De vogels zijn gevlogen

Een wandelingetje met de kinderen in het stadspark. “Wat voor een vogel is dat, pap?” vraagt de jongste. “Dat is nu een papegaai. Een echte inheemse vogel.” Tja, sommige mensen dumpen Coco liever in de stad dan dat ze een oppas zoeken. Zonde, vindt Erik Holvoet.

Het begon allemaal een jaar of tien geleden in Ravels, bij Turnhout. Toen begonnen Erik Holvoet en zijn vrouw, in samenwerking met de Belgische Vereniging voor Papegaai- en Parkietliefhebbers (BVP), het eerste erkende Belgische opvangcentrum voor ‘kromsnavels’.

Het stel wou in de eerste plaats een oplossing bieden aan mensen die hun papegaai of parkiet niet meer willen of kunnen verzorgen. Bij gebrek aan een bekend opvangcentrum, zetten nogal wat vogeleigenaren in de vakantie gewoon het deurtje open. De vogel was tot hun grote opluchting gevlogen, meestal richting stadspark. Er leeft dan ook een ontstellend aantal uitheemse vogels in onze parken. De beestjes zijn natuurlijk niet opgewassen tegen het Belgische weer en komen doorgaans de winter niet door. Maar bovendien betekenen ze een bedreiging voor de biotoop van de inheemse vogels.

“Daarom willen we de mensen aansporen om hun vogels tot bij ons te brengen in plaats van ze zomaar vrij te laten in de natuur,” zegt Erik Holvoet, een leraar van beroep. Zijn organisatie heeft ervoor gekozen de opvang gratis te verzorgen, onder de vorm van een vzw. Mensen betalen niet graag voor iets wat ze kwijt willen. Bovendien worden mensen soms door externe factoren verplicht om hun vogel van de hand te doen. Klachten over burengerucht, allergische reacties op de geur van de vogels en vooral gezinsveranderingen bezegelen het lot van kromsnavels. Papegaaien kunnen immers erg gevaarlijk zijn voor kleine kinderen.

Op aanvraag van verschillende klanten besloot Erik Holvoet in 1996 om ook een echt pension te beginnen voor papegaaiachtigen. “Het is ongelooflijk hoezeer sommige klanten aan hun vogeltje gehecht zijn. Soms blijven ze nog liever thuis dan dat ze hun huisdier achterlaten.”

Momenteel verzorgt Erik Holvoet een honderdtal papegaaien en parkieten, waarvan er vijfentwintig op pension zijn. Uiteraard vraagt hij voor het bijhouden van deze vogels in het pension wel een vergoeding. Een grote vogel kost het baasje 75 frank per dag, een kleine 50 frank. Met dat geld worden de kosten van verzorging net gedekt.

Papegaaien zijn complexe beesten. Holvoet overlegt dan ook geregeld met de vogelclub, enkele dierenparken en een drietal gespecialiseerde dierenartsen. De kennis die hij de voorbije jaren heeft opgebouwd, probeert hij over te brengen op zijn klanten. De eerste les: “Koppie-krauw!”