Een Belg in Ornans

Met een solotentoonstelling over Léon Frederic zet de Belgische kunstadviseur Isolde De Buck de vergeten kunstenaar op de kaart in het Musée Courbet in Ornans.

In zijn tijd was de Belg Léon Frederic (1856-1940) een gerespecteerde kunstenaar. Zijn werk vond al tijdens zijn leven de weg naar prestigieuze Belgische particuliere en museale verzamelingen, waaronder de koninklijke collectie. In zijn naturalistische stijl schilderde hij landschappen, religieuze taferelen en portretten van gewone mensen, boeren en arme families. De tegenstelling tussen het platteland en het stadse leven is voelbaar in bijna elk werk uit zijn vroege periode. Heel typerend is zijn scherpe lijnvoering, die zijn sociaal voelende werken iets cartoonachtig geeft. In de late negentiende eeuw werd hij lid van de avant-gardebeweging L’Essor, maar zijn werk bleef steken in een symbolistisch naturalisme. In de vroege twintigste eeuw miste hij de boot van de avant-garde, de vroege abstractie en het surrealisme. Zijn figuratieve stijl, die nauw verwant is aan die van Gustave Courbet, raakte wat gedateerd.

De solotentoonstelling over Frederic in het Musée Courbet in Ornans is de kroon op het werk van de Gentse kunsthistorica Isolde De Buck. Sinds zij in 1996 haar eindverhandeling schreef over Léon Frederic en in 2000 een eerste expo over hem cureerde, is zij een expert in zijn werk. In 2014 stapte De Buck naar het Musée Courbet in Ornans: het was de uitgelezen plek om Frederic in een internationale context te tonen, samen met de belangrijke Franse naturalist.

Curator Benjamin Foudral en Frédérique Thomas-Maurin, de directrice van het museum, slaagden erin belangrijke werken los te weken, bijvoorbeeld uit de Belgische koninklijke collectie, het Metropolitan Museum in New York en het Musée d’Orsay in Parijs. In totaal is een vijftigtal werken te zien, gemaakt tussen 1880 en 1900.