In haar JONGste rapport over ons land hekelt de Europese Commissie de stilstand van het Belgische beleid. Ze wijst op de noodzaak om de overheidsuitgaven, de hoge fiscale druk en het gebrek aan investeringen aan te pakken. In het rapport krijgen ook de deelstaten een sneer voor hun weinig doortastende beleid. Dat is terecht. De Europese Commissie wijst op de behoefte aan investeringen in onderwijs, mobiliteit, klimaat, digitale infrastructuur en sociale woningen. Dat moet helpen om de productiviteitsgroei opnieuw aan te zwengelen. De beleidshefbomen liggen daar bij de deelstaten. Maar vooral van het Vlaamse niveau kwamen de voorbije dagen weinig hoopgevende signalen. Op de sociale media vochten Open Vld en N-VA een robbertje uit. De relatie tussen beide partijen is tijdens de federale regeringsonderhandelingen verziekt geraakt. Zal dat een negatieve impact hebben op de Vlaamse regering? Zit Open Vld daar op de schopstoel en staat sp.a klaar om haar plaats in te nemen? Het is afwachten. Een coalitiewissel is hoe dan ook nooit goed voor de daadkracht van een beleidsploeg.
Van het Vlaamse niveau kwamen de voorbije dagen weinig hoopgevende signalen.
Los van het politieke gesteggel vraagt de Europese Commissie zich af of de deelstaatregeringen wel voldoende verantwoordelijkheidsgevoel hebben om maatregelen te nemen die de productiviteit optrekken, onder andere via publieke investeringen. De totale publieke investeringen in verhouding tot het bruto binnenlands product (bbp) zijn al sinds 2000 stabiel gebleven rond 2 procent. De regionale regeringen hebben belangrijke investeringsplannen aangekondigd. Maar die dreigen vooral de tekorten verder te doen oplopen, aangezien die regeringen niet van plan lijken de lopende uitgaven te beperken of de belastingen te verhogen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier