Een viroloog met commerciële Flair
De Nederlander Jan Groen (50) moet vanaf volgende week het beursgenoteerde Luikse biotechbedrijf OncoMethylome Sciences uit het slop trekken. Groen is een nobele onbekende, maar de fanatieke nordic walker is niet bepaald een groentje in het vak.
Onco, zoals het bedrijf bekendstaat, zit in de hoek waar de klappen vallen. Het bedrijf dat tests ontwikkelt om kanker in een vroeg stadium te detecteren, diepte in 2009 zijn jaarverlies uit en zag de omzet afkalven. De onzekerheid over de strategie weegt en de Duitse concurrent Epigenomics staat een stapje voor. Bovendien gaf oprichter Herman Spolders er in november plots de brui aan als CEO. Niet verwonderlijk dat het vertrouwen zoek is en het aandeel flirt met de laagste koers ooit.
Ook de aankondiging dat Groen de touwtjes in handen neemt, werd maar lauw onthaald. Nochtans is hij een van de zeldzame wetenschappers uit onze contreien met een karrenvracht industriële en commerciële ervaring. De voorbije jaren was hij operationeel directeur bij het Nederlandse Agendia, dat net als Onco focust op kankerdiagnostica. En het treft dat Onco vooral mikt op de Amerikaanse markt. Groen stampte voor Agendia een succesvolle Amerikaanse dochter uit de grond.
Maandag gaat Groen aan de slag in Luik. Het personeel mag zich verwachten aan een baas met schwung. “Ik ben zeer gedreven en erg pragmatisch. Ik hou van goede communicatie en sta als goede teambuilder ook echt tussen de mensen”, zegt Groen, die na studies immunologie een doctoraat behaalde in medische microbiologie. Zijn eerste baan was bij het Laboratorium Dokter de Zeeuw. Na drie jaar stapte hij over naar het Nederlandse Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu. Hij richtte er een centrum op dat focuste op infecties die overgaan van dier op mens. Dat begeleidde hij naar zijn volgende job, bij het Rotterdamse universitair medisch centrum Erasmus. Groen bouwde er het centrum voor infecties mee uit tot een apart bedrijf, ViroClinics. Zijn carrière kwam in een stroomversnelling bij het Californische Focus Diagnostics, waar hij baas werd voor O&O. Toen Focus Diagnostics werd verkocht aan de multinational Quest Diagnostics, was voor Groen de fun er grotendeels af. Een half jaar later zat hij bij Agendia, waarvoor hij als operationeel directeur de Amerikaanse markt moest bewerken. “Ik heb daar een bedrijf opgebouwd van scratch. En het leek me zeer aantrekkelijk om ooit ergens als CEO mijn opgebouwde kennis te benutten.”
Dat er nu aan Onco weinig eer te halen valt, strijdt Groen af. “Er is in kankerdiagnostiek geen enkel bedrijf dat de technologie heeft die alle antwoorden kan geven. Onco zal dus zijn bijdrage kunnen leveren.” Hij wijst op de sterke patentpositie van Onco. “Het komt er nu op aan dat om te zetten in commerciële activiteiten.” Twijfelaars wil hij lik op stuk geven. “Ik heb mijn vroegere activiteiten altijd weten uit te bouwen tot een succes.”
Spolders liet onlangs verstaan dat de taak van zijn opvolger een stuk eenvoudiger is dan de zijne. Groen ziet het anders. “In de meeste bedrijven in een opstartfase wordt vrij eenvoudig gedacht over die tweede stap, het sluiten van contracten en het commerciële gebeuren. Maar dat is de meest uitdagende stap. Je ziet te vaak bij Europese bedrijven dat ze zich te laat realiseren dat hun markt in de VS zit.”
Groen verbleef voor Focus Diagnostics 4,5 jaar in Californië. Ook voor Agendia zat hij erg vaak in de VS. Pendelen tussen Hilversum en Luik zal hij niet doen. Tijdens de werkweek blijft hij in het Luikse wonen. Zijn vrouw, kunstschilder Charlotte Burgmans, blijft met zijn ‘veramerikaniseerde’ kinderen van veertien, zestien en achttien in Hilversum. “Ik ga ze niet nog een keertje verkassen. Als je bomen te vaak verplant, wordt de groei minder. (lacht)” Groen heeft trouwens al een band met België. Iemand in de familie van zijn vrouw is met een Belg getrouwd. “En dat gaat. (schatert)”
Groen heeft een kwarteeuw waterpolo beoefend, maar heeft ook nu elke dag zijn beweging. “Ik moet elke dag iets fysieks doen om het hoofd leeg te kunnen maken. Het klinkt een beetje ouderwets, maar ik ben nu een verwoed nordic walker. In Luik zit ik daarvoor goed”, lacht Groen, die door de reismicrobe is gebeten sinds hij voor de wereldgezondheidsorganisatie WHO de wereld rondhoste als consultant voor exotische virusinfecties.
Door bert lauwers, Illustratie: jens claessens
“Ik heb mijn vroegere activiteiten altijd weten uit te bouwen tot een succes”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier