De dagprijzen in de woon-zorgcentra zijn sneller gestegen dan de inflatie. Dat blijkt uit een studie van het Onderzoeksinstituut voor Arbeid en Samenleving (HIVA) en het Leuvens Instituut voor Gezondheidsbeleid (LIGB). Véronique De Schaepmeester, de gedelegeerd bestuurder van het Vlaams Onafhankelijk Zorgnetwerk (Vlozo), vraagt een inhaalbeweging voor de financiering.
Waarom stijgen prijzen in de woon-zorgcentra sneller dan de gemiddelde kosten van levensonderhoud?
VERONIQUE DE SCHAEPMEESTER. “Dat komt onder meer doordat er nieuwe woon-zorgcentra bij komen. Die moeten aan steeds meer normen voldoen. Nog belangrijker is dat mensen door de beter uitgebouwde thuiszorg pas verhuizen naar een woon-zorgcentrum als het niet anders meer kan. Daardoor hebben ze meer zorg nodig. Er is dus meer personeel nodig. Maar niet alle plaatsen in een woon-zorgcentrum zijn erkend als RVT-bed. Is dat wel het geval is, dan voorziet de overheid in een hogere bijdrage. Daardoor is het mogelijk dat de financiering voor bewoners met dezelfde zorgbehoefte verschilt. Afhankelijk van het zorgprofiel, kan de meerprijs oplopen tot 9359 euro per jaar.”
De Vlaamse regering investeert deze legislatuur toch 500 miljoen euro in de zorg?
DE SCHAEPMEESTER. “Het is positief dat er een kleine inhaalbeweging bezig is, maar die gaat te traag. Het grootste deel van die 500 miljoen euro gaat trouwens naar personen met een beperking. De onderfinanciering van de bedden sleept al tientallen jaren aan. Wij roepen op tot de onmiddellijke gelijkschakeling van gewone woon-zorgbedden en de bedden met RVT-status voor zwaar zorgbehoevenden. Minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) trok daar in 2017 wel een budget van 11 miljoen euro voor uit en dit jaar 11 miljoen, maar voor een volledige gelijkschakeling is 160 à 170 miljoen euro nodig. Het zou logisch zijn die inspanning in één keer te doen, zodat iedereen met een zwaar zorgprofiel dezelfde financiering krijgt. Maar blijkbaar ligt dat budgettair moeilijk.”
Vlozo klaagt zelfs over de lineaire inkorting op personeelskosten.
DE SCHAEPMEESTER. “Dat zijn middelen die door de zesde staatshervorming naar Vlaanderen zijn verhuisd. Vlaanderen heeft het federale plafond voor de voltijds-equivalenten behouden. Door de bouw van nieuwe woon-zorgcentra en de personeelsbehoefte in de zorgcentra is het aantal werknemers gestegen. Daardoor wordt het VTE-plafond overschreden en is er een inkorting van 5,58 procent op het budget. Wij kunnen niet besparen op werknemers, en kwaliteit kost geld. Als de overheid ons daarin niet tegemoetkomt, is het logisch dat de meerprijs wordt doorgerekend in de dagprijzen. We vinden het positief dat minister Vandeurzen naar een oplossing wil zoeken, maar een gedeeltelijke stijging van het plafond moet minstens een deel van die oplossing zijn.”
Begin december keurde de Vlaamse regering de conceptnota voor een persoonsvolgende financiering goed. Lost dat het probleem op?
DE SCHAEPMEESTER. “Het klopt dat de persoonsvolgende financiering het onderscheid tussen ROB- en RVT-bedden doet verdwijnen. De zorgbehoefte zal de financiering bepalen. Daar kijken we met interesse naar uit. Maar er moet nog veel gebeuren. We verwachten dat die regeling pas na 2022 actief wordt. Daarom is er nu al een inhaalbeweging in de financiering nodig.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier