‘Evenwicht: dat is ook het kenmerk van goede wijn’

“Ik ben geboren in 1961, een heel goed wijnjaar. Was dat een voorteken? Nochtans dronk ik aanvankelijk geen druppel alcohol. Ik was voorbestemd om tennisprof te worden. Door ziekte moest ik daarmee stoppen. Ik studeerde sociologie en bedrijfseconomie aan de Universiteit Gent. Daar is mijn liefde voor wijn begonnen. Mijn ouders hebben daarin ook een rol gespeeld, zij waren echte bourgondiërs. Ik herinner me dat ik zelfs boos was omdat ze zo veel geld spendeerden aan de uitbouw van hun wijnkelder. Nu heb ik er zelf een onder mijn huis, met zesduizend flessen.

“Mijn eerste wijnreis, vijfentwintig jaar geleden, ging naar de Loire. Eigenlijk wilden mijn vrouw en ik daar de kastelen bezoeken. Toen we een pijl ‘Visitez nos caves‘ volgden, ging er een wereld open. Ik ben met 150 wijnen teruggekeerd uit de Loire, ik heb me ingeschreven voor een wijncursus, ik las de boeken van de grote oenoloog Emile Peynaud. En nu maak ik sinds vijftien jaar zelf wijn in Vacqueyras, in de zuidelijke Rhônevallei.”

Natuur en cultuur

“De combinatie van natuur en cultuur fascineert me het meest aan wijn. Door de wijn heb ik ook veel landen beter leren kennen. Nu reis ik wat minder, omdat ik bezig ben met mijn eigen domein. Maar nog altijd maak ik elk jaar tijd vrij, samen met vijf vrienden die allemaal in het bedrijfsleven staan. Dan blokkeren we een aantal dagen in onze agenda om een wijnstreek te verkennen. Dat doen we al twintig jaar.

“De combinatie van mijn werk en mijn passie voor wijn geeft me evenwicht. Mijn werk is veeleer cerebraal, mijn wijndomein draait rond handenarbeid. Als ik naar Frankrijk ga, ben ik fysiek in vorm, maar zit mijn hoofd vol problemen. En als ik terugkom uit Frankrijk, doet alles fysiek pijn, maar mijn hoofd is fris. Evenwicht: dat is ook het kenmerk van goede wijn.

Grenache

“Op mijn domein werk ik samen met een plaatselijke wijnbouwer. Hij onderhoudt de wijngaard op een biologische manier. De naam van mijn domein, Clos des Frères, verwijst naar onze broederschap, en tegelijk verwijzen de eerste letters F en R naar mijn echtgenote Françoise, en de E en R naar mijn voornaam Erwin.”

“Mijn drie favoriete druiven zijn pinot noir, nebbiolo en grenache. Het was dus logisch dat ik een van die drie druiven zelf zou kweken. Helaas is de grond in Bourgogne en in Barolo niet meer betaalbaar, in de Rhônevallei kon dat wel. Dus kweek ik nu hoofdzakelijk grenache. Ik heb ook roussanne en bourboulenc aangeplant om een witte wijn te maken.

“Grenache is geen gemakkelijke druif, je maakt er snel een te krachtige wijn van. Dat deed ik in het begin ook. Ik heb gemerkt dat zulke wijnen niet goed verouderen. Finesse is het sleutelwoord. Wijn moet mensen zin geven een tweede glas te drinken. En dat kan alleen maar met een fijne wijn die perfect in balans is. Die balans heb ik nu in mijn wijn gevonden. En als mensen me zeggen dat ze van mijn wijn houden, kan ik daar intens gelukkig om zijn. Door zelf te produceren is mijn visie op wijn veranderd. Ik weet nu hoe moeilijk het is echt goede wijn te maken.

“Mensen die in mijn zorgbedrijf tien, twintig of dertig jaar werken, krijgen van mij altijd wijn als geschenk. Voor mij is wijn geen luxeproduct. Ik wil wijn demystifiëren, toegankelijk maken. Wijn is er om te delen, wijn brengt mensen dichter bij elkaar. In die zin hebben mijn werk in een zorgbedrijf en mijn passie voor wijn toch iets met elkaar te maken.”

BRUNO VANSPAUWEN, FOTOGRAFIE PAT VERBRUGGEN