Francis Verstraete (46): ‘De mensen zijn voorzichtig geworden’

Ruim een jaar geleden ging in Roeselare De Regenboog open. Dat woonexperiment voor senioren houdt het midden tussen een vastgoedbelegging en een serviceflat. Initiatiefnemer Francis Verstraete, een telg uit de aannemersfamilie Verstraete, kan tevreden terugblikken op de afgelopen 365 dagen. Een jaar nadat het gebouw is opgeleverd, zijn 70 van de 72 appartementen bewoond. “We zijn blij met het succes, maar voorlopig zijn we geen nieuwe wooncentra aan het bouwen”, zegt Verstraete.

Had u het succes groter ingeschat?

FRANCIS VERSTRAETE. “De markt evolueert in een hoog tempo. De bouwsector heeft zich volledig op deze markt gestort. Het resultaat zijn talrijke woonvormen waar de wereld zogenaamd op zit te wachten.

“Ik ben daarover wat sceptisch. Er zijn heel wat vastgoedprojecten bij, die niet bepaald geïnteresseerd zijn in de dienstverlening die een hogere prijs zou moeten verantwoorden. Voor een aantal projecten is dit gewoon een manier om een nieuw publiek aan te boren in een slabakkende vastgoedmarkt. Vroeg of laat leidt dat tot een overaanbod. Daarom stellen we ons voorlopig veeleer afwachtend op.”

Heeft dat ook een impact op De Regenboog gehad?

VERSTRAETE. “Wij hebben onze prijzen niet moeten aanpassen. Dat kan ook nauwelijks: we hanteren dagprijzen van 18,50 tot net geen 40 euro. Dat is scherp. In ons concept verzorgen we de bijkomende diensten niet zelf, we bieden ze aan via complementaire partners. Die huren de onderliggende handelspanden in het gebouw. Zo zijn er een delicatessenzaak, een dienstenchequebedrijf en een kapper. Wij brengen alles samen, zonder ons te bemoeien. Wij bekijken De Regenboog niet als een vastgoedproject, maar zien onszelf als warme huismoeder die het gebouw beheert.”

Nochtans brak u vorig jaar een lans voor het aanbieden van de zorgflats via een obligatie met woonrecht. Dat is dan toch een belegging?

VERSTRAETE. “Voor ons was het van belang de mensen in de eerste plaats woonzekerheid te bieden. Een obligatie met woonrecht is daarbij slechts een middel, geen doel op zich. Uiteindelijk is de helft van de bewoners hier eigenaar en de andere helft huurder.

“We hebben wel gemerkt dat mensen door de crisis hun keuze uitstellen. Het valt me op hoe iedereen echt op een euro kijkt. Heel wat senioren blijven langer thuis wonen, omdat dat nu eenmaal minder kost. Vaak leven die mensen in suboptimale omstandigheden en loert eenzaamheid om de hoek.”

Er zijn een kruidenier en een kapper in het gebouw. Waren de externe dienstverleners voor De Regenboog makkelijk te vinden?

VERSTRAETE. “Dat heeft wel even geduurd. De algemene economische onzekerheid speelde in ons nadeel. Nochtans konden die mensen hier vanaf de eerste dag rekenen op een vaste clientèle en is de huur die we vragen niet overdreven. De drempel van het zelfstandig ondernemen blijkt echter redelijk hoog. De vergrijzingsmarkt is ook geen beschermde niche meer. Wie hier onderneemt, moet ook gewoon zijn mannetje kunnen staan in de reguliere markt.”

U bent een tevreden investeerder?

VERSTRAETE. “Jazeker. Wij zijn begonnen vanuit een visie: we wilden geen vastgoed verkopen, bij ons staat de uitbating centraal. Het draait om mensen en daar moet je elke dag je best voor doen. Om snel rijk te worden, moet je dit niet doen, maar er zijn andere dingen die deze business de moeite maken. Niet het minst de voldoening die het geeft om mensen te helpen. Daarom alleen al ben ik bijzonder tevreden. De rest komt vanzelf.”

R. B.

“Om snel rijk te worden moet je dit niet doen”