Een halve kilometer trendy boetieks in de Kortedagsteeg-Walpoortstraat-Sint-Pietersnieuwstraat, Gent

Gent is een nieuwe winkelbuurt rijker: Kortedagsteeg-Walpoortstraat-Sint-Pietersnieuwstraat. Drie straten die in elkaar overlopen, goed voor een halve kilometer trendy boetieks, kappers en eethuisjes. In het weekend draaien de zaken er uitstekend. En als eigenzinnig antwoord op de Veldstraat kan dat tellen.

Het hoekhuis, vlakbij het water, oogt imposant. Vier verdiepingen in een niet te missen art-decostijl, en – hoe kan het anders? – net gekocht door een architect. In een recent verleden woonde Gentenaar Edilbert Haentjens in een ruim appartement met uitzicht op het stadspark dat hij in het gewaagde kleurenpalet van Le Corbusier had laten schilderen. Vandaag gaat hij nog een stap verder. De architect is komen wonen in een buurt die de afgelopen zes maanden een complete facelift heeft ondergaan. De leegstand is zo goed als helemaal verdwenen, en om de haverklap duiken er nieuwe winkels op. Er wordt ook weer gewoond. Vastgoedmakelaar Axel Lenaerts heeft nog één van de acht nieuwbouwflats vrij in de Kortedagsteeg. Huurprijs: tussen de 695 en de 850 euro per maand voor een oppervlakte van 90 à 130 vierkante meter.

“Ooit was het hier anders,” zegt Albrecht Steel, zaakvoerder van de hippe kledingzaak Movies. Steel opende in juli 1984 zijn (toen nog) tweedehandszaak in een pand dat budgettair haalbaar was, dicht bij de Vooruit lag en in een straat waar vrij veel studenten langskomen net voor of na hun lunch in het studentenrestaurant in de Sint-Pietersnieuwstraat. “Voor de rest zat hier alleen vergane glorie. Die oude zaken zijn intussen allemaal weg,” zegt Steel. “Auto’s konden toen in twee richtingen door de straat rijden. En de studenten waren hier baas. De lage huurprijs wist me te overhalen om hier te beginnen, maar er was meer. Ik voelde gewoon dat die straat iets had. Wat precies? Dat kan ik niet onder woorden brengen.”

Heel traag is het gezicht van de straat veranderd. Het succes van de Brabantdam dijde rustig uit naar de Kortedagsteeg. Het Dagelijks Brood (nu Pain Perdu) opende er een zaakje, en Katherine Bouckaert plantte er haar designzaak in. Aan de overkant van Movies kwamen tweedehands- en skatezaakjes. En op de hoek van de straat bleef een ouwe getrouwe boeien: de Music Man, twintig jaar geleden al een must voor platenfans. “Zeer veel shops zijn gekomen en gegaan,” zegt Steel. “Misschien boden ze de verkeerde cocktail aan. Misschien was hun aanbod te hip, of net niet hip genoeg. Feit is dat hier een soort jonge avant-garde rondloopt, op zoek naar iets wat je in de grote winkelstraten niet vindt. Veel winkels die er recent zijn bijgekomen, profiteren nu mee van het werk van jaren. Ik besef dat het wat pretentieus overkomt, maar het is wel zo.”

Op net geen twintig jaar is Movies vier keer zo groot geworden, van 150 naar 600 vierkante meter, in een pand dat de huurder intussen wist aan te kopen. De tweedehandszaak van toen is nu een modewinkel die vooruitloopt op de trends. Miss Sixty en het beste van Levi’s liggen er naast obscure Amerikaanse labels waarnaar Steel nog steeds blijft zoeken om anders te zijn dan de anderen. “En mijn publiek bestaat allang niet meer uit studenten. Mijn grootste klantengroep is tussen de 25 en de 45.”

Geen voer voor studenten

De studenten zijn evenmin het gedroomde publiek van de nieuwe winkels die vandaag de buurt opfrissen. American Outfitters, Bellerose en Mer du Nord kunnen misschien nog net binnen dat studentenbudget, maar het prijskaartje van Chine, Scapa en Essentiel is wellicht net iets te hoog gegrepen. “Wij mikken niet per se op studenten,” zegt Mario Fagel, retail-verantwoordelijke van de NV Chill Out, het nevenbedrijf van D’Light, importeur van modelabels als Quiksilver en O’Neill. “Het gros van de doelgroep is tien tot 25, maar ook gasten van dertig die onze labels nog kennen van vroeger, komen terug. Op zoek naar kleren voor hun kinderen, en misschien nog een sweater voor in hun vrije tijd.”

Fagel is apetrots op het nieuwe winkelconcept van Chill Out, dat in een kapel van het Gentse OCMW onderdak vond, midden in de Kortedagsteeg. De kapel stond samen met de omliggende panden jarenlang leeg, tot het geheel door de patrimoniumvennootschap Fico uit Haaltert-Kerksken werd gekocht en gerenoveerd. “Toen wij de verschillende panden eind 1999 hebben aangekocht, zijn we meteen aan de plannen begonnen,” luidt het bij Fico. “Toen was hier hoegenaamd geen sprake van een hippe buurt, maar we voelden wel aan dat dit geen slechte ligging was.” Boven werden er acht appartementen gecreëerd, beneden verschillende vrij grote winkelpanden, waar Scapa, Mer du Nord en Essentiel in kwamen te zitten. Een luxecomplex? Volgens Luc Duchêne, baas van Mer du Nord en Chine, valt dat voor Gent nog mee. Hij laat een huurprijs van een kleine 7500 euro per maand vallen, weliswaar voor 300 vierkante meter, wat geen kleine oppervlakte is. In de Veldstraat zou dat onmogelijk zijn, zegt hij, en bovendien zou hij daar niet wíllen zitten.

Dat beaamt ook Fagel van Chill Out. “In de Veldstraat heb je bovendien te kampen met hoge overnames en hoge huurprijzen. Je krijgt er natuurlijk wel de voorbijgangers bij, en die heb je hier nog niet. In het weekend is de verkoop uitstekend maar in de week halen we onze vooropgestelde targets niet. Maar we blijven erin geloven. Dit is een uniek pand dat kan tellen als visitekaartje. We zien het dan ook als een investering in imago op de lange termijn. Een buurt als deze kan zeer sterk worden. Maar veel mensen hebben de weg nog niet gevonden.”

En dat kan veranderen. Want shoppen in Gent is zoveel als wandelen in lussen. De lus die de shopper nu kan maken, loopt via de Kouter en de Henegouwenstraat naar het Zuid, en vandaar via de Lammerstraat naar de Kortedagsteeg.

“Dat van die lus klopt,” zegt Luc Declercq, medebestuurder van Center Office Gent, dat onder meer de huurovereenkomst van Bellerose in de Kortedagsteeg regelde. “Maar veel van de opwaardering van de Kortedagsteeg en de Walpoortstraat heeft te maken met het succes van het shoppingcomplex op het Zuid. Je kunt er ook makkelijk parkeren. Ook belangrijk is de mogelijke doorsteek met de auto via de Kortedagsteeg richting snelweg. We merken al een tijdje dat er veel vraag is naar huurpanden in die buurt, maar er staat zo goed als niets te huur. Onze indruk is dat het potentieel nog groeit, ondanks de vrij hoge huurprijzen die gevraagd worden.”

Misschien is er wel één probleem: de meeste panden zijn vrij klein. Iets van 300 vierkante meter, zoals het pand van Mer du Nord, is vrij zeldzaam. “Maar misschien is dat niet slecht,” vindt Steel van Movies. “Kleine winkels maken de straat iets kruidiger. Ik mag er niet aan denken dat een paar van die volkse cafés zouden verdwijnen. Een variatie van avant-garde met een winkel als Scapa en een Turkse groentewinkel zou perfect zijn.”

Antwoord op Antwerpen

Zelf heeft Steel nog een bijdrage aan de heropleving van de buurt geleverd, los van Movies. Samen met zijn vriend/sommelier Paul De Grauwe opende hij onlangs een wine and lounge bar, Wines and Bubbles genaamd. Je kunt er wijn kopen maar ook een glas degusteren. En je vindt er van ‘s middags tot een gat in de nacht ook finger food, de jongste rage in trendy cuisine.

Daar hoeft de vernieuwing voor Steel overigens niet te eindigen. Hardop droomt hij van de spreekwoordelijke kaars op de taart. “Ken je het oude circus van Mahy? Enkele duizenden vierkante meters op diverse niveaus staan hiernaast leeg. De stad heeft ze via onteigening aangekocht. Al jaren wordt er gespeculeerd over de nieuwe bestemming. Een cinema van Gaumont? Het nieuwe gerechtshof? Een concertzaal onder auspiciën van Gerard Mortier? Je zou er inderdaad een concertzaal van kunnen maken. Of een cultureel en commercieel centrum. Vroeg of laat zal er in elk geval iets mee gebeuren, en ik zie dat best zitten.”

Dat het de handelaars in deze buurt menens is, mag blijken uit het voorjaarsinitiatief Fashion on the Move, een Gents antwoord op wat in de hippe jongerenstraat van Antwerpen (de Kammenstraat) de Laundry Days heet. “Winkeliers steken samen de handen uit de mouwen en creëren een evenement waar veel jong volk op afkomt,” legt Fagel uit. Steel: “Je ziet het zo voor je: de straat afgezet, mooi weer, en dan toffe muziek en veel ambiance.”

Het moet gezegd: ook de stad Gent heeft niet stilgezeten in de opwaardering van deze buurt. De Minardschouwburg, net naast Movies, werd compleet gerenoveerd. Op het pleintje ervoor spoelen studenten het laatste beetje examenstress weg met een frisse pint, terwijl tieners op hun skateboard bokkensprongen maken. De buurtbewoners van morgen? Of wonen ze er al?

Veerle Windels

“Een variatie van avant-garde met een winkel als Scapa en een Turkse groente-winkel zou perfect zijn.”

(Albrecht Steel,

Movies)