EMIGREREN

Je hoeft niet noodzakelijk naar het buitenland te verhuizen om tot het inzicht te komen, maar toch: “Halverwege je leven van bestaan veranderen, is zo gek nog niet. Je wordt er een ander mens door. We kunnen het iedereen aanbevelen.” Zo luidt de conclusie van Helen Oosterveld in Leven als boer in Frankrijk. Samen met haar man Rolf trok ze naar Louroux-de-Beaume, een dorp met niet eens 200 inwoners in het nog weinig door toeristen platgelopen noorden van de Auvergne. Al te populaire oorden wilden ze vermijden: “De Ardèche is in de loop der tijd veranderd in een soort Klein-Nederland en de Dordogne is vooral in trek onder actieve, rijke senioren. Geen van beide streken leek erg geschikt voor beginnende boertjes.”

“Ooit waren we zo’n stel dat het allemaal leuk voor elkaar had: nog geen veertig, een eigen huis, een eigen bedrijf, een dikke auto en elke week lekker uit eten. Dat had zo door kunnen gaan tot ons welverdiende pensioen, zij het dan met een zwembandje rond het middel en een paar tics door de stress. Met een beetje geluk hadden we zonder hartaanval en in aangename materiële welstand de eindstreep kunnen halen. De droom van elke weldenkende zelfstandige ondernemer dus.” Passages als deze doen vermoeden dat er een litanie van zweverige meligheid volgt, maar het leuke aan het (soms geestige, maar ook realistische) verslag van Heleen Oosterveld is nu net dat het modieuze pseudo-spirituele gezwets, dat tal van gelijkaardige boeken teistert, achterwege blijft.

Toegegeven, het paar hikt aan tegen een zich opvallend vroeg manifesterende midlifecrisis, maar daar wordt niet bepaald uitdrukkelijk bij stilgestaan. Dit stel is van het type niet zeuren, maar handen uit de mouwen en die opstelling maakt ook het boek best genietbaar. In Nederland verdienden de Oostervelds de kost met het geven van kook- en wijnlessen. In Frankrijk wilden ze leven als keuterboer, maar na een tijdje openden ze ook chambres et table d’hôte. Het ondernemersbloed kruipt waar het niet gaan kan.

Na de succesboeken van onder meer Frances Mayes (Toscane), volgde al een karrenvracht boeken over (buiten)verblijven in Zuid-Europa. De Amerikaans-Hongaarse dichter Ferenc Maté, bijvoorbeeld, beschrijft in De heuvels van Toscane zijn nieuwe leven. Hij woont er nu met vrouw en kind en verzorgt zijn wijngaard en olijfbomen. Ook zijn verslag blijft voldoende boeien. En inspireren?

Heleen Oosterveld, Leven als boer in Frankrijk. Spectrum, 247 blz., 550 fr. ISBN 9027466858. Ferenc Maté, De heuvels van Toscane. Bert Bakker, 259 blz., 595 fr. ISBN 9035121163.

LDD