‘Een wondermiddel bestaat niet’
Het jaar is nog jong, de goede voornemens nog scherp. Eén voornemen keert op menig lijstje terug: fitter en slanker worden. Een schare gezondheidsprofessionals staat klaar om daarbij te helpen. Niet met een wondermiddel – helaas – wel met goede raad, een actieplan op maat én de schouderklop die soms nodig is om vol te houden.
‘Schrijf op wat je eet en drinkt’ – Katja Verstraete, apotheker
“Als apotheker ben je een vertrouwenspersoon. Mensen kunnen bij ons terecht met al hun vragen. Wij hebben beroepsgeheim. ‘Heb je iets om te vermageren?’ is een vraag die vaak terugkeert. Dan tonen mensen een advertentie waarin een product wordt aangeprezen dat voor een spectaculair gewichtsverlies zou zorgen. Ze willen dat graag geloven, omdat ze alles al hebben geprobeerd, zonder resultaat. Maar als wondermiddelen bestonden, dan was iedereen slank.
“Mensen die echt zwaarlijvig zijn, stuur ik door naar een diëtist of een dokter. Anderen probeer ik zo goed mogelijk te adviseren. In de eerste plaats peil ik naar hun voedingspatroon. Vaak raad ik aan dat ze eens opschrijven wat ze eten en drinken. Want sommigen eten misschien niet overdreven veel, maar vergeten de enorme hoeveelheden suiker in die halve liter fruitsap die ze dagelijks drinken. Ik druk mensen ook op het hart dat ze genoeg moeten bewegen.
“Echte vermageringsproducten hebben we niet. Vroeger schreven dokters weleens zware hongerstillers voor, of vermageringspillen met amfetamines, maar dat gebeurt steeds minder vaak. Ik kan wel kruidenthees of gelules meegeven die de vetverbranding stimuleren. Natuurlijk enkel in combinatie met een gezond en evenwichtig dieet. Geen friet met mayonaise dus.”
‘Misschien heb je genoeg aan de helft van je portie’ – Lotte De Clercq, diëtiste
“Mensen komen met uiteenlopende vragen naar hier, maar vaak is vermageren het doel. Zeker in het begin van het jaar. Nooit was er meer informatie beschikbaar over gezonde voeding, maar door al die tegenstrijdigheden in boeken en in de pers raken mensen in de war. Ik help hen door het bos de bomen weer te zien.
“Ik merk dat mensen vaak onbewust iets in hun mond steken, of te veel eten zonder erbij na te denken. We zijn het verleerd te luisteren naar ons lichaam. Wanneer heb je honger? En wanneer heb je genoeg? Misschien ben je al voldaan met de helft van je gebruikelijke portie?
“Voor iedere patiënt werk ik een plan op maat uit, want niet alles werkt voor iedereen. Als een patiënt na vijf jaar nog altijd op gewicht is, beschouw ik mijn missie als geslaagd. Maar niet iedereen hoeft een panlat te worden. Voel je je goed in je vel met een paar kilootjes te veel, dan is dat prima. Sleur je tien kilo overgewicht mee, dan moeten die eraf.
“Dé excuusklassieker: ik heb geen tijd om gezond te koken. Ik ben realistisch: van iemand die een halfuur per dag in de keuken staat, verwacht ik niet dat die daar ineens twee uur van maakt. Ik geef ook workshops waarin ik demonstreer dat gezond én lekker koken niet zo moeilijk is. Want er zijn nog te veel mensen die denken dat gezond eten betekent: eten als een konijn (lacht).”
‘Je moet bevestigen en uitdagen tegelijk’ – Sophie Morobé, personal trainer
“Na mijn studie lichamelijke opvoeding heb ik jarenlang een groente- en fruitwinkel uitgebaat. In mijn vrije tijd gaf ik groepslessen in fitnesscentra, voor turnclubs en gemeenten. Tot ik vond dat het tijd was om voluit voor mijn passie te gaan. Sindsdien geef ik nog meer groepslessen en kun je me inhuren als personal trainer.
“Na Nieuwjaar lopen de leszalen propvol en exploderen de aanvragen voor personal training. Wie bij mij aanklopt, wil fitter en vaak ook slanker worden. Voor iedere klant werk ik oefeningen op maat uit. En als het kan, trainen we in de openlucht.
“Doorgaans hebben mensen geen onrealistische verwachtingen. Ze weten dat ze geen sixpack of een wespentaille krijgen van oefeningen alleen. Maar de tijd die ze vrijmaken om te sporten, vinden ze niet altijd om gezond te koken. Terwijl het een kwestie van prioriteiten is, en van organisatie. Je moet ook niet alle lekkers bannen. Geniet vooral zonder schuldgevoel van die koffiekoek op zondag. Maar eet er geen drie of vier (lacht).
“Een schouderklop motiveert meer dan een vermanend vingertje. Mensen oppeppen door te benadrukken wat ze het wél goed doen, maar hen tegelijk uitdagen om nog ietsje verder te gaan, zo boek je resultaat. Als de jonge mama die ik begeleid me vertelt dat ze weer met haar kinderen kan spelen zonder te hijgen, dan ben ik tevreden.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier