Duitslands hoop

Twee jaar geleden nog onbekend, wordt Thomas Ostermeier nu ingehaald als de grote hoop van het Duitse theater. DeSingel nodigde hem uit met twee ensceneringen van jonge Britse auteurs.

In eigen land geniet Thomas Ostermeier (30 j.) een ruime bekendheid die veel verder gaat dan de theaterwereld. Damesbladen zien in hem een geschikte interviewgast, in Berlijn geldt hij niet alleen als een belangrijk regisseur, maar als boegbeeld van een nieuwe generatie grootstedelijke kunstenaars. Die belangstelling zal in de toekomst niet afnemen: Ostermeier vestigde zijn naam met de kleine Baracke am Deutschen Theater Berlin, maar werd intussen aangezocht om vanaf het jaar 2000 de vermaarde Schaubühne am Lehniner Platz te leiden, het theater waarmee Peter Stein in de jaren zeventig furore maakte.

Ostermeier is een man met een missie. Met zijn werk reageert hij tegen het postmoderne intellectualisme dat het Duitse theater in zijn macht heeft. Ostermeiers streefdoel is opnieuw aansluiting te vinden bij wat zijn leeftijdgenoten boeit en bezighoudt. Vandaar zijn voorkeur voor jonge Engelstalige auteurs, die een vaak ontnuchterend beeld schetsen van de hedendaagse samenleving. Als regisseur stelt Ostermeier zich steeds dienstbaar op, en windt er geen doekjes om dat hij de acteurs en de tekst belangrijker acht dan zijn eigen interpretatie: een aanpak die resulteert in zeer uiteenlopende voorstellingen.

Beide producties van de Baracke am Deutschen Theater Berlin waarmee Ostermeier naar deSingel komt, werden vorig jaar geselecteerd voor het Theatertreffen, voorbeeld én equivalent van het Theaterfestival in ons taalgebied. Met het boerendrama ‘ Messer in Hennen‘ van de Schot David Harrower toont Ostermeier zich van zijn meer poëtische zijde. Het stuk speelt zich af in een niet nader omschreven rurale omgeving waar de tijd lijkt stil te staan. Een eenvoudige landarbeidster zonder naam is gehuwd met Pony William, die de akkers ploegt en zich ‘s nachts onledig houdt met de paarden in de stal. Ze wordt verliefd op de molenaar van het dorp en met zijn hulp vermoordt ze haar echtgenoot.

In ‘ Shoppen und Ficken‘ treedt de “hippere” Ostermeier op de voorgrond, die zich onlangs ook in de Brusselse KVS liet opmerken met zijn regie van ‘ Disco Pigs‘. Onder het nietsontziende motto “beschaving is geld” zijn in dit controversiële stuk van Londenaar Mark Ravenhill vier jongeren ten prooi aan de consumptiemaatschappij. Wie zich niet plooit naar de wetten van de markt, wordt tot de orde geroepen. Ostermeier kiest voor een tragikomische benadering waarin de acteurs de stof fysiek naar zich toehalen.

‘Messer in Hennen’ op 23 en 24 februari, ‘Shoppen und Ficken’ op 26 en 27 februari, telkens om 20 uur, in deSingel, Desguinlei 25, 2018 Antwerpen. Info en plaatsbespreking: Tel. (03) 248.28.28. Spreektaal Duits, met boventiteling in Nederlands en Frans.

P. Anthonissen