De wonderdokter van Bozar

In 2003 kwam Bozar, de Brusselse cultuurtempel, nog 3 miljoen euro tekort. Vorig jaar nog maar 50.000 euro. Hoe speelde topman Paul Dujardin dat klaar?

Klanten die nooit gratis drankjes krijgen, elke euro vier keer omdraaien… Klinkt hier het vertrouwde Ryanair? Nee, het is de strategie van Bozar, alias het Paleis voor Schone Kunsten.

Als koppensnellers een goede kostenbewaker zoeken, moeten ze misschien toch eens langsgaan in het Paleis voor Schone Kunsten. Onder directeur-generaal Paul Dujardin onderging dit ingedommelde cultuurpaleis een ware metamorfose. Voortaan draait alles rond een budgettair evenwicht. “Ik maak er een sport van om geen tekorten te hebben. De begroting van 2004 moest en zou in evenwicht zijn. Maar het is een engagement van een hele equipe. Een hele equipe die zot is. Want we draaien elke euro vier keer om voor we hem uitgeven. En op een vernissage betaalt ieder zijn pintje zelf. Waarom zouden we de drank gratis geven?”

2004 werd afgesloten met een licht tekort van 47.691 euro. In 2003 was dat nog 3 miljoen euro. Bozar, een van de federale instellingen onder de bevoegdheid van premier Guy Verhofstadt (VLD), ging daarmee met sprongen vooruit. De boekjaren 2002 en 2003 waren structureel verlieslatend. De vaste kosten schommelden immers rond 10 miljoen euro, maar de federale overheid betaalde daarvan slechts 4,2 miljoen euro. Sinds 2004 werd dat bedrag opgetrokken naar 7,6 miljoen euro. “De vaste kosten bedroegen het voorbije boekjaar 11,5 miljoen euro. Die resterende 4 miljoen euro hebben we gevonden door een goed beleid. Er zijn meer inkomsten uit de activiteiten.”

Want die activiteiten gaan er onder Dujardin, die sinds juli 2001 de plak zwaait in het paleis, met sprongen op vooruit. Zijn medewerkers klagen wel eens over zijn helse tempo. Het aantal bezoekers klom naar bijna één miljoen, voor 3250 activiteiten. “Het paleis werd twintig jaar lang slecht geleid. Ik wil aan de buitenwereld tonen dat het anders kan. In vergelijking met 1998 zijn de activiteiten verdrievoudigd. Maar wel met eenzelfde ploeg.”

De geconsolideerde omzet bedroeg in 2004 20 miljoen euro. De helft van die omzet wordt gehaald via coproducties. De inkomsten genereert het paleis voor 65 % uit de ticketverkoop. “Dat is onze grootste sponsor. In de regel zorgt de ticketverkoop in dit land voor 15 tot 25 % van de inkomsten.” Mecenaat en sponsoring zijn goed voor een kwart van de inkomsten. Belgacom, BMW, Delta Lloyd, Fortis en Levis zijn de belangrijkste. BMW betaalt deels in natura, met auto’s. Levis geeft verf voor het onderhoud van het paleis.

Na die twee belangrijke posten volgen nog allerlei betoelagingen van overheden. De Franstalige Gemeenschap geeft 204.000 euro, en wat projectgebonden geld. De Vlaamse Gemeenschap betaalde 601.000 euro. Of dat bedrag een vervolg krijgt, wordt pas eind juni beslist. Want het paleis kreeg een negatief advies van de Vlaamse administratie. “De Vlaamse regering kan beter niet in het balkon zitten, maar meedoen. Dan zijn wij ook verplicht om bepaalde richtlijnen van die regering te volgen. En dan is dit huis ook, voor een kleine som, een huis van de Vlaamse regering.”

W.R.

“In vergelijking met 1998 zijn de activiteiten verdrievoudigd. Maar wel met eenzelfde ploeg.”