Een aspirientje voor Diageo

‘s Werelds grootste producent van alcoholische dranken en sterkedrank kampt met een kater.

Hoewel een kater het tegendeel doet vermoeden, was er van feestgedruis niet veel sprake op de markten bij de bekendmaking van de resultaten van Diageo, eigenaar van onder meer klassieke (maar ietwat stoffige) merken zoals Guinness, Smirnoff, Johnny Walker en Baileys, op 26 augustus. Over de afgelopen twaalf maanden zag de groep haar omzet en winst, exclusief overnames, met 2 % toenemen, wat minder is dan de +2,3 % waar de markt op had gerekend. Ook de nettowinst lag met 1,63 miljard Britse pond iets lager dan de verhoopte 1,65 miljard. Er werd een dividendverhoging van 6 % voorgesteld, hoger dan de verwachte standaard 5 %, maar daarmee lieten de beleggers zich niet paaien.

Enerzijds zorgen de bronnen van inkomsten van de groep voor problemen. Diageo haalt 40 % van zijn winst uit de Verenigde Staten en 25 % uit Europa, verzadigde markten waar zijn merken niets nieuws te bieden hebben. De omzet op de ontwikkelde markten is met 2 % achteruitgegaan. De rest komt uit de opkomende landen, waar de omzet met 11 % gestegen is. Een aanpassing van het evenwicht met een grotere focus op die groeiregio’s zou welkom zijn. De merken van het bedrijf zijn er minder doorsnee en het aantal potentiële consumenten in die landen neemt toe door de groeiende middenklasse. Ter vergelijking: Pernod-Ricard, dat onlangs zijn doelstellingen heeft verhoogd, haalt 20 % van zijn winst uit de regio Azië/Stille Oceaan, tegenover 10 % voor Diageo.

Anderzijds konden ook de vooruitzichten van de groep niet 100 % overtuigen. Ze heeft zich beperkt tot het voorspellen van een groei van de operationele winst exclusief overnames in 2011 zonder verder concrete cijfers te geven. CEO Paul Walsh was echter terughoudend over de vooruitzichten van een opleving van de Amerikaanse markt. Voor de komende 12 tot 24 maanden verwacht hij wisselende resultaten in de Verenigde Staten, maar hij blijft wel vertrouwen hebben voor de lange termijn.

In principe waren de resultaten van Diageo in overeenstemming met zijn eigen vooruitzichten en ook in absolute cijfers waren ze zeker niet slecht, maar het bedrijf oogt zeer bleekjes naast concurrenten als Pernod-Ricard, die veel robuustere resultaten en/of vooruitzichten hebben bekendgemaakt.

Gelukkig is het niet al slecht nieuws wat de klok slaat en is er ook hoop. Zo is er de lichte (duurzame?) stijging van de dollar tegenover vorig jaar en het kostenbesparingsplan gelanceerd door Diageo: tegen juni 2012 wordt een besparing van 40 miljoen Britse pond verwacht. Als we de omzetevolutie over de afgelopen twaalf maanden bekijken, zien we een sterke stijging in het laatste halfjaar. De groep trappelt dus niet ter plaatse. De stijging is te danken aan enerzijds de verbetering van de economie en anderzijds de positieve gevolgen van de verhoogde marketinguitgaven van de groep. Diageo hoopt die marketingkoers te kunnen aanhouden, vooral in de Verenigde Staten. Zijn promotieprogramma is nog maar pas opgestart (de marketinguitgaven waren afgebouwd in 2009 en in het eerste halfjaar van 2010) en er is dus nog marge. Aangezien zijn activiteiten in de opkomende landen nog beperkt zijn, is het uitbreidingspotentieel in die regio nog lang niet uitgeput. De indrukwekkende kaspositie van de groep van 2 miljard Britse pond geeft uitzicht op een mogelijke inkoop van eigen aandelen. Die optie en alternatieven worden “stap voor stap” onderzocht door de CEO. Om die reden is beleggen in Diageo alleen weggelegd voor de meest geduldige beleggers: de koers-winstverhouding van het aandeel is niet te hoog in vergelijking met die van de concurrenten, wier meer spectaculaire cijfers al in de koersen verwerkt zitten. Ons advies: opbouwen, maar met mate! (C)

Door Béatrice Denis

De indrukwekkende kaspositie van de groep geeft uitzicht op een mogelijke inkoop van eigen aandelen.