Een gezond jaar

De financiële markten en instellingen kreunen onder de crisis en het is dus hard zoeken om in dat milieu ook nog een ander geluid te horen. Maar Wim Cools van Capital@Rent zegt het rechttoe rechtaan: “2008? Dat was misschien wel het beste jaar om onze activiteiten op te starten.”

365 dagen terug hield Cools (39) zijn pasgeborene boven de doopvont. Capital@Rent werd met geld van de familie Claeys (als grootaandeelhouder) opgericht om kmo’s die op het overnamepad gaan aan fondsen te helpen. Essentiële voorwaarde daarbij is: een gezonde cashflow kunnen voorleggen in een haalbaar businessmodel. Deze zogenaamde ‘mezzaninefinanciering’ voor kmo’s maakt al langer opgeld in de Angelsaksische wereld, maar was eind 2007 totaal nieuw voor ons land. “Daarbij stelden we – anders dan de banken – geen andere voorwaarden zoals aandeelhoudersposities of bancaire belangen”, weet Cools.

“Onze verwachtingen voor het eerste jaar werden volledig ingevuld, zo niet overtroffen”, zegt Cools. “Ik ben er zelfs van overtuigd dat de bankcrisis onze raison d’être heeft bevestigd. De banken moet de jongste maanden deze vorm van financiering achterwege laten en zo kwamen nogal wat bedrijven vrij snel bij ons terecht. In één jaar tijd hebben we twaalf ambitieuze Belgische kmo’s – uit de meest diverse sectoren – geholpen met overnames. Gemiddeld stopten we ze 650.000 euro toe om hun overnamedroom waar te maken. Het eerste jaar stroomde zo 7,7 miljoen euro uit onze portefeuille die 30 miljoen euro startkapitaal ter beschikking had. De nieuwe dossiers komen nu in steeds sneller tempo op ons af.”

Capital@Rent focust op achtergestelde private leningen in een prijsvork van 500.000 (tot 2,5 miljoen euro). Wim Cools en zijn mensen vragen als tegenprestatie geen zitje in het aandeelhouderschap of een stoel in de raad van bestuur. Als kapitaalverschaffer kijkt Capital@Rent elke dag naar de operationele en financiële risico’s, naar strategie en vooral naar de ebitda.

“Banken zijn geneigd om harde waarborgen zoals hypotheken of andere zekerheden te vragen”, zegt economist Cools. “Niet zo bij ons. Wij verstrekken kredieten na balansanalyse en onze return op het verstrekte kapitaal is alleen de rente. De bedrijven waarmee we scheep gingen, bleken dit te waarderen, te meer daar alles minutieus wordt uitgeschreven in sluitende convenanten. Misschien konden we zelfs geen beter ogenblik kiezen om met deze vorm van financiering te starten. De wetgever stak ons ook een handje toe door de overnemer het recht te geven om activa van het overgenomen bedrijf in pand te geven aan financiers die de transacties mee begeleiden. Het laat zich raden dat dit een hefboomeffect zal hebben op het aantal overnames.”

Het voorbije jaar is bijzonder leerrijk geweest voor Wim Cools. “Ik ben vooral geschrokken hoeveel risico’s de klassieke banken durfden te nemen bij het financieren van zogenaamde goodwill”, zegt hij. “Vaak was daarbij alle rede zoek.” En dan peinzend: “Het kon niet anders of de banksector zou vroeg of laat gedwongen worden dit te hoge risico af te bouwen.” En of hij zelf nog tijd vond om zijn favoriete hobby’s – zoals voetbal en het uitbouwen van een jeugdbeweging voor autistische kinderen – op te volgen? Cools, lachend: “Heel eerlijk, de balans houden is nog goed gelukt ook.”

KC