Dit moet Washington nu doen

De auteurs leiden samen het United States Competitiveness Project aan de Harvard Business School. Een uitvoeriger versie van dit artikel staat op www.economist.com/PorterRivkin.

De Amerikaanse ondernemingen en werknemers deden het in het verleden zo goed omdat de Verenigde Staten de meest productieve plek waren om zaken te doen. Een kern daarvan bestaat nog, maar er zijn onnodige kosten binnengeslopen, de bekwaamheid is uitgehold en cruciale activa zijn grondig aangetast. Jammer genoeg erkende de president in geen van zijn beide campagnes het probleem.

Er zijn acht federale beleidsinitiatieven nodig. Elk daarvan kan binnen twee of drie jaar doorgevoerd worden. De meeste ondernemers en beleidsmakers, zowel aan Democratische als aan Republikeinse kant, zijn het over de essentie eens.

Vergemakkelijk de immigratie van hooggeschoolden. De VS worden nadrukkelijk geconfronteerd met een tekort aan bekwame mensen in de kenniseconomie. Onze universiteiten leiden de beste talenten ter wereld op, maar door het immigratiebeleid worden vele internationale gediplomeerden gedwongen terug te keren naar huis of zich elders te vestigen.

Vereenvoudig het wetboek op de vennootschapsbelasting. Het Amerikaanse wetboek hanteert het hoogste belastingtarief van alle OESO-landen, maar de inkomsten liggen laag. Ondernemingen zoeken hun heil in offshorebelastingparadijzen en zetten mensen aan het werk in het buitenland.

Belast buitenlandse winsten alleen waar ze gemaakt worden. In de VS gevestigde ondernemingen betalen belastingen op hun buitenlandse activiteiten tegen lokale tarieven, maar als de winst gerepatrieerd wordt, wordt ze opnieuw belast, zodat de totale belastingvoet gelijk komt met het Amerikaanse tarief. Dat gebeurt om de verschuiving van activiteiten naar het buitenland op zoek naar lagere belastingen te ontmoedigen. In de praktijk weerhoudt het de ondernemingen ervan hun winst naar de VS over te brengen: zowat 1,4 biljoen dollar winst van Amerikaanse ondernemingen zit nu ‘geblokkeerd’ in het buitenland. We hebben een territoriaal belastingsysteem nodig waarbij winst alleen belast wordt waar ze gemaakt wordt.

Pak de verstoring van de handel aan. Het ontbreekt de VS aan een strategie om met gelijkgestemde landen samen te werken om de toegang tot de verbruikersmarkten in opkomende landen als China te verbeteren, de intellectuele-eigendomsrechten te beschermen en de restricties op de handel en investeringen in diensten te verminderen.

Vereenvoudig de regelgeving. De prioriteit is niet de normen te verlagen, maar intelligenter te reguleren, met de nadruk op resultaat eerder dan op nalevingsregels, en rigoureuze kosten-batenanalyses door te voeren.

Stel een meerjarenplan op om de infrastructuur te verbeteren. De Amerikaanse straten, havens, telecommunicatie en energie-infrastructuur halen de wereldtop niet. Een nieuw federaal beleid moet fondsen ter beschikking stellen afgaand op wat de economische groei het meest aanzwengelt.

Maak een raamakkoord over de ontwikkeling van schaliegas en -olie. Dankzij de technologie konden enorme, goedkope energiereserves aangeboord worden. Voor de Verenigde Staten is dat een doorbraak. We moeten een duidelijk regelgevend kader scheppen om die rijkdom te ontwikkelen en tegelijk het milieu te beschermen.

Stel een duurzame federale begroting op. Het belangrijkste is dat de federale overheid een duurzaam begrotingspad bewandelt, dat zowel verhoogde inkomsten als dalende bestedingen omvat. Hoe langer de federale regering zich onttrekt aan haar verantwoordelijkheid, hoe minder de privésector zijn vertrouwen stelt in de overheid en hoe minder geïnvesteerd wordt.

Die acht prioriteiten zijn niet alles wat de Verenigde Staten moeten doen om hun concurrentiekracht te herstellen. Maar ze wijzigen het Amerikaanse economische traject grondig en bezorgen alle Amerikanen weer een gevoel van optimisme, kansen en rechtvaardigheid.

MICHAEL PORTER & JAN RIVKIN

In de VS zijn binnen twee of drie jaar acht federale beleidsinitiatieven nodig.