De zakelijke bocht van 2 creatievelingen

Drie jaar geleden dook het designersduo Arne Quinze en Yves Milan op uit het niets. De twee Vlamingen ontwierpen een reusachtige collectie meubelen die prima paste binnen de vers geboren loungestijl. De nationale en Europese pers waren laaiend enthousiast. Toch ging hun bedrijfje eind vorig jaar bijna over de kop.

Al bij hun eerste verschijning op de Vlaamse designscène swingde het rond Quinze& MilanDesigners. Overal waar het tweetal verscheen, steeg een gezoem in de ruimte op. Ze noemden zichzelf “uitvinders van sfeer”. Hun meubels hadden een je-ne-sais-quoi, pit, een wilde gusto voor het leven, kleur. De gespecialiseerde pers ging al gauw gretig interviews afnemen in Ronse, in de Quinze & Milan Headquarters.

Ondertussen groeide de collectie, van kleurige zitmeubelen en lage tafeltjes van kunstschuim (“schuim volgens een eigen ontwikkeld en dus geheim recept,” prikkelde ArneQuinze de journalisten) naar een collectie meubelen van plastic. Op de beurs van Milaan vorig jaar, kon je lekker languit gaan liggen in de nieuwste lage zitmeubelencollectie, waarvan dit keer al delen uit hout gemaakt waren. Op Interieur2002 werd ook een combineerbare collectie lampen getoond en werd er meegedeeld dat de schuimkussens nu ook in tientallen stoffen bekledingen verkrijgbaar waren. Prachtige stoffen en, volledig naar smaakvolle gewoonte van de twee, in sublieme kleurschakeringen. Leder zou volgen.

De journalist die wat meer indringende vragen stelde, hoorde ook dat het kort na de start al niet meer boterde met de verdeelagent. “Hij bekijkt het te klein,” zei Arne Quinze, doorgaans de woordvoerder van de twee. “We moeten ons van hem losmaken.”

Eind vorig jaar, drie jaar na hun start, waren Quinze & Milan niet meer weg te denken uit de Vlaamse designwereld. Ze gaven het wereldje de sprankel en de frisheid die het op dat moment van stilte na de minimalistische storm nodig had. Journalisten vijlden hun vingers en zaten enthousiast te wachten op de volgende succesvolle release van een collectie. Vorig jaar kwam een verhaal dat sterker was dan een collectie: Quinze & Milan Designers kochten nu ook oude schepen en bouwden ze om tot drijvende lofts. Er leek geen einde te komen aan hun triomftocht doorheen creativiteit en vernieuwing. Deze jongens waren nog betere kameleons dan Madonna.

De boeken op tafel

Vanmiddag vertellen Arne Quinze en PatrickDeLange een nieuwe waarheid. Patrick De Lange is een investeerder en ontmoette de twee op Interieur 2002. “Ik vroeg hen naar hun werk en ze bombardeerden me met grandioze verhalen over een meubelproductie in Polen, verdeelagenten in de Verenigde Staten en hun atelier in Ronse,” vertelt hij glimlachend. “Ik dacht terzelfder tijd ‘waaaw’ én ‘hier klopt iets niet’. Daarom vroeg ik of ze in al hun expansiewoede geen cashproblemen hadden. Daar kreeg ik de volgende dag antwoord op: Yves belde me op en vroeg of ik geïnteresseerd was om in hun bedrijf te investeren. Ik zag dat zeker zitten en we spraken af.”

Het was het uur van de waarheid voor Quinze & Milan. “Voor we een overeenkomst konden sluiten, wilde ik uiteraard de boeken op tafel zien. Daaruit bleek dat Arne en Yves niet zozeer investeerders zochten om hen vooruit te helpen, als wel om hen uit een put te helpen. In alle eerlijkheid: hier zou elke investeerder afgehaakt hebben. Maar ook ik was ondertussen gegrepen door de hype rond Quinze & Milan. Die jongens zijn zonder meer grote enthousiastelingen, noeste werkers en creatieve ontwerpers. Mijn vennoot, WimVanGielegom, en ik besloten dat we de uitdaging wilden aangaan om dit bedrijf weer gezond te maken.”

YvesMilan en Arne Quinze startten destijds als uitvoerders van collecties voor andere designers. Technisch vernuft genoeg, de esthetische aanleg rijpte met de jaren en aan ambitieus vuur hadden ze nooit tekort. Ook nu nog niet. “Yves en ik zien het nog steeds groot,” zegt Arne Quinze, “maar we hebben ons in het begin wat bezeerd aan onze eigen ambitie. We namen grote financiële risico’s omdat we vertrouwen hadden in mensen die ons verzekerden dat ze onze collectie in maar liefst vijftien landen konden distribueren. Dat bleek een verzinsel, maar ondertussen hadden we wel leningen lopen. We moesten mensen in dienst nemen om aan een grote vraag te kunnen voldoen. Yves en ik zijn creatievelingen, en van leiding geven en management hadden we geen kaas gegeten. We hebben fundamentele fouten gemaakt bij de productie van onze collecties, vooral op het vlak van research and development. Patrick De Lange en Wim Van Gielegom zijn onze reddende engelen.”

Meubelen en projecten

Quinze & Milan krijgen vandaag lessen in beleidsvoering van Patrick De Lange. “Ik leer hen en de zeven mensen van het bedrijf, de basics van een bedrijf runnen: taken verdelen, taken afwerken, een administratie organiseren, bestelbonnen maken, facturen opvolgen en directe betaling vragen.” En er wordt blijkbaar goed opgelet, de vooruitgang is nu al merkbaar. Wim Van Gielegom heeft de schuldeisers (letterlijk) voor zijn rekening genomen, Patrick houdt zich, samen met Arne en Yves, bezig met de verkoop en werkt het toekomstbeleid uit. “Het megalomane is er even af,” zegt Arne Quinze. “We gaan ons nu eerst concentreren op de thuismarkt.”

Het bedrijf heeft momenteel twee steunpijlers: projecten en meubelen. Voor de meubelen gaan ze zelf op zoek naar winkels. Patrick De Lange bedacht een concept: “Het probleem van meubelzaken is dat ze je meubels moeten aankopen voor ze ze willen verkopen. Ik heb een omweg bedacht: we gaan de hele ‘Quinze & Milan’-collectie anderhalve keer maken en de meubels gratis aan een viertal winkels aanbieden in de vorm van een reizende, drijvende tentoonstelling. De voorwaarde is dat de meubels op minstens honderd vierkante meter gepresenteerd worden, als een soort shop in the shop. De dynamiek en de hotness die zo eigen is aan Quinze & Milan blijft in dat systeem ook levend. Tweemaal per maand organiseren we in die winkels ook een meet and greet tussen Quinze & Milan en architecten. De zaakvoerder zorgt voor uitnodigingen en hapjes, de designers maken zich die avond voor dat persoonlijk contact vrij.”

Eerst de hype dan het product

Wordt de hype ooit nog werkelijkheid? “Absoluut,” luidt het dit keer uit de mond van de investeerder. “We hebben een paar maanden geleden een audit laten uitvoeren om de interesse op de Noord-Amerikaanse markt te meten en guess what? De Amerikanen blijken niet alleen Quinze & Milan van naam te kennen, ze zijn er blijkbaar nogal enthousiast over ook! Als we daar een markt vinden, kan het weer heel snel gaan. Het kan gek lopen in businessland. Meestal heb je eerst een product en daarna werk je een marketingstrategie uit. Quinze & Milan Designers deden het net omgekeerd. Eerst de hype, nu het product. En de hype zal uiteindelijk nog terecht blijken ook.”

Farida O’Seery

Technisch vernuft genoeg en ook geen tekort aan ambitieus vuur, maar het ging mis op managementvlak.