De bestuurders van Bioblue Comfort, Bioblue Global en Eos Biogas staan terecht op beschuldiging van faillissementsfraude. In Nederland hebben hun kompanen al 100 miljoen achterovergedrukt. Het proces begint vandaag in Antwerpen.
Voor de correctionele rechtbank van Antwerpen begint op donderdag 13 februari het proces over mogelijke fraude rond de vennootschappen Bioblue Comfort, Bioblue Global en Eos Biogas Energy. Een van de beschuldigden is Louis-Philippe Neirinckx, een bekende naam in juridisch Vlaanderen. Hij is de eigenaar — niet de gedelegeerd bestuurder — van het Antwerpse Heyman & Co, de grootste afwikkelaar van faillissementen van ons land. Naast hem in de beklaagdenbank zit de Nederlander Wilfred Aalders, die in Nederland al is veroordeeld voor miljoenenfraude (zie kader Meester van de schone schijn).
6,5 miljoen extern kapitaal
De zaak draait rond het faillissement van de producent van biologische geurbestrijders Bioblue Comfort en Bioblue Global, dat wasmiddelen produceerde. Beide ondernemingen, met maatschappelijke zetel in Brussel, opereerden vanuit het Oost-Vlaamse Zele. Ze werden in oktober 2002 opgericht door Patrick De Croock, de uitvinder van de producten, en de Luxemburgse holding Bioblue Group, die 99,9 procent van de aandelen in handen had.
Amper tien maanden later, op 1 augustus 2003, legde het bestuur — bestaande uit Patrick Decroock, Louis-Philippe Neirinckx en Jasper Konings — de boeken van Bioblue Comfort en Bioblue Global neer. De Brusselse advocaat Jan Ronse werd als curator aangesteld. Die meldde dat volgens hem sprake was van een sterfhuisconstructie, waarbij activa uit de bedrijven waren gedraineerd.
Zo werden de patenten en octrooien — de belangrijkste activa van de bedrijven — daags voor het faillissement overgedragen aan Stichting Participatie BB Group en Bioblue Group in Luxemburg. Daar zitten in het bestuur: Patrick Decroock, Jasper Konings en de Nederlander Wilfred Aalders, die bij externe investeerders 6,5 miljoen euro had opgehaald voor Bioblue Comfort en Bioblue Global. Daarvan zou uiteindelijk slechts 1,95 miljoen bij die bedrijven terechtgekomen zijn. Bovendien gebruikte de Luxemburgse holding ook de merken en logo’s van de failliete bedrijven, zonder daarvoor te betalen.
De patenten, met een geschatte waarde van 10 miljoen euro, zouden later doorgegeven zijn aan Stichting Participatie Bio Blue Nederland en via Zwitserland en Hongkong in China terechtgekomen zijn.
Beweging in Antwerpen
De strafrechtelijke afwikkeling van het faillissement van Bioblue Comfort en Bioblue Global kwam in Brussel niet van de grond. Na een klacht van een lokale belegger kwam het fraudeonderzoek uiteindelijk in Antwerpen terecht, waar substituut procureur Christiaan Nys er zich in vastbeet. Ook enkele ondernemingen die nog geld te goed hadden van Bioblue Comfort en Bioblue Global, stelden zich burgerlijke partij.
In Antwerpen kwam er beweging in de zaak nadat in Nederland stukken naar boven waren gekomen over mogelijke fraude in België. In 2008 werd Neirinckx aangehouden, tot consternatie van zijn vele klanten (curatoren, vereffenaars).
Het parket heeft nu Wilfred Aalders, Patrick De Croock, Jasper Konings, Louis-Philippe Neirinckx en Heyman & Co gedagvaard. Ze worden verdacht van oplichting, witwassen, faillissementsfraude en misbruik van vertrouwen.
Behalve de fraude bij het aantrekken van financiering voor de Bioblue-ondernemingen en het bedrieglijk faillissement ervan, is er ook sprake van bedrog rond Eos Biogas Energy. Dat bedrijf, opgericht door Aalders’ compagnon Mathijs Bloemers (zie kader), zou via Heyman & Co emissierechten van vuilnisbelten en afwateringsprojecten uit China verhandelen. Aan het dossier van Eos Biogas Energy werkte bij Heyman & Co… Wilfred Aalders. Hij ging in 2005 aan de slag bij Heyman, eerst als consultant en in 2007 als werknemer.
In de marge is er ook nog een klacht voor het verhandelen van vastgoed zonder de vereiste BIV-vergunning.
Zwartepieten
Louis-Philippe Neirinckx ontkent elke betrokkenheid bij fraude. Integendeel: hij zou een laatste reddingspoging hebben ondernomen nadat anderen fraude hadden gepleegd. Neirinckx werd pas in februari 2003 door Aalders binnengehaald als bestuurder bij Bioblue Comfort en Bioblue Global, waarin zijn Nederlandse vennootschap TPC International investeerde. Neirinckx beweert zelf onrechtmatige operaties in beide Bioblue-vennootschappen te hebben ontdekt, waarop de boeken werden neergelegd. Volgens het parket heeft Neirinckx echter actief meegewerkt aan het ontvreemden van cash en immateriële activa uit de vennootschappen.
Hans Van de Wal, advocaat van Wilfred Aalders, wijst in zijn verdediging naar “het zuivere non bis in idem-beginsel”: “Niemand kan in de Schengenregio twee keer berecht worden voor dezelfde feiten. Mijn cliënt is al veroordeeld door de Nederlandse rechters en voor de oplichting van Belgische investeerders is hij zelfs vrijgesproken.” De advocaat betoogt voorts dat Aalders geen bestuurder was van de failliete vennootschappen.
Ook de andere betrokkenen ontkennen dat ze fraude hebben gepleegd. “In feite spelen ze elkaar de zwartepiet door”, zegt een insider. “Op de zitting zal blijken dat ze allemaal wel degelijk boter op het hoofd hebben.”
Of het tot een veroordeling komt, valt nog af te wachten. Onder het proces tikken twee tijdbommen. De advocaten argumenteren dat er onwettelijke telefoontap is gebeurd in het dossier-Eos Biogas. Als de rechter dat argument aanneemt, komt dat deel van de beschuldiging al op losse schroeven te staan. Bovendien dreigt de verjaring, zeker als er nog een beroepsprocedure zou volgen.
HANS BROCKMANS
Een van de beschuldigden is Louis-Philippe Neirinckx, een bekende naam in juridisch Vlaanderen.
Onder het proces tikken twee tijdbommen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier