Een belasting op businessclass volstaat niet
Businessclass wordt, zoals de term het aangeeft, bevolkt door zakenlui. U kent ze wel, dat verdachte soort mensen die enkel het vliegtuig nemen naar Wall Street om daar te speculeren met uw en mijn geld. Door al hun reizen zorgen zakenlui wel voor tewerkstelling, maar dat soort jobs, mijnheer, die hebben we hier niet nodig, want die jobs zijn niet echt, mijnheer. Want na een tijdje gaan ze in die verre landen toch onze jobs pikken. Wat we nodig hebben zijn echte jobs hier, in staalbedrijven of bij de autoassemblage. Hoe minder die andere landen kennismaken met onze knowhow, hoe beter. Belast die zakenlui maar extra. Laat dat ziekelijke volkje maar van onze luchthavens verdwijnen, zodat enkel nog beschaafde, vriendelijke toeristen overblijven.
Belasten dus, die businessclass. Toch zal de wetgeving ter zake geen eenvoudige klus zijn. Maar dat is juist goed nieuws: we hebben dan gespecialiseerde ambtenaren nodig die op de luchthavens controleren wie in welke klasse vliegt. Dat soort jobs is echt, mijnheer. Zij zullen zich buigen over vragen als: wat met iemand met een economyticket die een gratis upgrade krijgt naar businessclass? Met andere woorden: is het voorwerp van de belasting het ticket, de persoon of de reisomstandigheden? Wat met gratis vluchten? En: wat is businessclass? Is ‘supercomfortklasse’ ook businessclass? Economy+? De eerste vier rijen voor de gordijn? En wat met ‘businessclass only’-vluchten, die gemakshalve hun hele vliegtuig dan maar ‘new economy’ noemen. Trouwens, ‘economy’ is vaak duurder dan ‘business’. Het hangt af van het moment van boeking en of er al dan niet een weekend tussen is. In ieder geval weet ik dat vroeger de officiële prijs van een ticket ‘economy’ (‘coach’) tussen Brussel en New York zo’n 2000 euro bedroeg. U betaalt veel minder, zegt u. Maar probeer eens samen met drie anderen op het allerlaatste moment de allerlaatste zetel economy te bemachtigen? Dan krijg je de ‘officiële’ prijzen, zoals mensen die ook betaald hebben na natuurrampen. Juist, u geniet bijna altijd van spectaculaire kortingen. Zouden we niet beter de fiscus die dwaze kortingen laten belasten?
En uiteraard zullen we veel inspecteurs nodig hebben om businessclassbelastingontwijking tegen te gaan. Stel je voor: je vliegt businessclass naar Singapore via Amsterdam, en je vliegt van Brussel naar Amsterdam in economyclass. Immoreel gedrag dat er enkel op gericht is belastingen te vermijden! Werk voor ons gerechtelijk apparaat, dat broodnodig nieuwe uitdagingen zoekt, nu Ronald Janssen succesvol is veroordeeld.
U begrijpt stilaan waarschijnlijk wel waarom Alexander De Croo niet graag de groenen in de regering had. Luchtvaartmaatschappijen genieten immers van absurde staatssteun omdat ze geen accijnzen betalen op hun brandstof. “Maar met correcte accijnzen zouden er veel minder reizigers zijn!”, roept u. Heel juist, de staat subsidieert alle luchtvaartmaatschappijen met het oog op tewerkstelling. Maar de reizigers in businessclass laten opdraaien voor dit vreemde gedrag, is ook wel vreemd. De groenen, mijnheer, die zouden heel consequent hebben gezegd: oké, dan verdwijnen er maar jobs in die milieubelastende tak van industrie. Er zijn nog zo veel andere jobs waarvoor de staat kan betalen, in de zorgsector bijvoorbeeld.
Er is echter meer. Deze stichtende voorbeeldbelasting heeft mij geïnspireerd. Soms zie ik zakenmensen de trein nemen. Heel vaak eerste klasse! Een eersteklassetreinbelasting zal hen leren. Ik stel ook vast dat we niet allemaal dezelfde auto hebben. In ieder geval stel ik vast dat zakenmensen meestal lederen zetels hebben in hun (bedrijfs)auto’s. Een speciale belasting op lederen zetels in auto’s zal ook Gaia plezieren. Ook deze maatregel zal ons een stap dichter brengen tot het paradijs: een samenleving zonder die vermaledijde zakenmensen. Zodra u samen met mij dit principe hebt ontdekt, kunnen we dromen van een eindeloze reeks pest-de-zakenman-wegbelastingen. Het betere restaurant, de voetballoge, abonnementen in cultuurtempels, allemaal objecten die een nieuwe belasting broodnodig hebben. Heel veel zakenmensen hebben een Blackberry en een iPad. Hier kan iemand als Yves Leterme het voorbeeld geven. Gewone mensen hebben dat niet, die hebben een eenvoudig gsm’etje. En maatpakken, waar is dat in hemelsnaam goed voor? Denkt u dat Wouter Van Besien een maatpak draagt? En is die man misschien minder waard dan laten we zeggen Didier Reynders? In ieder geval mag er geen belasting komen op wat oudere auto’s die men om reden van spaarzaamheid niet van de hand heeft kunnen doen, maar op echte oldtimers. Zodra ze rijden, stel ik 600 procent extra belasting voor.
De auteur is partner-hoogleraar management aan de Vlerick Leuven Gent Management School.
MARC BUELENS
Het betere restaurant, de voetballoge, abonnementen in cultuurtempels, allemaal objecten die een nieuwe belasting broodnodig hebben.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier