FINANCIEN EN MUZIEK
Op 17 mei jongstleden overhandigde Alexander Lamfalussy, voorzitter van het Europees Monetair Instituut (EMI), de Robert Marjolin Prijs van 2000 ecu aan Luc Renneboog, docent beleggingsleer aan de KU Leuven, voor zijn bijdrage over corporate governance in België.
Het curriculum vitae van de jonge Renneboog (31 j.), Aalstenaar van geboorte, is indrukwekkend. In ’89 haalt de handelsingenieur en baccalaureus in de wijsbegeerte zijn Master of Business Administration (MBA) in financiën aan de de beroemde Graduate School of Business aan de universiteit van Chicago (VS). Na een kort intermezzo in het bedrijfsleven van augustus ’89 tot oktober ’90 werkte hij als financieel analist bij Procter & Gamble kiest Renneboog definitief voor een academische carrière om zijn intellectuele honger te kunnen bevredigen. Met een beurs van het Interuniversity Centre for Doctoral Studies in Management Sciences (ICM) op zak stapt de KU Leuven-assistent tevens Salomon Brothers International Doctoral Fellow en Marie Curie Fellow of the European Commission naar de London Business School voor zijn doctoraat over het eigendomsrecht, managementcontrole en vennootschapsbeheer van slecht presterende bedrijven op de beurs van Londen en Brussel (december ’95). Zijn promotor is Julian Franks, meest bekende specialist van corporate governance in Europa.
Luc Renneboog : “Corporate governance of goed vennootschapsbeheer is een modewoord, waar veel over gepraat wordt, maar weinig over geweten is. Uit de gegevens die ik over de verschillende jaren in West-Europa verzameld heb, blijkt dat het type van aandeelhouder een grote impact heeft op de performantie van bedrijven. Over het algemeen zijn institutionele beleggers passieve aandeelhouders, die hun stemrechten niet aanwenden. Industriële bedrijven en individuele beleggers daarentegen zijn vaak goede monitors, die een ondoeltreffend management kordaat durven vervangen. Slecht renderende ondernemingen zijn dus beter af met een sterke eigendomsconcentratie. Ter vermijding van conflicten met het management is wel een strikt wettelijke bescherming van de minderheidsaandeelhouders nodig. Op dat vlak valt de situatie in ons land nogal mee. Toch stel ik me vragen bij de rol van de holdings en pleit ik voor een meerderheid van onafhankelijke experts in de raad van bestuur om de gezondheid van het bedrijf op lange termijn te waarborgen.”
Muziek is de grote passie van Renneboog, die piano studeerde aan de muziekacademie van Aalst. Als lid van diverse koren zowel in Chicago, Londen als Leuven treedt hij regelmatig op. Op Goede Vrijdag zong hij nog met de Royal Choral Society de Messiah van Händel in de Royal Albert Hall. Volgend jaar gaat Renneboog les geven als prof aan de universiteit van Oxford.
LUC RENNEBOOG (KU LEUVEN) Over het algemeen zijn institutionele beleggers passieve aandeelhouders, die hun stemrechten niet aanwenden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier