DE ZON ALS BRON

Zonne-energie is geen spielerei van wereldvreemde alternatievelingen. Soltech levert al jaren fotovoltaïsche systemen in binnen- en buitenland.

In 1989 werd als een spin-off van het Leuvense IMEC (Interuniversitair Micro-elektronica Centrum)Soltech opgericht voor het commercialiseren van zonnecellen. Deze naamloze vennootschap met Nobema (een filiaal van Tractebel) als meerderheidsaandeelhouder, telt momenteel een vijftal medewerkers onder leiding van manager professor Johan Nijs. Voor het uitvoeren van projecten wordt een beroep gedaan op interimarbeiders. Het bedrijf is goed voor een jaaromzet van 20 à 25 miljoen frank.

Soltech levert in het buitenland vooral aan niet-gouvernementele organisaties en openbare instellingen. In eigen land komen hoofdzakelijk de openbare diensten aankloppen, evenals systeembouwers die vakkundige begeleiding zoeken bij het aanpassen van een systeem zodat het op zonnepanelen kan werken.

De hoeveelheid zonne-energie die onze planeet per jaar ontvangt, stemt overeen met zo’n 10.000 keer ons primair energieverbruik. Voor de meeste toepassingen moet ze wel omgezet worden in een meer bruikbare vorm. Warmte bijvoorbeeld, of elektriciteit. Technisch heet dit fotovoltaïsche omzetting. Die vindt plaats in een zonnecel die gemaakt is van een halfgeleidermateriaal als silicium, dat ook in de micro-elektronica wordt gebruikt. “Wij zijn naast de klassieke toepassingen vooral geïnteresseerd in die opdrachten die niet zo voor de hand liggen,” aldus engineer business development Stefan Dewallef.

De lange lijst realisaties omvat onder meer zonnesystemen voor mobiele dispensaria in Kenya, zonnepompen in Indonesië, systemen voor telecommunicatie in Burkina Faso en het voormalige Zaïre, draagbare zonnelampen in Nepal, Nieuw-Guinea en Burundi, een systeem voor rurale telefonie in Togo, verlichtingssystemen in Nederland en Zwitserland. In eigen land zorgde Soltech voor de bebakening van de Schelde aan de kerncentrale in Doel en in de havens van Antwerpen en Nieuwpoort, alsook voor de zeeboeien in Oostende. Andere typische systemen zijn de bebakening van hoogspanningspylonen, de energievoorziening van chalets en woonboten, zonnepanelen voor parkeerautomaten, de zonnegenerator van het Huis van de Toekomst en een dakgeïntegreerde installatie op een woning in Oostmalle.

Dat zonnecellen nog niet meer zijn ingeburgerd, is volgens Stefan Dewallef vooral te wijten aan hun prijs : “Tot twintig jaar geleden werden ze enkel gebruikt in de ruimtevaart. Zonnesystemen zijn op dit moment alleen concurrentieel op plaatsen waar geen elektriciteitsnet aanwezig is. In de ons omringende landen heeft de overheid projecten gesubsidieerd waarbij daken van hele woonwijken van zonnepanelen werden voorzien. Daardoor wordt de markt aangezwengeld en worden de zonnecellen goedkoper. In ons land gebeurt de subsidiëring door elektriciteitsmaatschappijen en de overheid slechts op beperkte schaal.”

JOHAN NIJS (SOLTECH) In de ons omringende landen wordt zonne-energie veel sterker gesubsidieerd.