De young high potential heeft het gemaakt

Ze hadden het allemaal voorspeld, zijn vroegere bazen. Die Jacques de Vaucleroy zou het nog ver schoppen. De managerskwaliteiten druipen van de man af, bij wijze van spreken. “AXA heeft dat goed gezien. En daar kiezen ze toch niet om het even wie, nietwaar?”

Een doorgedreven zoektocht naar Jacques de Vaucleroy in mediadatabanken allerhande levert slechts een armzalig stapeltje papier op. Discreet, lang in het buitenland gewerkt, u kent dat. En nee, voorlopig geen interviews. Maar de commentaren van het handvol intimi dat De Vaucleroy nog heeft in ons land, zijn uitermate positief. Een warmhartige family man, maar ook bijzonder verstandig, charismatisch, een dossiervreter, zeer to the point in zijn zakelijke uiteenzettingen, een harde werker, oog voor jong talent, staat dicht bij zijn mensen, zeer aangenaam in de omgang, een teamspeler, en – even naar adem happen – iemand die heel veel pijlen op zijn boog heeft.

Die man maakt dus de overstap naar AXA. Op 15 maart wordt hij er benoemd tot directeur-generaal van de regio Noord-, Centraal- en Oost-Europa. Norcee in het jargon. Hij volgt er een ander Belgisch verzekeringsboegbeeld op, Alfred Bouckaert, die eind april met pensioen gaat. Bij AXA wordt De Vaucleroy verantwoordelijk voor de verzekeringsactiviteiten in Duitsland, België, Luxemburg, Zwitserland, Centraal- en Oost-Europa. Daarnaast krijgt hij AXA Bank Europa onder zijn hoede. Jacques de Vaucleroy volgt zijn landgenoot eveneens op als lid van het directiecomité en in het uitvoerend comité van de AXA-groep.

Jacques de Vaucleroy komt uit het Brusselse, en is een telg van een van de families achter het Delhaize-imperium. Vader baron Gui de Vaucleroy was 44 jaar actief in het bedrijf, onder meer als gedelegeerd bestuurder en als voorzitter van de raad van bestuur. Hij is bovendien een voormalige topman van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO). Zijn enige zoon Jacques koos niet voor een carrière in het ‘familiebedrijf’ Delhaize, maar hij is er wel nog altijd lid van de raad van bestuur.

Frans Vreys, de voorganger van Gui de Vaucleroy als bestuursvoorzitter van Delhaize, moet even in zijn geheugen graven. Maar hij herinnert zich Jacques de Vaucleroy nog goed. “Vooral als zoon van zijn vader natuurlijk. Met Jacques heb ik slechts één of twee jaar samengewerkt. Hij gaf me altijd de indruk dat hij zijn dossiers grondig bestudeerd had, wat ik bijzonder apprecieerde. Zijn familie ken ik goed. Zeer aangename mensen, tot wie je gemakkelijk toegang krijgt, met wie je over je kinderen kunt praten en zo. Tegelijkertijd hebben ze Delhaize altijd met een sterke hand geleid.”

Maar dé grote liefde van Jacques de Vaucleroy is bankieren, en in zijn jongste carrièrefases kwam daar ook verzekeren bij. Na zijn rechtenstudies – in 1985 – kon hij al terecht bij de Bank Brussel Lambert, die in 1998 door ING werd overgenomen. Jacques de Vaucleroy groeide mee met de taille van de groep. Vanaf 2002 mocht hij de Amerikaanse verzekeringsactiviteiten van ING uitbouwen – ter plaatse – en in 2006 werd hij naar Amsterdam geroepen als lid van de executive board van de ING Groep.

Niks ingefluisterd

Het BBL/ING-parcours van Jacques de Vaucleroy in een notendop: eerst corporate banking, dan retailbanking, en ten slotte verzekeringen. “Zeer interessant om mee te maken”, vindt Michel Tilmant, die tot begin 2009 aan het hoofd van ING stond. Hij en Jacques de Vaucleroy? Twee handen op één buik, wordt gezegd. “We hebben inderdaad een zeer goede relatie”, beaamt Tilmant. “Maar dat is logisch als je achttien jaar hebt samengewerkt.” Eind oktober trok De Vaucleroy de ING-deur eveneens achter zich dicht. De opdeling van de groep, in opdracht van de Europese Commissie en in ruil voor de staatssteun, boden hem nog maar weinig vooruitzichten.

Of had hij zijn lot verbonden met dat van Michel Tilmant? “Ik heb hem niks ingefluisterd”, klinkt het. Bernard Peelman, die halverwege de jaren negentig de baas was van Jacques de Vaucleroy, weet wat wellicht de doorslag heeft gegeven om de overstap naar AXA te maken. “Ik heb gehoord dat Jacques wou terugkeren naar België. Hij woont nu weer in Brussel, wat zijn familie wellicht heel gelukkig maakt. Bij ING heeft hij zijn privéleven serieus door elkaar moeten schudden. Met vier schoolgaande kinderen verhuizen naar Amerika, en later naar Amsterdam, dat is niet vanzelfsprekend. Maar zo is Jacques altijd geweest: heel carrièrebewust. Een streber, ja.” Maar dan één die zich altijd en overal op een positieve manier laat opmerken, zeggen zijn vroegere leermeesters in koor. Kortom, u hoort nog van hem.

Door Celine De Coster, illustratie: Daan Rosseels

Jacques koos niet voor een carrière bij Delhaize, zijn grote liefde is bankieren.