Ten laatste tegen november crasht de beurs wereldwijd.
Het wordt hoog tijd dat ik mijn reputatie als beursgoeroe alle eer aandoe. Tijd dus voor een grandioze voorspelling. Als ze uitkomt, zal ik niet nalaten deze voorspelling voortdurend in herinnering te brengen. Als ze niet op tijd uitkomt, zal ik schoorvoetend toegeven dat ik, zoals alle grote zieners, gewoon wat te vroeg was. En als ze nooit uitkomt, is dit heel goed nieuws voor iedereen, want dat betekent dat de beurzen nog jaren zullen blijven stijgen zoals ze nu bezig zijn en worden we allemaal rijk, zonder ervoor te moeten werken. Dan zal u mij die kleine vergissing wel vergeven.
Mijn voorspelling luidt: ten laatste in november van dit jaar zullen alle beurzen, wereldwijd, een correctie ondergaan die zo intens zal zijn dat je gerust van een crash kan spreken. Laten we zeggen een correctie van ten minste 30 % en op sommige plaatsen tot 50 %.
Ik heb niet minder dan tien gegronde redenen om deze gedurfde uitspraak te staven.
Het omgekeerde voorspellen, is nog veel absurder. Wie gelooft er dat de beurs de volgende maanden nog eens met 30 % zal stijgen? En wat helemaal niet kan, is dat de beurs gewoonweg rustig voort zal kabbelen. Iedereen wordt voortdurend opgejaagd om ten minste dubbele groeicijfers te tonen. Als men die even niet haalt, wordt er afgedankt, gefuseerd, verkocht, in stukken gehakt. De dingen moeten in beweging blijven.
What goes up, must come down
Alles verloopt steeds maar sneller en sneller. Waar een beurs vroeger misschien vijftien à twintig jaar nodig had om een bepaalde cyclus te voltooien, heb je nu veel minder tijd nodig. De wereld is ons dorp. Roddels in China halen de beurs in Rio onderuit. Een week is een dag geworden. Kijk naar de volumes die op één dag worden verhandeld. De laatste grote correctie, in 2001, is dus al heel, heel lang geleden.
Als de taxichauffeur of de loodgieter beleggingstips vragen of geven, dan is het hoge tijd om te verkopen. En ze doen niets liever de jongste weken dan met tips bezig te zijn.
De koersen op de verschillende beurzen zijn veel te hoog gecorreleerd. Ook de opbrengsten in niet-aandelen gaan omhoog: wijnen, kunst en zelfs onroerend goed blijven het verrassend sterk doen. Alles wordt gekocht. Uit de chaostheorie weten we dat een te sterke correlatie tussen de subsystemen een volledige ineenstorting voorafgaat.
Als de Chinese draak één keer zijn staart roert, blijft er niet veel porselein heel. En volgens Greenspan zou hij best eens met zijn staart zwaaien. Laat je porselein dus maar best in de kast.
Opnieuw luiden de aanbevelingen van bijna alle beleggingsblaadjes: kopen. Een markt is maar in evenwicht als er even gretige kopers als verkopers zijn. Iedereen is gretige koper geworden. Dat is geen gewone markt meer, maar een verkoop per opbod: één verkoper en een horde hebzuchtige kopers. In een dergelijk systeem doen mensen gekke dingen … waar ze nadien spijt van krijgen.
Mensen geloven opnieuw dat de bomen tot in de hemel groeien (ondanks het overduidelijke bewijs van het tegendeel, zoals nu al twintig jaar in mijn tuin wordt aangetoond). Ze betalen aan hefboomfondsbeheerders tot 50 % van de netto-opbrengst omdat ze denken dat die reuzefondsen zullen blijven reuzewinsten opleveren. Weet u hoe zo’n hefboomfonds echt werkt? De toezichthoudende instanties zeggen zelf dat ze het niet goed weten. Zou u niet vlug even ongerust worden?
Alle verstandige analisten leggen zorgvuldig uit dat er geen enkele reden is voor een zware correctie. Alle ‘fundamentals’ liggen goed, en uiteraard ‘there is no alternative’. Een crash vindt altijd plaats als de deskundigen zeer stellig beweren dat het deze keer echt niet fout kan gaan, dat iedereen heel veel geleerd heeft uit de vorige fouten en dat de ingebouwde veiligheden in het systeem zo sterk zijn dat het niet kan mislopen. Maar een crash begint altijd in een klein onverwacht hoekje en verspreidt zich dan zoals paniek in een voetbalstadion. Plots draait alles om en iedereen wil door een veel te smalle deur naar buiten. Velen worden dan verpletterd.
De vorige keer dat ik een crash voorspelde (zie Trends van april 1998) heb ik volledig gelijk gekregen: een kleine drie jaar later was het zover. De zeepbel barstte. Ik heb tot op heden nog maar één keer een crash voorspeld. Mijn hitratio is dus 100 % en deze reputatie zet ik nu op het spel.
En zoals bij de Amerikaanse blaadjes moet er nu een disclaimer volgen, omdat analisten zoals ik geen belangenvermengingen mogen kennen.
A. De Vlerick Leuven Gent Management School is niet beursgenoteerd (en heeft zelfs geen aandelen)
B. De Universiteit Gent zou volgens sommige betweters beter beursgenoteerd zijn, maar is dit uiteraard niet
C. Roularta Media is een stevige financiële groep die uiteraard bij de nakende Grote Correctie niet getroffen zal worden. Iedereen zal willen lezen waarom het ooit zo ver is gekomen. Ik bezit helaas geen aandelen van deze groep, maar pleit al jaren vurig voor uitgebreide aandelenopties voor de columnisten, om op deze manier hun onafhankelijkheid en objectiviteit nog beter te kunnen waarborgen.
De auteur is hoofddocent aan de Universiteit Gent en partner van de Vlerick Leuven Gent Management School
Reacties: marc.buelens@trends.be
Marc Buelens
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier