Een jaar in de hel

Knokkenaar Nicolas Vanhootegem slaagde er niet in zich te kwalificeren voor de European Tour. Volgend jaar keert hij noodgedwongen terug naar de Challenge Tour.

Op het moment dat u deze lijnen leest, zal Nicolas Vanhootegem waarschijnlijk de hellingen van de Espace Killy (Val d’Isère) onveilig maken. “De bergen zijn ideaal om me te bezinnen,” aldus Vanhootegem, die beseft dat hij het zwartste jaar van zijn carrière achter de rug heeft.

Na de sneeuwpret gaat de Knokkenaar nog niet onmiddellijk trainen: “Het is zeven jaar geleden dat ik vakantie heb genomen. Dat is een monumentale fout: alle sportlui nemen een fatsoenlijke break tussen twee seizoenen. Maar omdat ik altijd de beste wou zijn, ben ik steeds blijven trainen. Dat zal in de toekomst veranderen.”

Normaal neemt Vanhootegem de golfclub weer op in januari 1999. Hij zal dan gaan trainen in Florida of Spanje. Vanaf volgend jaar verhuist hij ook naar Antwerpen, hoewel hij voor de trainingen naar Zoute blijft rijden. “Zoute is fantastisch, maar tijdens de winter valt er niet veel te beleven,” aldus Vanhootegem. “Ik wil, samen met mijn vriendin, het Antwerpse sociale leven ontdekken: musea, restaurants, bioscopen.”

Vanhootegem slaagde erin zich te plaatsen voor de finale van de Qualifying School (38 kandidaten voor de European Tour op meer dan 200) en had slechts twee punten te kort op vier dagen om de cut te halen. Een niet onaardige prestatie, maar jammergenoeg onvoldoende. “Op het einde van het seizoen was ik op technisch vlak heel sterk,” aldus Vanhootegem. “Alleen miste ik vertrouwen. Omdat ik niet veel reserve had, ben ik eronderdoor gegaan. Als je weet dat één week in de Tour 70.000 tot 80.000 frank kost, ben je als de dood om slecht te spelen. Ik was werkelijk een catastrofe vanbinnen. Vorige zomer had ik zelfs geen zin meer om te spelen. Het werd geleidelijk beter tegen de Belgacom Open, maar ik ben wel tot het uiterste moeten gaan.”

Vanhootegem is een doorgedreven individualist en denkt er niet aan om in groep te trainen. Hij wil blijven zoeken naar een ideaal evenwicht op de golf course tussen de concentratie die nodig is bij elke slag en de ontspanning daartussenin. “Alleen op die manier kan ik de beste worden,” aldus de Knokkenaar. “Mijn techniek is goed, mijn materiaal ook. Het is mijn ervaring die me zal doen spelen.”

John Baete