Waarom trappen we steeds opnieuw in de crisisval? Die vraag wil Hans Bevers beantwoorden in Achteraf is het makkelijk. Het boek wil meer zijn dan een klassieke terugblik op de financiële crisis van tien jaar geleden. De hoofdeconoom van Bank Degroof Petercam grasduint in het verleden en wil theorieën op hun praktische merites toetsen. Bevers is kritisch voor de economie als wetenschap en wijst op het negatieve effect van dogmatisch denken.
Vooral de telgen van de zogenaamde Chicago School, moeten het ontgelden. Te lang zijn de opvolgers van Milton Friedman blijven vasthouden aan de idee dat gezinnen en bedrijven altijd rationeel zouden handelen. Als de financiële crisis iets heeft aangetoond, dan is het wel dat markten niet perfect functioneren. De wiskundemodellen bleken er allemaal naast te zitten. Wie zich blind staart op louter wiskundige berekeningen, komt vroeg of laat bedrogen uit. Kennis van de geschiedenis en een portie gezond verstand zijn vaak nuttiger, oordeelt Bevers terecht.
De schrijver is van mening dat de recente crisis slecht is aangepakt. Bezuinigingen, bijvoorbeeld in Griekenland, hebben de staatsschuld allerminst doen dalen. Overheidsbesparingen doorvoeren op het moment dat gezinnen, bedrijven en financiële instellingen hun bestedingen moesten terugschroeven, was een domme zet, lezen we. Bevers toont zich niet afkerig tegenover de ideeën van John Maynard Keynes. Dat is opmerkelijk, aangezien de auteur bijgevolg zelf lijkt te vervallen in een vorm van dogmatisch denken. Heeft de realiteit niet afdoende aangetoond dat regeringen in tijden van hoogconjunctuur verzaken buffers voor de toekomst aan te leggen? De paarse regeringen in België waren daarvan het mooiste voorbeeld.
Toch siert het Hans Bevers dat hij een duidelijke stelling inneemt, oplossingen aanreikt en enkele hardnekkige misverstanden, onder andere over inflatie, de wereld uit helpt. Daarenboven doorspekt Bevers zijn boek met fijne anekdotes en toont hij kennis van zaken. Dat laatste blijkt onder andere uit de waslijst aan economen van wie Bevers opvattingen aanhaalt en bespreekt. Dat doet hij op een toegankelijke, soms zelfs amusante manier, zonder belerend te worden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier