Extreemrechts wint in Finland: inktvlek uit het hoge Noorden?

De verkiezingen van gisteren zorgden voor een aardverschuiving in Finland. De Europese fall-out ervan kan zeker op termijn aanzienlijk worden.

Bij de vorige verkiezingen haalde de partij Ware Finnen van Timo Soimi 4% van de stemmen, nu 19%. Daarmede is de partij die zich ondubbelzinnig afzet tegen de Europese reddingsoperaties van landen als Griekenland, Portugal en Ierland, de grote overwinnaar van de verkiezingen in gisteren en meteen ook de tweede grootste partij van het land. De grootste partij tot nu toe in Finland, de liberale Centrumpartij, zakt naar de vierde stek. De conservatieve Nationale Coalitiepartij wordt met 20,3% de grootste van het land. Haar leider Jyrki Katainen was in de vorige regering de minister van Financiën en wordt meer dan waarschijnlijk nu eerste minister . De kans lijkt het grootst dat Finland een centrumrechtse regering krijgt.

Vermits in Europa nog altijd de unanimiteitsregel geldt, is de uitslag van de Finse verkiezingen van groot belang voor Europa. Er kan gif op ingenomen worden dat de Ware Finnen zeker in een aanvangsfase behoorlijk onverzettelijk op hun standpunten zullen blijven rond de crisis binnen de eurozone. De steunprogramma’s verleend aan noodlijdende eurolanden en de werking van het Stabiliteitsfonds zijn thema’s die dan onvermijdelijk moeilijker zullen komen te liggen op de Europese onderhandelingstafels. Met de resultaten van de stress test voor de Europese banken in het verschiet en met de quasi-onvermijdelijkheid van één of andere vorm van default van zeker Griekenland daar achteraan hinkend, zouden die verkiezingen in het hoge Noorden van de eurozone wel eens voelbaar kunnen zijn tot diep in het zuiden van die eurozone.

Een zo mogelijk nog grotere fall-out van de overwinning van de Ware Finnen is het potentiële inktvlekeffect dat er kan van uitgaan. De verkiezingen in Finland geven ondubbelzinnig aan dat er in de huidige context van moeilijke en dure reddingsoperaties van landen die in het verleden boven hun stand geleefd hebben een enorm electoraal potentieel zit in een anti-Europese verkiezingsprogramma in landen die in het verleden hun zaakjes met de nodige zorg beheerd hebben. Finland behoort daar zeker bij maar ook landen als Duitsland, Oostenrijk en Nederland en zelfs Frankrijk. Slaat de vonk over naar één of meerdere van deze landen (niet toevallig de enige landen binnen de eurozone die nog van een topquotering inzake kredietwaardigheid kunnen genieten) dan zit euroland, en per definitie dan ook de Europese Unie in het algemeen, met een gigantisch probleem.