‘Doseren en keuzes maken’

Matthias Warlop mag als jonge manager bij het ingenieursbureau Altran binnenkort zelf iemand onder zijn vleugels nemen en opleiden. Met dank aan het advies en de hulp van zijn mentor Saskia Van Uffelen.

Matthias Warlop (27) is een van de elf geselecteerde jonge managers of kandidaat-managers die meedraaien in de tweede editie van Jonge Managers, Wijze Mentors. Dat initiatief gaat uit van de Vlaamse Management Associatie (VMA) en Trends. Een jong talent wordt een jaar lang intensief gecoacht door een ervaren rot, zodat die eerste nog sneller kan ontbolsteren.

In de editie van vorig jaar lieten enkele jonge managers hun mentors kennismaken met sociale media en andere nieuwe technologie. Dat hoefde Warlop niet te doen. Zijn mentor, Saskia Van Uffelen (50), draait al ruim 25 jaar mee in de IT-sector en werd vorig jaar door het tijdschrift Data News verkozen tot ICT Woman of the Year. “Zie mij hier zitten”, lacht ze terwijl ze haar twee smartphones toont. “Ik ben het beste bewijs dat je geen technische opleiding moet volgen om in onze branche te werken.”

Saskia Van Uffelen leidt de Belgische en de Luxemburgse afdeling van Bull, een Franse IT-dienstverlener. “Ik ben per toeval in de sector gerold”, zegt ze. “Ik wilde mij toeleggen op sportmanagement en was bij een IT-bedrijf aan de slag gegaan om vooral over de financiële bedrijfsvoering bij te leren.” Daarnaast zet Van Uffelen zich in om jongeren warm te maken voor ICT. Zij kwam dit jaar in de media met een pleidooi om op een eigentijdsere manier te onderwijzen, met behulp van tablets en andere nieuwe toestellen.

Warlop heeft evenmin een technische achtergrond. Hij studeerde internationale betrekkingen in Leuven en Genève. Daarna volgde een bijkomend jaar aan de Antwerp Management School. “Ik heb eerst als consultant en recruiter gewerkt voor ik bij Altran terechtkwam”, zegt hij. Altran is gespecialiseerd in technologisch advies voor industriële bedrijven. “Ik stuur er een team aan van een dertigtal medewerkers. Daarnaast moet ik nieuwe markten en nieuwe klanten vinden. En er wordt van mij verwacht dat ik jaarlijks een groot aantal mensen aanwerf. Daarvoor moet ik voortdurend nieuwe kandidaten ontmoeten. Het is een goed gevuld takenpakket. Ik probeer er iedere dag volledig voor te gaan. Misschien leef ik daardoor soms iets te hard voor mijn job.”

De aandacht voor balans tussen werk en privéleven is een van de zaken waarop Van Uffelen als mentor heeft gehamerd bij haar protegé. Als moeder van vijf kinderen weet ze waarover ze spreekt. “Saskia stelt die balans voor als een batterij die niet kan worden opgeladen”, legt Warlop uit. “Iedere mens heeft een soort innerlijke batterij. Alle zaken die je doet tijdens je leven, vergen energie die uit die batterij wordt geput. Het komt erop aan te doseren en keuzes te maken.”

Daarnaast lag de focus van de mentoring vooral op anders communiceren met medewerkers en het hoger bedrijfskader. “Vanaf het eerste gesprek was het duidelijk dat Matthias en ik misschien wel van leeftijd verschillen, maar niet van karakter”, vertelt Van Uffelen. “We hebben allebei een sterke drive en waarderen transparante en open communicatie. Maar dat kan botsen. Dat heb ik tijdens mijn carrière zelf meegemaakt. Dat is niet altijd nodig en dat kan je vermijden door anders te communiceren.”

Warlop bevestigt dat hij al veel aan dat advies heeft gehad. “Communicatie mag niet altijd tot confrontatie leiden. Vroeger wilde ik te veel gelijk hebben in plaats van gelijk te krijgen. Om een concreet voorbeeld te geven: soms voert een medewerker mijn instructies niet uit. Vroeger zou ik op de man af vragen waarom het niet is gebeurd. Maar in plaats van direct de confrontatie te zoeken, ga ik nu eerst bij mezelf kijken of ik bijvoorbeeld de taak wel goed heb omschreven.”

Geen theoretische discussies

De gesprekken tussen Van Uffelen en Warlop moesten steeds over praktische cases gaan. Theoretische discussies waren niet aan hen besteed. “De voorbije maanden hebben we een tiental keer met elkaar afgesproken. Eigenlijk verliepen die ontmoetingen steeds volgens hetzelfde stramien: Matthias vertelde telkens over concrete situaties op het werk. En van daaruit vertrokken we”, stelt Van Uffelen. De gesprekken vonden niet alleen plaats op hun respectieve werkplekken. Van Uffelen nam haar poulain ook mee naar een netwerkingevent. Ze mocht ook een evaluatiegesprek bijwonen tussen Warlop en zijn chef. Daar heeft Van Uffelen voor een kentering gezorgd.

“Het is niet vanzelfsprekend dat een werkgever toelaat dat er een buitenstaander bij een intern evaluatiegesprek mag aanwezig zijn”, zegt Warlop. “Het was zeer verhelderend en is van onschatbare waarde geweest. Dat gesprek heeft voor een nieuwe dynamiek gezorgd. Kort daarna kreeg ik de vraag van mijn werkgever of ik niet zelf iemand onder mijn vleugels zou nemen en zou beginnen te coachen. Ik had verwacht dat die opdracht er pas in 2013 zou komen. Nu was ik er geen vragende partij voor, maar ik had wel interesse en ben blij met de nieuwe uitdaging.”

Het mentorschap van Van Uffelen heeft dus al een impact gehad op de carrière van Warlop. Maar daarmee zijn zijn verwachtingen over de deelname aan het initiatief nog niet volledig ingelost. “Ik had eigenlijk twee zaken voor ogen bij de start”, verklaart Warlop. “Een daarvan was nieuwe ervaringen op te doen en dat is grotendeels gelukt. Zo mag ik binnenkort een dag met Saskia meedraaien op haar werk. Ik had gevraagd een dag uit te kiezen met een drukke agenda. Daar zal ik veel van opsteken. Een ander doel was om meer duidelijkheid te krijgen over waar ik op lange termijn naartoe wil. Ik moet bekennen dat ik dat eigenlijk niet goed weet. Ik heb geen plan uitgestippeld voor de komende twintig jaar. Heel wat van mijn familieleden zijn ondernemers met een eigen zaak, en die weten wat ze willen en hoe ze hun zaak willen uitbouwen. Eigenlijk ben ik nog altijd een beetje zoekende, ook na de deelname aan Jonge Managers, Wijze Mentors.”

Van Uffelen is van plan hem in die zoektocht te blijven helpen. “We hebben het takenpakket van Matthias al kunnen aanpassen”, zegt Van Uffelen. “Van jongeren wordt gezegd dat ze niet meer loyaal zijn, dat ze het maar zes maanden tot een jaar bij dezelfde werkgever uithouden en daarna vertrekken omdat ze het gras ergens anders groener vinden. Dat is flauwekul. Het is de verantwoordelijkheid van de werkgever ervoor te zorgen dat hij zijn personeel voldoende engageert. Dat die geprikkeld blijven. In mijn bedrijf zullen binnenkort vier generaties werken, elk met hun eigen opvattingen en noden. Als manager moet je daar telkens anders op inspelen. Dat is cruciaal voor de goede prestatie van de onderneming.”

STIJN FOCKEDEY, FOTOGRAFIE KRISTOF VRANCKEN

“We hebben allebei een sterke drive en waarderen trans-parante en open communicatie. Maar dat kan botsen”