Een jonkheer in Mechelen

Het Groningse adellijke geslacht van Duco Sickinghe, de chief executive officer van Telenet, gaat terug tot in 1284. In hun wapenschild figureert trots “de Friese adelaar, rood getongd, goud gesnaveld en gepoot”. Zijn vader, jonkheer F.O.J. Sickinghe, is een voormalig bestuursvoorzitter van het Nederlandse Stork-concern en onder meer lid van het Comité van Aanbeveling van de Stichting Nationaal Instrumenten Fonds in Nederland, waarvan prins Claus voorzitter is, Yo-Yo Ma erevoorzitter en zowat iedereen zetelt die werkelijk meetelt in kunstminnend Nederland (zoals Wim Duisenberg).

Onder meer onder leiding van F.O.J. Sickinghe is Stork uitgegroeid van een producent van treinstellen en scheepsmotoren tot een multinationaal conglomeraat in investeringsgoederen, melk- en voedingverpakkingslijnen, inrichting voor pluimveeslachterijen en textielbedrukkingsmachines. In 1996 onderhandelde F.O.J. Sickinghe nog mee over het reddingsplan voor Fokker, waaraan Stork een activiteit in het onderhoud van vliegtuigen en de productie van vliegtuigonderdelen zou overhouden.

Zo’n afkomst heeft van de viertalige Duco Sickinghe voelbaar een man van de wereld gemaakt. Hij weet zijn gesprekspartner probleemloos op zijn gemak te stellen, omschrijft zichzelf geregeld als “een jongen”, verwijst naar mensen uit zijn uitgebreide kennissenkring – zonder namen te noemen – als “vriendje” of “maatje”, en weet zijn toehoorder er over het algemeen uitstekend van te overtuigen dat zijn leven een boeiend sociaal en intellectueel avontuur is waarin hij meegetroond wordt. “Ik sta hier wel bekend als ‘de Hollander’, maar ik heb driekwart van mijn werkzaam leven buiten Nederland doorgebracht,” zegt Duco Sickinghe.

Zijn MBA aan Columbia University, na studies rechten, leidt hem naar Hewlett-Packard in Genève, waar hij in de financiële afdeling begint. Juist op tijd om de huidige financiële directeur van Telenet, Leo Steenbergen, te leren kennen, die toen bij HP financieel directeur voor de Noord-Europese regio was in Amsterdam. “Toen de headhunter het namenlijstje overliep, zei ik hem: die bel ik zelf wel.”

Zin voor nieuwigheden tekent hem. Bij Hewlett-Packard schoof hij door naar de productmarketing van de (toen nieuwe) Laserjet-printers, waarvan er toen enige honderden in Europa werden verkocht. Vanuit Genève, waar zijn eerste kind werd geboren, verhuisde hij naar de buurt van Stuttgart, en dan, met een tweede kind, terug naar Genève om er de kanaalpolitiek voor de printers van HP te ontwikkelen. Beheer van verkoopkanalen is ook bij Telenet één van zijn aandachtspunten.

In 1989 ontmoet hij Steve Jobs, die op dat moment al vertrokken is bij Apple en marketingdirecteur is voor NeXT Computer, zijn tweede creatie. Duco Sickinghe, enthousiast over de technologie, besluit de Europese marketing en NeXT in Frankrijk leiden. “In die tijd heb ik het echte belang van de ontwikkeling van nieuwe producten geleerd. Dat is uiteindelijk de kracht van ondernemingen.”

NeXT oogstte lovende kritieken, maar kreeg met zijn eigenzinnig besturingssysteem geen voet aan de grond. “We verloren de oorlog tegen Wintel ( Microsoft en Intel), maar we wonnen heel wat veldslagen,” zegt Sickinghe. “Wij met één of twee jongens op NeXTStep tegen een legertje programmeurs van IBM. Je kunt je indenken wat dat doet voor de teamgeest,” lacht hij. Hij wees een uitnodiging van Steve Jobs af om naar de Verenigde Staten te gaan werken en startte in 1993 een joint venture met zijn technisch directeur bij NeXT, Software Direct: het verdelen van geëncrypteerde software op cd-roms. Wie de cd-rom draaide, kreeg een elektronische winkelomgeving voor zich, kon de software proberen en ten slotte de decryptiecode bestellen via een callcenter en zijn kredietkaart. Hachette Distribution Services – de gigant met zijn uitgebreide netwerk aan Relais-krantenwinkels – financierde. “We zagen PDGJean-Louis Nachury op de voorpagina van Les Echos en we hebben hem gewoon gebeld,” zegt Sickinghe. Hachette was een zeer nuttige partner, al was het alleen maar omwille van de relaties met mediagroep Lagardère. ” Arnaud Lagardère, die natuurlijk op de achtergrond ook al in de nieuwe media van Hachette een rol speelde, parenteerde dat een beetje bij de lancering.”

“We waren echt een virtueel bedrijf van zo’n dertig man, met het uitgeversgedeelte in Frankrijk, de encryptiesoftware in Boston en de software voor de elektronische shop in Boston.” Hoewel Software Direct ten slotte zelfs Microsoft kon overtuigen, werden de activa in 1995 doorverkocht aan een direct-mailhuis: computerbladen hadden het systeem overgenomen, Windows 95 vergde nieuwe software, het internet kwam op enzovoort.

Duco Sickinghe komt na 13,5 jaar terug naar Nederland en begint bij Kluwer Publishers, met zijn financiële, juridische en fiscale publicaties. Hij wordt er in 1998 algemeen directeur en zou in mei 2000 nog promoveren tot managing director European internet developments – met verantwoordelijkheid voor 227 miljoen euro aan durfkapitaal en een zitje in de raad van bestuur van het Amerikaanse Vision Capital. Zijn passage bij Kluwer trekt de aandacht van de Callahan-groep, die hem vanuit Denver laat contacteren.

Aan het Nederlandse blad FEM verklaart hij begin 1999 hoe hij Kluwer wil schoeien op internetleest, en het wil omvormen tot een consultant die de klant helpt met zijn kennismanagement. Maar dat vergt een reorganisatie en een cultuur- en mentaliteitsverandering, stelt hij vast, inhakend op een tweede favoriete thema: bedrijfscultuur. “We prediken als management een heel open managementstijl. We komen niet meer met dienstorders. Units moeten in nauw contact met de klanten zelf zien hoe ze hun opdracht optimaal vervullen,” vertelt hij aan FEM. Het zou een brug te ver blijken.

Uiteindelijk stapt hij op, temidden van de verdeeldheid bij Wolters Kluwer over de strategie. “Men wou niet de korte pijn lijden voor de langetermijngroei,” zegt Sickinghe. Het is een fout die hij – gesteund door een intensieve communicatie met het personeel – bij Telenet niet wil zien maken. “Zegt u dat in het Vlaams? Zachte heelmeesters maken stinkende wonden?”

Bruno Leijnse

“Uiteindelijk vormen nieuwe producten de echte kracht van ondernemingen.”