Eerste i-president

P eter Baert, de topman van Concentra Holding, is de eerste i-president van dit land. De 41-jarige Limburgse zakenman heeft als internetverantwoordelijke voor de groep de term voor zichzelf gereserveerd. Het wereldwijde web en de nieuwe communicatietechnologieën zijn de grootste passie van Baert. Tegelijk bouwt hij er een digitale voorsprong mee uit.

Op vrijdag 29 juni titelden de Concentra-kranten Het Belang van Limburg en Gazet van Antwerpen: “We gaan naar de beurs!” Dat gebeurt op de goedkoopst mogelijke manier, via een fusie met de beursschelp Imperial Invest van de familie Collin.

Het samengaan levert een sterk gediversifieerde holding op. Die koppelt financiële participaties in Almanij en KB Lux aan een drukkerijpoot ( Mercator Printing Group, een joint venture van Roularta Media, Mercator Press en Concentra Grafische Bedrijven), een uitgeefpoot ( Gazet van Antwerpen, Het Belang van Limburg) en een sterke internetdivisie ( Cobra, met onder meer een belang van 25,1% in netwerkbeveiliger Ubizen, en Mao Holding, dat participaties moet nemen in dotcombedrijven).

Critici beweren dat hij de weg opgaat van Albert De Smaele, de man die destijds De Standaard naar het faillissement leidde, maar Baert wil daar niet van horen. In tegenstelling tot die beruchte referentie maken alle bedrijfseenheden van Concentra winst. Bovendien schuilt achter het samengaan met Imperial Invest een scherpomlijnde toekomstvisie. “Het algemene nieuws wordt gemeengoed, waarvoor niemand nog veel zal betalen. Het geld zal te verdienen zijn met het transactionele gebeuren. Daarrond integreren wij onze activiteiten.”

Of het de juiste koers is, moet nog blijken. Maar zelfs zijn tegenstanders erkennen dat Baert een neus heeft voor zaken.

Toen hij na de onverwacht vroege dood van zijn vader Jan in 1986 de krant Het Belang van Limburg in handen kreeg, gaven weinigen een cent voor de onafhankelijke toekomst van het bedrijf. Peter Baert zette door. Steun van zijn familie was er nauwelijks. Op het familiedomein Eykenhof was niet iedereen ervan overtuigd dat het bedrijf bij de jongste zoon in de juiste handen verkeerde.

Ondanks de geslaagde herstructurering bleef Concentra een vrij lokale mediaspeler, die vroeg of laat door grotere concurrenten zou zijn opgeslokt. Tenzij de Limburgers zelf het heft in handen zouden nemen. Dat gebeurde een eerste keer door de samenwerking van de drukkerij met de Lierse concurrent Van In. De doorbraak kwam er in 1996, toen voor de neus van De Persgroep van Christian Van Thillo ( Het Laatste Nieuws, De Morgen) uitgeverij De Vlijt (Gazet van Antwerpen) werd overgenomen.

Hijzelf ontkent het, maar de meeste waarnemers bespeuren een erg sterke rivaliteit tussen Christian Van Thillo en Peter Baert. De twee zijn ongeveer even oud, kwamen op bijna dezelfde leeftijd en in moeilijke omstandigheden aan het roer van een familiebedrijf en hebben een uitgesproken visie. Van Thillo is erg sterk op het commerciële vlak, Baert heeft in de nieuwe media een voorsprong uitgebouwd. Maar zien ze ergens win-winmogelijkheden, dan zullen ze evenmin aarzelen om samen te werken.

De hardhandigheid waarmee de herstructurering bij De Vlijt werd doorgevoerd, leverde hem veel vijanden op. Sommige topmanagers mochten het stellen met een kort briefje, zonder een ernstig gesprek. “Een afrekening,” beweren ex-insiders. “Baert is een grote mijnheer qua zakendoen, maar op menselijk vlak is hij heel klein.”

Ook al te radicale vakbondsvertegenwoordigers mochten andere oorden opzoeken. Peter Baert, een aanhanger van Amerikaanse managementtechnieken, heeft het niet begrepen op syndicaten.

Baert zelf geeft toe sterk te zijn in judo-management. “Ik ga agressief te werk, denk veeleer strategisch dan tactisch. Zeker bij de Gazet van Antwerpen hadden we weinig keuze: er moest snel en hard worden gehandeld. Wanneer de rest van de wereld oorlog voert, heb je weinig ruimte om vrede te stichten.”

Met de beursgang verliest Baert definitief het etiket van Het Kleine Limburgertje. “Het was een voordeel dat men mij als een zwakke speler aanzag.” Eind vorig jaar waren de kranten en drukactiviteiten uit op 8 miljard frank omzet en een eigen vermogen van 3,1 miljard frank. Concentra wil dit jaar de fundamenten leggen voor de Europese doorbraak.

Een eerste stap werd gezet door de inbreng van de grafische divisie – met uitzondering van het heliogebeuren – in Mercator Printing. Het samengaan met Roularta Media en Mercator Press levert een drukkerijgroep op met een omzet van zowat 9 miljard frank.

Verder werd een half miljard in Ubimedia.com gepompt, een subholding die in startende internetbedrijven participeert. Partner in die holding is netwerkbeveiliger Ubizen van Stijn Bijnens, waar Concentra met 25,1% de grootste aandeelhouder is. Dat belang alleen al is iets meer waard dan alle andere activiteiten van Concentra samen. De beursgang waardeert Concentra Holding op 21 miljard frank, Imperial Invest op 5,5 miljard.

Zijn naaste medewerkers omschrijven Baert als creatief en innovatief, als een doorduwer maar ook een workaholic. Zijn vroegere hobby, jagen, heeft hij lang niet meer beoefend. Ook het reizen is sterk geminderd. “Voor mij zijn werk en ontspanning hetzelfde. Ga ik op reis, dan kom ik met ideeën terug. En literair bekeken ben ik een tapir: ik lees alles wat onder mijn ogen komt: romans, biografieën, wetenschappelijke literatuur… Maar soms vergeet ik om op tijd de teugels te vieren.” Het levert hem nu en dan enkele weken verplichte rust op.

Niet dat het bedrijf daardoor stopt met draaien. Baert: “Ik ben meer een entrepreneur dan de onbetwiste topman. Binnen de holding werken we met kleurtjes: rode dossiers gaan over gevestigde activiteiten, groen voor nog rijpende dossiers en oranje als de vertaling van groen naar rood. De groene dossiers zijn voor mij: ik zet nieuwe opportuniteiten om in business.”

luc huysmans