De coalitie van landen die door de bouw van windmolenparken van de Noordzee een grote groene energiecentrale willen maken, breidt uit. Vandaag/maandag willen negen landen daarover afspraken maken, op een top in Oostende, op uitnodiging van de Belgische regering
In mei vorig jaar trokken premier Alexander De Croo (Open VLD) en minister van Energie Tinne Van der Straeten (Groen) nog naar het Deense Esbjerg. Samen met hun collega’s uit Denemarken, Duitsland en Nederland zetten ze er hun handtekening onder de ‘Esbjerg-verklaring’: een akkoord om de capaciteit van windmolens tegen 2050 te vertienvoudigen en van de Noordzee een grote groene energiecentrale te maken.
De ambities waren toen niet min: de bedoeling was de totale capaciteit van de windparken op zee van de vier landen tegen 2030 op te trekken tot 65 gigawatt (GW) en tegen 2050 naar 150 GW te gaan, of het stroomverbruik van 150 miljoen gezinnen.
België pionier
Maandag/vandaag vindt in Oostende een tweede Noordzeetop plaats. De coalitie van vier landen is intussen uitgebreid naar negen landen. Komen er bij: Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, Ierland, Noorwegen en Luxemburg. Die laatste is volgens premier De Croo overigens een “virtueel Noordzeelaand”.
Dat de top in ons land doorgaat, is geen toeval. België is een pionier in de bouw van windmolens op zee en uitgegroeid tot wereldtop in de bouw van offshore-windparken. De maritieme aannemers DEME en Jan De Nul bijvoorbeeld zijn wereldspelers in het aanleggen van windparken.
Windparken standaardiseren
De ambitie van de top is niet alleen het uitbreiden van de capaciteit aan windmolenparken op zee – de negen landen samen mikken op 134 GW in 2030 en meer dan 300 GW in 2050 – maar vooral de concrete uitvoering in goede banen leiden. “De snelheid van uitvoering is de echte inzet van de North Sea Summit”, aldus premier De Croo.
Concreet is het de bedoeling om afspraken te maken over standaardisering van de windparken: denk bijvoorbeeld aan het gebruik van dezelfde technologie. Dat moet toelaten om de parken sneller te bouwen, aldus de premier. Er is ook nood aan afspraken over aanbestedingen, interconnectie en veiligheid.
Veiligheid
Dat laatste onderwerp wint aan belang, benadrukt minister van Justitie en Noordzee Vincent Van Quickenborne (Open VLD), wijzend op de sabotage aan pijpleiding Nord Stream en de vele datakabels, stroomkabels en pijpleidingen in de Noordzee. Het is dan ook de bedoeling met de andere Noordzeelanden afspraken te maken over de veiligheidsmaatregelen die worden genomen.
De inzet om van de Noordzee een grote groene energiecentrale te maken is bekend: los raken van fossiele brandstoffen – in het bijzonder uit Rusland – en zorgen voor bevoorradingszekerheid en de toegang tot groene en goedkope energie. “Hernieuwbare energie is de oplossing voor zowel de energie- als klimaatcrisis”, herinnert minister Van der Straeten er aan.
Oostende mag zich straks alvast aan hoog bezoek verwachten. De regeringsleiders en energieministers van de negen landen zakken af naar West-Vlaanderen, net als Europees Commissie-voorzitter Ursula von der Leyen. Er is ook een belangrijk industrieel luik aan de top, met verscheidene deelnemende bedrijven en netbeheerders.
‘Knelpunten’
Een honderdtal bedrijven die actief zijn in de sector van de windenergie waarschuwt dat een snelle uitbreiding van de offshore windenergie in Europa dreigt te leiden tot knelpunten in de toelevering. De ondernemingen hebben hun gezamenlijke mededeling maandag gepubliceerd, op de dag dat in Oostende de tweede Noordzeetop plaatsvindt.
De Europese windindustrie is momenteel niet groot genoeg om tegemoet te komen aan de politieke engagementen om de totale capaciteit van de windparken op zee op te voeren, zo stellen de ondernemingen. De bedoeling is om de capaciteit van windmolens tegen 2050 te vertienvoudigen en van de Noordzee een grote groene energiecentrale te maken.
Om die ambitie waar te kunnen maken, moeten nog heel wat knelpunten worden weggewerkt, klinkt het. Zo zijn er beperkingen voor de productie van enkele essentiële componenten, zoals funderingen, kabels en transformatoren. “Er zijn grote nieuwe investeringen nodig in productiecapaciteit en essentiële infrastructuur, zoals netwerken”, staat in de verklaring. “Om investeringen op gang te brengen waar de knelpunten in de toeleveringsketen het grootst zijn, is overheidssteun – inclusief financiële steun – nodig”, klinkt het nog.
