Een kunstbad

Een monument werd gezandstraald, waardoor zijn oorspronkelijke glans weer te genieten valt. Eeuwige schoonheid, de vertaling van The Story of Art, werd uitgebreid en geoptimaliseerd. Een verrukkelijk kunstbad.

De Oostenrijkse Brit Sir Ernst Gombrich schreef het kolossale handboek The Story of Art in de jaren na de Tweede Wereldoorlog, naar eigen zeggen grotendeels uit het hoofd. Zelfs kritische journalisten die de kranige coryfee bezochten in zijn huis in het statige Noord-Londense Hampstead, zijn geneigd geloof te hechten aan die onmogelijke bewering.

De belangrijkste verbetering aan de nieuwe editie is niet zozeer de uitbreiding met “een aantal toonaangevende kunstenaars van de moderne tijd”, zoals de flap verklaart. Uiteraard is die verruiming prijzenswaardig. Maar ook na die ingreep komt de jongste halve eeuw er nog altijd bekaaid vanaf. De vormgeving is wel een heuse verbetering. De foto’s (doorgaans kleur) zijn niet alleen duidelijker, ze sluiten ook nauwer bij de tekst aan. De grote verdienste blijft evenwel de pittige, heldere, nuchtere stijl, waardoor Gombrich de kunstgeschiedenis boeiend en toegankelijk maakt. Uitg. Gaade, 668 blz., 1590 fr. .Met de herziene druk van Gombrich’ pièce de résistance leek er al een premature tip voor een nieuwjaarscadeau voorhanden. Maar er doemt zware concurrentie op. In alle opzichten is Algemene kunstgeschiedenis ruimer. Hugh Honour en John Fleming tonen ook meer belangstelling voor niet-Europese kunst. Bovendien galopperen ze niet zo snel door de voorbije decennia. Zelfs Gilbert & George horen erbij. Voeg daar een ook al vlotte tekst aan toe. Wel spijtig dat ze de Vlaamse Primitieven een te bescheiden plaats gunnen. Uitg. Meulenhoff, 763 blz., 2500 fr. .Tijd voor een bescheidener uitgave. De Nederlandse kunstcritica Anne Tilroe vond een originele invalshoek om hedendaagse beeldende kunst te commentariëren : hoe geven de actuele artiesten het lichaam weer ? In De huid van de kameleon treedt o.m. de Franse Orlan naar voren. Ze laat haar gezicht in etappes transformeren naar de gelijkenis van beroemde vrouwenbeelden. Uitg. Querido, 148 blz. .Ondertussen werd het oeuvre van Maurits Escher in een digitale galerie gestopt en op cd-rom geperst. Je krijgt niet alleen uitleg over het werk, maar kan ook zelf aan de slag om te variëren op zijn creaties. De uitgave valt echter tussen de plooien. De animaties zijn niet veelzijdig en de kunstcommentaar blijft oppervlakkig. Uitg. Bruna, 2395 fr. .

LUC DE DECKER