Fiscuriosa

Didier Van Laere

A dvocatenkosten verhalen. De verliezer van een rechtszaak zal vanaf 1 januari 2008 een deel van de proceskosten moeten betalen. De aftredende regering mag dan al enkel bevoegd zijn voor lopende zaken, ze heeft dat toch maar beslist. Het bedrag bepalen dat de winnaar van het geschil bij de tegenpartij kan verhalen, gebeurt op basis van een rooster dat rekening houdt met het financiële belang van de rechtszaak. De rechter kan een minimum- of maximumbedrag vastleggen en hij kan daarbij rekening houden met elementen zoals de financiële draagkracht van de verliezende partij, de complexiteit van de zaak, het onredelijke karakter van de situatie, de belangrijkheid van de contractuele vergoedingen voor de winnende partij.

Lijfrente op oud lijf. Sommigen proberen al eens het onroerend goed van een oud familielid te kopen op lijfrente. Ze speculeren op de geringe levensduur van de verkoper en hopen bovendien successierechten te vermijden. Het pand zit dan immers niet meer in het vermogen van het familielid. Maar het wetboek Successierechten ziet dat anders, tenzij wordt bewezen dat de verkoop geen bedekte bevoordeling inhoudt.

De koper moet dus aantonen dat een juiste prijs is overeengekomen, met de tabellen voor de levensverwachting als leidraad. Kan hij dit niet, dan zal hij toch successierechten moeten betalen waarbij rekening wordt gehouden met de al betaalde registratierechten. Het Gentse Hof van Beroep oordeelde dat er sprake was van een bedekte bevoordeling omdat het een prijsverschil van 23 % had vastgesteld.

Hospitalisatieverzekering. Een te ijverige belastingcontroleur probeert al eens een werknemer te belasten voor de door de werkgever betaalde premies voor een hospitalisatieverzekering. Dit kan niet, zegt de rechtbank in Luik, want het gaat om een vrijgesteld sociaal voordeel. De administratieve richtlijnen van de fiscus zelf spreken overigens van een vrijgesteld sociaal voordeel als het gaat over tussenkomsten die voortvloeien uit een verzekeringspolis voor ‘gezondheidszorgen’ of ‘opneming in ziekenhuis’, die slechts uitzonderlijke gevallen dekt – bijvoorbeeld zware ziekte, ongeval of heelkundige ingreep.

De tijd van toen. Het Hof van Cassatie zegt dat er bij de ontbinding en heroprichting van een vennootschap geen sprake is van simulatie als de partijen alle rechtsgevolgen van hun rechtshandelingen aanvaarden en respecteren.

Het gebeurde geregeld, toen de liquidatiebelasting van 10 % nog niet bestond, dat aandeelhouders hun vennootschap ontbonden en vereffenden, om de reserves er belastingvrij uit te halen, waarop ze een nieuwe vennootschap oprichtten die dezelfde activiteit voortzette met hetzelfde personeel. De fiscus zag hierin een simulatie om de roerende voorheffing op de dividenden niet te moeten betalen. Indien de vennootschap niet zou zijn ontbonden, dan konden de reserves uitsluitend de vennootschap verlaten via een dividenduitkering, die wordt belast. Het tarief van roerende voorheffing op dividenduitkeringen bedraagt 15 of 25 %. Zelfs met de invoering van een liquidatietaks van 10 % blijft de discussie actueel omdat het tarief van roerende voorheffing op dividenden nog steeds hoger is.

Bankgeheim. Voor het Hof van Cassatie mag de fiscus de informatie die hij van banken verkrijgt voor de inning van de beurstaksen niet gebruiken om de belastingen op inkomsten vast te leggen. Het wetboek van Inkomstenbelastingen laat immers niet toe om vragen te stellen aan banken.

De fiscus mag vragen stellen aan Belgische banken enkel om het juiste bedrag aan beurstaks te innen. Maar hij heeft de hardnekkige gewoonte om die informatie door te spelen naar zusteradministraties, die er dankbaar gebruik van maken om inkomstenbelastingen te heffen. Zo’n operatie gebeurde op grote schaal in het kader van de terugbetaling van een te hoog ingehouden beurstaks, waarvoor het Europees Hof van Justitie België had veroordeeld. De aftredende regering ging akkoord met die werkwijze van de fiscus; meer nog, ze had de geschatte inkomsten al in de begroting 2006 geschreven.

De ambtenaren voor inkomstenbelastingen mogen alleen informatie uit het onderzoek van de beurstaks gebruiken als ze die zelf hebben gevonden. Dat was niet het geval voor de belastingplichtige die naar het hoge rechtscollege was gestapt. (T)

Didier Van Laere is advocaat gespecialiseerd in fiscaal en vennootschapsrecht.

De rubriek Fiscuriosa verschijnt maandelijks.Didier Van Laere