Een family man zonder grootspraak

Na een zoektocht van anderhalf jaar naar een nieuwe CEO heeft Recticel gekozen voor een nobele onbekende. “Mijn eerste job als CEO accepteer ik met veel nederigheid en zonder enige ijdelheid”, zegt de Belg Olivier Chapelle (45). Hij treedt in de voetsporen van Luc Vansteenkiste.

Olivier Chapelle heeft de voorbije elf jaar bakken ervaring opgedaan in Engeland en Frankrijk, ook met pijnlijke herstructureringen en banenverlies. “Dat raakt me natuurlijk, maar een manager moet de waarheid onder ogen zien en doen wat nodig is om te zorgen dat het bedrijf overleeft.” Hij is burgerlijk ingenieur mechanica en loopt tot april dubbel met Luc Vansteenkiste. Dan neemt hij over als CEO bij Recticel, dat polyurethaan verwerkt tot matrassen en isolatiemateriaal, maar het ook gebruikt in de autosector. Vansteenkiste stond achttien jaar aan het roer van het bedrijf uit Wetteren. Ook Chapelle mikt op een lang verblijf. “Mijn engagement hier is er een voor de lange termijn.”

Chapelle studeerde in Louvain-la-Neuve, gevolgd door business administration aan de Solvay Business School. Na een jaar stage bij SmithKline RIT in Rixensart en zijn militaire dienst in Duitsland, ging hij aan de slag bij de glasproducent Glaverbel, waar hij ook zijn eindverhandeling deed. Na twee jaar werd de reserveofficier weer gecontacteerd door SmithKline, dat intussen was gefuseerd met Beecham. Hij kreeg er het zeggenschap over de divisie proces engineering.

Vier jaar later, in 1996, mocht hij beginnen bij het Amerikaanse Owens Corning, ‘s werelds grootste producent van glasvezel, als technisch directeur van de fabriek in Battice bij Luik. Chapelle wijst op de parallellen tussen Owens Corning, dat net als Recticel produceert voor een waaier van sectoren, inclusief de bouw- en autosector. Twee jaar later kwam het voorstel om plant manager te worden in Wrexham in Wales. Chapelle verkaste met zijn gezin naar de regio rond Manchester, bij de grens met Wales. Nog twee jaar later werd hij er sales & marketingdirecteur voor Europa, het Midden-Oosten en Afrika.

Maar toen het Franse Faurecia, een toeleverancier voor de autosector, hem in 2002 de operationele leiding bood van een van zijn grootste divisies, verhuisde de familie naar de buurt van Parijs. “We waren heel gelukkig in Engeland, waar we leefden in een wat afgelegen streek. Voor kleine kinderen was dat ideaal. Maar de verhuis naar Parijs, waar we dichter bij de stad woonden, was ook goed getimed voor hen.”

In 2004 waagde Chapelle de overstap naar het Britse Wagon, ook een toeleverancier voor de autosector. “Omdat ik de kans kreeg om in het uitvoerend comité van een beursgenoteerd bedrijf te komen.” Hij bleef in Parijs, maar het werden moeilijke jaren omdat Wagon zich verslikte in de overname van Oxford Automotive, een grote concurrent. Een loodzware schuldenlast maakte de groep extra kwetsbaar voor de economische crisis, die vooral ook in de autosector genadeloos toesloeg. Chapelle moest vanaf eind vorig jaar de Franse divisie Wagon Automotive met 2500 werknemers ontmantelen en verkopen. In juli zat die taak erop, maar intussen stond al vast dat hij niet mee zou verkassen. Een maand eerder was hij gecontacteerd door een headhunter in naam van Recticel.

Trotse Belg

“Met mijn industrieel verleden is het normaal om hier voor te gaan”, zegt Chapelle, die met zijn familie in de buurt van Brussel gaat wonen. “Mijn vrouw en ik zijn van Brussel en de kinderen – dochters van vijftien en tien, en een zoon van dertien – zijn hier geboren. Wij zijn dan ook tevreden dat we kunnen terugkeren naar onze roots, hoewel we hier geen huis meer hebben. We zijn ook altijd trots geweest om Belg te zijn. We hadden de kans om de Franse nationaliteit aan te nemen, maar hebben het niet gedaan”, zegt Chapelle, die vindt dat hij er ondanks de drukke jobs in is geslaagd om een degelijk familieleven te behouden. En ook voor sport maakt hij altijd tijd vrij. “Fit zijn en je goed voelen in je lichaam is essentieel om je professionele leven goed te kunnen leiden.” Vooral joggen en tennissen staan geregeld in de agenda, en occasioneel trekt hij met de mountainbike het bos in.

Tuinieren is ook zijn ding, maar koken des te minder. “Maar best zo, in het belang van iedereen”, lacht Chapelle, die in allerijl zijn Nederlands bijspijkert, voor hij begin maart samen met Vansteenkiste voor het eerst spitsroeden moet lopen bij de presentatie van de jaarresultaten van zijn nieuwe werkgever.

Door Bert Lauwers/Illustratie Jens Claessens

“Wij zijn tevreden dat we kunnen terugkeren naar onze roots”