FARMA-INDUSTRIE IN DE CLINCH MET MINISTER DEMOTTE

Deze lente krijgt het parlement van de regering het ontwerp voor een nieuwe gezondheidswet voorgeschoteld. Lieve Verplancke (CEO van Bristol-Myers Squibb), Luc Vermeesch (vice-president UCB Europe en voorzitter Pharma. be) en Cees Heiman (CEO van Pfizer en vice-voorzitter van Pharma. be) vertelden ons hun bezwaren. Dat resulteerde in drie aanvallen. Minister van Sociale Zaken Rudy Demotte verdedigt zich.

Aanval 1: Geneesmiddelen zijn niet langer voor elke patiënt beschikbaar

“Door de uitbreiding van de referentieterugbe- taling zullen ook geneesmiddelen onder patent worden terugbetaald tegen de prijs van het goedkoopste product uit een klasse,” klaagt Cees Heiman. “Alleen wie aanvullend een fikse duit in het zakje kan doen, zal het voor hem geëigende geneesmiddel kunnen nemen. Bijvoorbeeld: sommige bloeddrukverlagers uit de groep van de Sartanen zijn voor diabetici niet bruikbaar, andere wel. Voor suikerzieken met een hoge bloeddruk zit er niets anders op dan meer remgeld te betalen. Zo kan de gezondheidsfactuur onaanvaardbaar stijgen.”

Ook als uitgangspunt voor een goede geneeskunde is die aanpak verkeerd, vindt Lieve Verplancke. “Het druist in tegen de moderne praktijk die probeert geneesmiddelen af te stemmen op het profiel van de patiënt, in de toekomst zelfs zijn genetische profiel. De aanpak in de gezondheidswet vertrekt van een strategie van one fit for all. Dat werkt niet voor alle geneesmiddelen, zelfs al behoren ze tot dezelfde klasse.”

Verdediging

Rudy Demotte: “Ik begrijp de bezorgdheid van de industrie, maar hun manier van voorstellen is karikaturaal. Doel van mijn maatregelen is de prijs van de geneesmiddelen te laten dalen. Dat is in het belang van de patiënt en van ons terugbetalingsstelsel.

“Het doel van de uitbreiding van de referentieterugbetaling is enerzijds een uitbreiding tot alle vormen van een zelfde molecule. Hier is dus geen sprake van een aanval op de intellectuele eigendom. Het is gewoon redelijk dat de ziekteverzekering steeds dezelfde prijs terugbetaalt voor hetzelfde geneesmiddel. Tegelijk biedt een uitbreiding de commissie Tegemoetkoming Geneesmiddelen de mogelijkheid om, geval per geval en op strikt wetenschappelijke basis, na te gaan of geneesmiddelen evenwaardig zijn vanuit therapeutisch oogpunt. Telkens dit zo blijkt te zijn, zou het logisch zijn dat de ziekteverzekering ook een identiek bedrag in deze evenwaardige geneesmiddelen investeert. In Nederland functioneert dit al, zij het op een radicale manier, met het concept van therapeutische clusters.”

Aanval 2: Bestaande overlegorganen met wetenschappers worden lamgelegd, alleen het budget telt nog

Luc Vermeesch: “De rol van overlegorganen wordt vandaag – zelfs vóór de nieuwe wet van kracht is – uitgehold. Binnen de commissie Tegemoetkoming Geneesmiddelen worden de wetenschappers en specialisten monddood gemaakt door de drang om te besparen. De minister wil alleen nog nieuwe geneesmiddelen terugbetalen als ze beter zijn én een besparing betekenen voor de ziekteverzekering. Nochtans kan een geneesmiddel dat duurder is, ook een meerwaarde voor de maatschappij betekenen.”

“Wij willen het beleid niet overnemen en niet vertellen wat de minister moet doen,” benadrukt Lieve Verplancke. “Maar we vrezen dat het wetsontwerp van Demotte de patiënt benadeelt in zijn recht op de beste zorgen. Wij willen onze verantwoordelijkheid opnemen en met besparingsvoorstellen komen, maar dan wel op medische gronden en met respect voor producten onder octrooi.”

Verdediging

“Ik ga niet akkoord,” zegt Demotte. “Aan de samenstelling en de rol van de commissie Tegemoetkoming Geneesmiddelen is helemaal niets veranderd. Elke aanvraag tot opname op de lijst van vergoedbare farmaceutische specialiteiten of tot wijziging van de vergoedingsvoorwaarden, hetzij van een individuele specialiteit, hetzij van een klasse van specialiteiten, wordt door de commissie behandeld. Uit de samenstelling van deze commissie blijkt dat er wel degelijk aandacht is voor de wetenschappelijke beoordeling van ieder dossier.

“Natuurlijk is elk systeem vatbaar voor verbeteringen. Daarom heb ik een aantal verbeteringen in de functionering van de commissie voorgesteld. Deze nota werd voor debat voorgelegd binnen de commissie. Het is natuurlijk niet de bedoeling om adviesprocedures af te schaffen. Integendeel: het doel is ze te versterken.”

Aanval 3: De generische geneesmiddelen zijn te duur. Waarom de prijzen niet vrijlaten?

Cees Heiman: “De prijzen van generische geneesmiddelen zijn in België gewoon te hoog. Daar zit nog besparingspotentieel. Trouwens, de voorganger van minister Demotte heeft bij de invoering van de referentieterugbetaling beloofd om ‘via imitatie meer middelen vrij te maken voor innovatie’. Wij merken daar niks van. En dat komt omdat de prijzen van de generica te hoog zijn.”

“Met andere woorden,” zegt Lieve Verplancke, “waarom laten we, als het octrooi verlopen is, de prijsconcurrentie niet volop spelen? Zo kunnen we het budget beheersen, de Belgische patiënt toegang geven tot innovatie en de research in België stimuleren. Generieken hebben hun plaats, maar innovatie moet van de researchindustrie komen.”

Verdediging

“Ik ben zeker geen voorstander van de liberalisering van de prijs van de geneesmiddelen,” zegt Demotte. “De ervaring in andere landen leert dat dit geen prijsvermindering meebrengt en dat de patiënt er dus niet beter van wordt. Ik ben echter wel voorstander van een gematigde toepassing van het instrument openbare aanbesteding. Als er immers verschillende identieke geneesmiddelen aangeboden worden, is het normaal dat de overheid zich inspant om de competitie tussen verschillende aanbieders aan te wenden om een prijsvermindering te verkrijgen.

“Beweren dat de prijs van de generische geneesmiddelen in ons land te hoog is, is overdreven. In sommige gevallen klopt dat, in andere gevallen niet. Vanaf 1 juli zullen de prijzen van de generische geneesmiddelen 30 % lager moeten zijn dan de originelen. In 2001 hoefden ze slechts 26 % goedkoper te zijn. De besparingen dankzij de ontwikkeling van generische geneesmiddelen zijn onbetwistbaar. Dankzij die besparingen is er weer meer ruimte voor de terugbetaling van nieuwe geneesmiddelen.”