Europa twijfelt over Belgische fiscale amnestie

De Europese Commissie gaat ervan uit dat de Belgische begroting in 2004 en 2005 een tekort vertoont van 0,4 procent van het bruto binnenlands product (BBP). Dat meldde de Commissie op donderdag 30 oktober bij de publicatie van haar halfjaarlijkse economische vooruitzichten. Volgens Europa zijn de 850 miljoen euro inkomsten die België verwacht van de fiscale-amnestiemaatregel erg onzeker.

Via de fiscale amnestie kunnen Belgen hun zwart geld in het buitenland aangeven en er een eenmalige belasting van 6 of 9 procent op betalen. De 850 miljoen euro inkomsten zijn goed voor ruim 0,3 procent van het bruto binnenlands product (BBP). Zonder dat geld dreigt een tekort, terwijl de Belgische regering rekening houdt met een begrotingsevenwicht in beide jaren.

Bovendien moet Eurostat, het EU-bureau voor de statistiek, nog beslissen of de regering het Belgacom-pensioenfonds in mindering mag brengen van het begrotingstekort. De overdracht vermindert het begrotingstekort in 2003 en 2004 met respectievelijk 1,4 en 0,5 procent. Toch gaan zowel Europa als België uit van een overschot van 0,2 procent van het BBP voor dit jaar. Maar door de hogere tekorten van 2004 en 2005 zou de Belgische schuldgraad volgens Europa pas in 2005 onder de 100 procent zakken, terwijl Verhofstadt II ervan uitgaat dat dit al in 2004 gebeurt.

Mee daarom pleitte VLD-voorzitter Karel De Gucht er op maandag 3 november in De Tijd voor om de fiscale amnestie ook toepasbaar te maken voor buitenlandse aandelen en obligaties, als die materieel en niet op een rekening worden bijgehouden. Volgens De Gucht is de amnestiemaatregel niet voldoende om 850 miljoen euro op te brengen.

Met zijn uitspraken gaat hij nog een stap verder dan zijn partijgenoot Karel Pinxten, die eerder al pleitte om ook buitenlandse levensverzekeringsproducten te betrekken in het wetsontwerp over amnestie. k vraag me af of we nog een nieuwe Tante Agaath- of welke-tante-ook-regeling nodig hebben. Er bestaan al instrumenten, maar die zijn onbekend en onbemind. Denk aan de privak, een beleggingsinstrument om particuliere beleggers in risicokapitaal te laten investeren. Maar die raken niet van de grond.

(Henry Mestdagh, voorzitter van de Union Wallonne des Entreprises, over de plannen van de Vlaamse regering om beleggingen in risicokapitaal interessant te maken voor particulieren, in – toen nog – De Financieel-Economische Tijd)