FLITSAUTO’S VOOR DE FISCUS

Waarom, zoals in Nederland, niet de baan op om slechte belastingbetalers te flitsen?

A ls je de dagbladpers mag geloven, is de belastingadministratie volle- dig in het slop geraakt. Niets deugt. De organisatie loopt mank. De ambtenaren krijgen de stof niet onder de knie. De top kibbelt, en de fiscus krijgt de belasting niet ingevorderd. Miljarden euro’s aan openstaande belastingschulden dreigen verloren te gaan. Om vandaag toch nog over de opbrengst te kunnen beschikken, heeft de minister van Financiën al bij herhaling een deel van die belastingschulden aan de privésector moeten verkopen.

Aan wetgeving is er nochtans geen gebrek. Het wetboek puilt uit van de regels die de fiscus in staat stellen slechte betalers bij de lurven te vatten en hen te verplichten aan de keizer te betalen wat aan de keizer toekomt.

Strenger. Die wetgeving is onlangs nog strenger geworden. De belastingontvanger mag voortaan aan de banken alle inlichtingen vragen die hij voor de invordering nodig acht. Het fiscale bankgeheim bestaat nog wel. Maar het speelt alleen nog in de fase van de vestiging van de belasting. Zodra die fase voorbij, is er geen bankgeheim meer. De bankier moet aan de invorderingsambtenaar alle gewenste inlichtingen verstrekken.

Ook op andere punten is de wetgeving strenger geworden. Sinds kort kunnen dagelijkse bestuurders van vennootschappen en grote(re) vzw’s zonder veel moeite aansprakelijk worden gesteld voor de betaling van de bedrijfsvoorheffing en de btw wanneer de vennootschap of vzw binnen het jaar enkele keren in gebreke blijft die belastingen te betalen.

Van de eindejaarswetten heeft de regering bovendien gebruikgemaakt om de gewestelijke directeur de macht te geven bedrijven te sluiten als zij bij herhaling de btw of de bedrijfsvoorheffing niet betalen. Het parlement heeft deze nieuwe wettelijke regeling zonder morren goedgekeurd. Het is dan ook verwonderlijk dat vandaag zoveel heisa wordt gemaakt rond een voorstel van justitieminister Onkelinx die de strafrechter wil toelaten bedrijven te sluiten als zij bij herhaling strafrechtelijk over de schreef gaan. Het bewijst alleen maar dat het parlement een kort geheugen heeft, of dat de parlementsleden niet weten wat ze stemmen.

Nederland. Terug naar de invordering. Ondanks al die wetten en regels is de invordering hopeloos achterop geraakt. Dus is het de taak van Jan en alleman om de zwalpende fiscus ter hulp te snellen en hem enkele goede ideeën aan de hand te doen.

Wij gingen eens kijken in Nederland. Daar lossen ze dat zo op.

De plaatselijke belastingdienst in Rotterdam heeft zich een auto aangeschaft met speciale flitsapparatuur. Die staat draadloos in contact met de centrale computers van de fiscus. Via één flits is te zien of een langsrijdende automobilist een openstaande belastingschuld heeft. Is dat het geval, dan wordt de auto in beslag genomen. De automobilist kan aan die onmiddellijke inbeslagneming ontsnappen door de openstaande belastingschuld ter plaatse te betalen. Het hoogste direct geïnde bedrag bedroeg tot nog toe 34.000 euro. Kan je niet direct betalen, dan wordt de wagen afgevoerd. Je krijgt hem pas terug na betaling van de belastingschuld. Wordt er niet betaald, dan wordt de wagen openbaar verkocht. De verkoop bracht tot eind november ongeveer 312.000 eur op.

De Nederlandse fiscus is zo tevreden over het experiment in Rotterdam, dat hij beslist heeft vier flitsauto’s aan te kopen die ‘landelijk’ zullen worden ingezet.

Bedrijfswagens. Ook wat de bedrijfswagens betreft, hebben onze noorderburen de smaak van de flitsauto’s te pakken. Zoals wij Belgen, hebben ook de Nederlanders een bijzondere fiscale regeling voor het geval een onderneming een bedrijfswagen ter beschikking stelt van een werknemer. In België word je als werknemer belast op een voordeel van alle aard als je de bedrijfswagen ook voor privédoeleinden gebruikt. Dient de bedrijfswagen uitsluitend voor beroepsdoeleinden (van de firma) dan is er geen belastbaar voordeel.

In Nederland ziet de regeling er wat anders uit. Maar ten gronde komt zij op hetzelfde neer: geen belasting op het voordeel, als er geen privégebruik is. Met dien verstande dat de Nederlanders een ‘marge’ hanteren. Als je officieel een ‘verklaring’ aflegt, dat je de wagen niet meer dan 500 km per jaar voor privédoeleinden gebruikt, moet je geen belasting op het voordeel betalen.

In België worstelt de fiscus al jaren met de vraag hoe dat allemaal gecontroleerd moet worden. Overijverige ambtenaren die aan de supermarkt of het voetbalstadion nummerplaten noteren, worden al vlug van heksenjacht beschuldigd.

In Nederland zijn die praktijken inmiddels normaal. Sinds midden februari rijden bij onze noorderburen flitsauto’s van de fiscus rond, die speciaal op zoek gaan naar massa-evenementen: festivals, bouwmarkten, woningboulevards en grensovergangen in de vakantieperioden. Daar flitsen ze alle nummerplaten die in hun vizier komen. Via de computer worden die vergeleken met de lijst van werknemers die verklaard hebben hoogstens 500 km per jaar privé met de bedrijfswagen te rijden. De rest laat zich raden.

De auteur is advocaat en hoofdredacteur van Fiscoloog.

Jan Van Dyck