DIGITAAL MILIEU

De kosten zijn verborgen.

Bedrijven hebben geen flauw benul wat het milieu hen kost. In het programma van Ecomaster – een starter (omzet 34 miljoen frank) in het gedigitaliseerde milieubeheer – zit volgens dr. Johan Braet een superintelligente agenda: “Denk aan de kracht die dat onderdeel geeft aan een bewijsvoering in verband met betwistingen over milieuzaken.” Braet vroeg aan een PDG in de Antwerpse haven hoeveel zijn afvalverwerking kostte. “Hij dacht dat deze 300 miljoen frank opslorpte; wij hebben uitgerekend dat de reële kostprijs het vijfvoudige was. Die ondernemer is de norm, niet de uitzondering. Men beseft vandaag niet wat zijn milieukosten zijn, dus kan men ook niet weten welke besparingen mogelijk zijn. Het Health Safety Environment & Quality-departement evolueert door Ecomaster van een verliespost tot een winstcentrum. Een afdelingshoofd kan bijvoorbeeld minder knoeien, de programmatuur maakt de verantwoordelijkheid doorzichtiger.”

Ecomaster is vandaag het nummer één in enkele Europese landen met zijn programmatuur voor het milieu- en kwaliteitsbeheer, binnen vijf jaar wil het jonge bedrijf leider zijn in heel Europa. Daarom brengt Privast in een eerste ronde 7,5 miljoen frank aan. Ecomaster wil de SAP worden in de niche van het milieubeheer. Concurrenten zijn Essential Technologies (VS), Ecobilan (FR), E-Quest (Nederland) en Hemmis (Kortrijk). “Geld vind je overal bij de vleet. Privast geeft ons echter meer dan geld, de braintrust van die financier heeft veel ervaring, een prachtig netwerk en kan ons begeleiden bij bijvoorbeeld de bestaffing van Ecomaster,” aldus de stichter en managing director van Ecomaster.

Braet (40) is natuurkundige van de KU Leuven. Hij werkte en doctoreerde zeer toepassingsgericht bij Esat/Imec op de dunne-lagentechnologie en de miniaturisatie van chips. De Mortselenaar moest aan het einde van zijn humaniora kiezen tussen muziek, economie, geneeskunde en natuurkunde. Tijdens de militaire dienst doceert hij analytische wiskunde aan rekruten, wat hem de vaardigheid oplevert ingewikkelde zaken uiteen te zetten voor mindergeschoolden. Sollicitaties bij een achttal werkgevers, onder meer bij het Natlab van Philips in Eindhoven, leiden naar Agfa-Gevaert, waar hij een cel opzet voor de beeldkwaliteit in de medische divisie. “Dat kwaliteitsteam was een strategische zet, maar ook een basisdienst. We ontwierpen een multimediale communicatie rond het onderhoud van de Agfa-Gevaert-apparatuur”. Op zijn 43 wordt Braet gescreend door Paul Couvreur van Technisearch in Leuven die zegt: “Je hebt het profiel van een consulent”. Braet belandt bij Value Added Europe, een strategie-ontwerper voor grote ondernemingen zoals Generale Bank, Südzucker, CBR enzovoort.

Braet heeft altijd belangstelling gehad voor de milieu- en veiligheidskwesties en was daarmee in 1992 een roepende in de woestijn. Hij praat met de mensen van de vloer over hun problemen met de wetgeving, de implementatie, de top-downcommunicatie.

Samenwerking komt tot stand met Johan en Marnix Rosman, twee Nederlandse softwareontwikkelaars, oud-studenten van de Hogere Technische School van Hilversum. “‘t Zijn architecten, geweldig creatieve mensen, zij denken mee en kruipen in het probleem,” vertelt Braet. Vanaf 1995 wordt gedreven samengewerkt om de milieuchaos in programmatuur te schuiven. “Wij werkten tot 22.00 uur en stuurden elkaar dan nog e-mailtjes tot 3.00 uur,” herinnert Braet zich. De ontwikkelkost van de basisprogrammatuur van Ecomaster bedraagt 150 miljoen frank. In 1996 kwam versie één op de markt, meteen multiregionaal (de milieuwetten van Vlaanderen, Brussel en Wallonië verschillen sterk) en multilinguïstisch. Braet: “Het was een monnikenwerk om dat voor mekaar te krijgen.”

In het najaar van 1998 kwam Ecomaster volledig in handen van Braet en zijn team. De raad van bestuur van Ecomaster bestaat uit Johan Braet, Johan Rosman en Bob Van den Broeck. “Bob bleek een gedroomde sparring partner te zijn voor een piepjong bedrijf. Hij is aimabel en een zeer onderlegde financier die moelijke vragen stelt over de evolutie van een starter,” aldus Braet.

Klanten van Ecomaster zijn Cockerill Sambre (een groep van 37 bedrijven en 75 gebruikers), Nestlé in Nederland (9 vestigingen), 3M, Janssen Pharmaceutica, de kerncentrale van Doel, Union Minière, Belgacom enzovoort. “We verkopen onze software en de service, de klant is koning. Als we binnenstappen, begeleiden we dikwijls de noodzakelijke reorganisatie van het milieu- en veiligheidsdepartement en doen aan co-ontwikkeling, bijvoorbeeld een programma voor de verpakkingsafval van Janssen Pharmaceutica,” legt Braet uit.

Op dit ogenblik voelt Ecomaster weinig concurrentie: de benchmark is het Amerikaanse Essential Technologies. Braet: “Het klinkt ijdel, maar we zijn tienmaal beter en goedkoper dan de Amerikanen. Zij verschillen totaal van de Europese praktijk”. SAP heeft bijvoorbeeld ook een health, security, environment-module. “Onze programmatuur kan de klant zelf wijzigen, hij hoeft niet hoger opgeleid te zijn om veranderingen aan te brengen. De klant groeit in ons product, hij kan een kraantje dicht- en opendraaien,” aldus Braet.

De productstrategie van Ecomaster is een totaalbenadering te presenteren van health, safety, environment, quality ( HESQ). “Procesbeheer, ketenbeheer zijn de uitgangspunten,” zegt Braet. “Wij ontwikkelen nu onze modules in de breedte met strategische partners, bijvoorbeeld het Scheepvaart & Transport College van Rotterdam, een kei in opslag, goederenbehandeling, vervoer van gevaarlijke goederen.” De expansie in HSEQ is de eerste groei-as van Ecomaster, de tweede groei-as de geografische verbreding van de markt, de derde het hoger klimmen in de piramide van een organisatie. “Ik start wel met gesprekken op de vloer, maar de sleutelfiguur is de chief executive officer (CEO). Die moet allereerst overtuigd worden dat hij met Ecomaster eindelijk een inzicht krijgt in de problemen rond zijn milieutoestand. De terugverdientijd van het Ecomaster-programma schommelt tussen de 12 en de 18 maanden,” zegt de stichter. De initiële instapkost is 600.000 frank. “We zijn geen A-team dat snel opduikt, de klus klaart en gnuivend vertrekt. We blijven samenwerken met onze klanten, daaruit leren beide partijen ontzettend veel.”

Frans Crols