DOOR WEER EN WINST

KOSTEN EN BATEN.

Eén graadje meer of minder. Voor de meesten onder ons maakt het weinig verschil uit. Niet zo echter voor de bedrijfswereld. Bij Distrigas staat 1C minder gelijk met een meerverbruik van 2 miljoen kubieke meter gas per dag. Niet niks.

Electrabel-dochter CPTE, die instaat voor het transport van elektrische energie op het hoogspanningsnet, heeft berekend dat een temperatuurknik van 1C in de winter gemakkelijk een meer- of minverbruik van 50 tot 70 megawatt per dag veroorzaakt. “Een temperatuurverschil van 4 of 5C kan gemakkelijk leiden tot schommelingen van 200 tot 300 megawatt,” aldus Remy Hatert, verantwoordelijke voor de technische dienst bij CPTE. “Op basis van de voorspelde temperatuur en bewolking moeten wij op voorhand beslissen of we extra centrales in werking stellen of niet.”

Ook Agfa-Gevaert houdt nauwlettend mogelijke temperatuurschommelingen in de gaten. De beslissing om al dan niet filmproducten in gekoelde containers te vervoeren, kan het kostenplaatje immers sterk beïnvloeden. Zo kost een gewone 20-voet-container voor zeetransport naar Buenos Aires de firma door de band 44.000 frank. Een mét koeling komt op 105.000 frank. En voor een groupage-container (gedeeld met producten van andere transporteurs) naar Venezuela bijvoorbeeld is het prijsverschil nog groter : 6700 frank per kubieke meter zonder koeling, en 18.300 frank mét.

Distrigas, Electrabel en Agfa-Gevaert zijn maar enkele van de vele bedrijven die voor tienduizenden of honderdduizenden franken per jaar de weerinformatie van het KMI kopen. “Aanvaardbare prijzen,” zo klinkt het bij de klanten, “zeker wanneer men bedenkt dat eventuele besparingen hierdoor soms tot in de miljoenen kunnen oplopen.”

In 1992 berekende het Britse Bramshill Consultancy dat de economieën van de 14 Esa-lidstaten waaronder België jaarlijks 5,2 miljard frank winnen dankzij weervoorspellingen. Verdeeld naar sectoren kwam Bramshill Consultancy tot de volgende detailanalyse : 1,6 miljard frank voor de bouwwereld, 1,4 miljard voor de transportsector, 1,2 miljard voor landbouw en visserij, 480 miljoen frank voor toerisme en handel en 440 miljoen frank voor de elektriciteits branche. De bevolking zou, volgens dezelfde studie, dan weer een economische waarde hechten aan weerberichten, die neerkomt op 6,6 miljard frank (!).

Ook sommige nationale weerinstituten hebben de economische kosten en baten van hun voorspellingen in kaart gebracht. In Groot-Brittannië wordt die verhouding geraamd op 1 : 5, in Schotland op 1 : 7 en in Frankrijk zelfs op 1 : 20.

Het Belgische KMI durft zich op dat terrein niet te wagen. “Dergelijke coëfficiënten moeten worden gerelativeerd,” vindt Serge De Ryck (KMI). “Eigenlijk zijn de kosten-baten van een weervoorspellingdienst nog het best te vergelijken met die van een politiedienst. En hoe meet je de maatschappelijke opbrengst van een efficiënt politie-optreden ? Meteorologische informatie beïnvloedt het gedrag van de bevolking en zet aan tot bepaalde beslissingen.”

“Precies om zoveel mogelijk weerfacetten te kunnen incalculeren en dus ook onze gasaankopen beter te plannen, zijn we op zoek naar alternatieve dataleveranciers,” zegt Herman Van Hoeck, hoofd van de dispatching bij Distrigas. Het gasbedrijf is, behalve bij het KMI, inmiddels ook zijn licht gaan opsteken bij Meteo Services en het Nederlandse Meteo Consult. “In de toekomst willen we voor 10 verschillende plaatsen in België 6 temperatuurvoorspellingen per dag binnenkrijgen. Het openbreken van de privé-markt heeft ons wel degelijk aan het denken gezet over hoe we in de toekomst weersinformatie nog efficiënter kunnen aanwenden.”