Eerlijk en zoveel sfeer

Tom Pauweleyn en Romy Deconinck noemen hun nieuwe zaak een ‘neobistro’, ik zou Elders omschrijven als een elegant eetcafé. Maar what’s in a name? De felblauwe geveltegels en het kleurrijke interieur fleuren een grijs plein in een Gentse buitenwijk op. Binnen heerst er ambiance, houten tafeltjes en vintage stoelen staan dicht tegen elkaar en tooghangers kijken naar de drie jonge gasten in de open keuken. Dat de sfeer doet denken aan het hippe Alberte in Gent, is niet verwonderlijk, want daar werkte het koppel vier jaar samen. Aperitieven doen we op het terras, waar iedereen welkom is voor een biertje. Alles kan in Elders, ook spontaan binnenvallen en een pasta aan de toog eten.

Wij proppen ons aan het laatste gereserveerde tafeltje. Er passeert en beweegt veel rondom ons, messen vallen, glazen klinken tegen elkaar en drie meisjes van de bediening vragen ons afzonderlijk of we nog iets willen drinken. Er wordt chaotisch goed voor ons gezorgd en dat is hartverwarmend. Drie gerechtjes delen we, gevolgd door drie individuele plats waarbij we kunnen kiezen tussen vis, vlees of veggie (menu van 58 euro).

Pauweleyn trapt af met een smaakvolle bouillon van raapsteeltjes met stukjes rauwe makreel. De tweede helft van de lekker knapperige duinasperges met rijkelijke carbonarasaus en lamsoor geef ik met tegenzin af aan mijn tafelgenoot. Pauweleyns liefde voor pasta komt in het voorgerecht helemaal tot uiting. De textuur van stukjes pijlinktvis krijgt een zalvend effect door de zwarte papardelle met smeuïge saus van gestoofde venkel, sofrito genaamd. Dan loopt het even mis met de bestelbonnen en krijg ik een verkeerd hoofdgerecht. Mijn tafelgenoot start al met haar vegetarisch gerecht van groene asperge, morieljes en erwt. Niet ideaal, maar voor ergernis is geen ruimte wanneer een chef me na een oprechte verontschuldiging enthousiast vertelt over het Belgische biolam dat op zijn geheel binnenkomt. De lamsbout gaarde ettelijke uren tot succulente eenvoud en bevindt zich in comfortabel gezelschap van knapperige sla, munt, yoghurt en geroosterde aubergine.

Vaak valt een dessert het minste uit in een menu, maar niet hier: romig ijs van fior di latte wordt fenomenaal dankzij olijfolie met een tikkeltje zout, olijfcake en rabarber. In deze gezellige drukte draait het niet om hypergedetailleerd afgewerkte gerechtjes, maar om smaak en eerlijkheid, waardoor het stil wordt in je hoofd en je even elders bent.