Een excuus-Truus blameert de zakenvrouwen
Of wij een excuus-Truus zijn? U weet wel, niet competent voor de job, maar toch aangeworven voor de mooie ogen van de buitenwereld. De vraag wordt ons meermaals gesteld. Zijn wij niet meer dan een blijk van goede wil aan onze lezers dat de Trends-redactie ook uitvoert wat ze zelf bepleit, namelijk diversiteit in het beleid? De (mannelijke) vraagstellers treft hoe langer hoe minder schuld voor deze weinig discrete en flatterende vraag, de politiek en de daarin actieve vrouwenbewegingen hoe langer hoe meer.
Feminisme is onterecht een vies woord geworden voor een groot deel van de jonge generatie vrouwen. Passen de vrouwenbewegingen niet op hun tellen, dan zal ook het woord (top)carrière binnenkort een wrange bijklank krijgen voor heel wat jonge vrouwen. Veel vrouwenbewegingen willen het pad naar topposities voor vrouwen, zowel in de politiek als in het bedrijfsleven, immers effenen door quota’s in te voeren en dus positieve discriminatie op te leggen. De eerste resultaten zijn schrijnend. Parastatale instellingen die verplicht worden vrouwen in hun raad van bestuur op te nemen, klagen steen en been geen geschikte kandidates te vinden en te moeten terugvallen op de tweede beste oplossing. De opgelegde maatregel verhoogt eerder hun afkeer voor zakenvrouwen dan hun zakelijke appetijt voor hen.
De politiek benoemt onder maatschappelijke druk, en natuurlijk ook om platte electorale redenen, jonge vrouwen op topposities die ze nog niet aankunnen. Dat genereert eerder frustraties bij hun mannelijke partijgenoten dan applaus. Diezelfde mannen zullen dan ook niet nalaten hun fouten extra in de verf te zetten en hen trachten te boycotten. En het publiek onthoudt alleen de fouten, niet de successen. Zo kunnen diezelfde vrouwelijke boegbeelden wel eens het argument van de toekomst worden om vrouwen weer te weren uit belangrijke posities. Ze geven de critici steeds meer munitie om aan te tonen dat een vrouw op een hogere positie een excuus- Truus moet zijn.
Vrouwen botsen nog steeds op de mannelijke muren binnen het bedrijfsleven en de politiek. Vrouwen moeten gelijke rechten, begeleiding en maximale ondersteuning krijgen. Ze moeten niet kunstmatig gedropt worden op posities die ze nog niet aankunnen, die hen niet interesseren of waarvoor betere kandidaten bestaan. Ze mogen geen excuus-Truus worden. De vrouwenbewegingen moeten competente vrouwen naar de top begeleiden, niet zomaar omdat ze vrouw zijn. Mannen moeten niet met wetgevingen verplicht worden vrouwen in hun omgeving te aanvaarden. Mannen, en in het bijzonder de volledig mannelijke raad van bestuur van KBC, moeten zelf maar hun plan trekken met de conclusies van het onderzoeksbureau Catalyst: bedrijven met het hoogste aantal vrouwen in hun topmanagent halen een return on equity en een return to shareholders (dividenden en koersstijgingen) die respectievelijk 35 en 34 % hoger liggen dan bedrijven met de minste topvrouwen in hun rangen. Dat zal dan ook het antwoord zijn op onze excuus-Truus-vraag.An Goovaerts
An Goovaerts
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier