Eurocrisis: Italië dreigt Franse banken weg te spoelen

Franse banken hebben 393 miljard tegoed van Italiaanse schuldenaars. Geen wonder dus dat Sarkozy en Merkel stevige actie verwachten van Berlusconi.

Nobelprijswinnaar Economie Paul Krugman stelde al vrij snel na het begin van de crisis in de eurozone dat “Griekenland, Portugal en Ierland de tapas zijn. Spanje is de hoofdschotel”. Ondertussen zitten we met deze eurocrisis reeds enige onsmakelijke maaltijden verder en met nu in het verschiet een hoogst onverteerbare zevengangenmenu, namelijk Italië.

Tijdens de eindeloze discussies van de voorbije weken rond de eurocrisis nam Italië zo mogelijk nog een meer centrale plaats in dan Griekenland. De reden daarvoor is niet ver te zoeken. De blootstelling van het Europese bankwezen aan Italië bedroeg per eind juni 2011 734 miljard euro, 102 miljard méér dan de blootstelling aan Spanje en iets méér dan de gezamelijke blootstelling aan het trio Griekenland, Portugal en Ierland (zie bijgevoegde tabel 1 boven artikel).

Het geheel van het Europese bankwezen had eind juni van dit jaar kredieten lopen aan de groep van 5 PIIGS-landen ten belope van 2075 miljard euro. De Franse banken vertegenwoordigen daar met 648 miljard euro bijna éénderde van. De Duitse banken zitten met een PIIGS-tegoed van 532 miljard euro. Om deze bedragen een beetje context te geven, herinneren we er aan dat het eigen vermogen in de ruime zin van het woord van een bank als BNP Paribas ook per eind juni 2011 op afgerond 87 miljard euro lag (voor een balanstotaal van net geen 2000 miljard euro). Société Générale haalt 52 miljard euro eigen vermogen op een balanstotaal van 1200 miljard euro. Deutsche Bank haalt een nog minder gunstige ratio tussen eigen vermogen en balanstotaal: per eind juni van dit jaar was er 52 miljard euro eigen vermogen op een balanstotaal van 1800 miljard euro.

Wat erg opvalt bij de Franse banken is hun enorme blootstelling aan Italië, namelijk 393 miljard euro of ruim de helft van de totale blootstelling van de Europese banken aan risico’s op Italië. De Franse banken hebben een obligo van 98 miljard euro op de Italiaanse overheid, 42 miljard op de Italiaanse banken en 253 miljard op niet-financiële private sector in Italië. Na de Franse banken komen de Duitse banken met een blootstelling aan Italië van 162 miljard euro, dus een heel pak minder dan de Franse banken.

Italië is een probleem omdat de overheidsschuld al zeer hoog is en omdat het land nauwelijks nog economische groei kan realiseren. De overheidsschuld zal eind dit jaar afvlaggen op 121% van het BBP. Italië presteert binnen de eurozone qua economische groei al ruim 20 jaar ondermaats (zie tabel 2). De jongste recessie was veel dieper in Italië dan in het geheel van de eurozone terwijl het herstel veel amechtiger verliep. Keren de markten Italië echt de rug toe dan krijgt de eurocrisis een heel nadrukkelijk onbeheersbaar trekje.

Johan Van Overtveldt Volg Trends en Johan Van Overtveldt ook via Facebook