoom van ING België, denkt dat ook Luxemburg een graantje zal meepikken: “De onderhandelingen over de brexit kunnen enkele jaren aanslepen. Veel Angelsaksische banken zullen in die periode al antennes of bijhuizen opzetten in de eurozone, bij voorkeur in een bestaand financieel centrum met de nodige faciliteiten en kennis. Daarom liggen de kaarten van Luxemburg niet slecht. Het land heeft een sterk wetgevend kader en kan jarenlange ervaring in fondsen- en vermogensbeheer voorleggen.”

Het was de Duitsers en de Fransen al langer een doorn in het oog dat het grootste centrum voor handel in de euro buiten de eurozone gelegen was. Maar de City kan nog altijd terugvallen op een stevige basis: het wettelijk kader dat al jaren de standaard is in de financiële sector, de taal en het liberale klimaat. “Verhuizen uit de City zal niet zo simpel zijn”, besluit Gielens.

P.C.