De vlag dekt de lading

M arc Nuytemans is de nieuwe directeur van de Belgische Redersvereniging (BRV). Voor het eerst staat daarmee een kapitein-ter-lange-omvaart (ktlo) aan het hoofd van de maritieme belangenvereniging. Tegelijk werd Nuytemans voorzitter van het Koninklijk Belgisch Zeemanscollege, dat de scheepsofficieren groepeert.

“Omdat opleiding en training steeds belangrijker worden, zocht men iemand met praktijkervaring op zee,” legt de 38-jarige inwoner van Pulle uit. “De Hogere Zeevaartschool is een uitstekend opleidingsinstituut, maar er zijn nog veel te weinig geïnteresseerde jongeren.”

Tweede belangrijk actiepunt van de BRV is het streven naar een aantrekkelijk en duurzaam Belgisch scheepsregister. “Mijn voorganger Carlos Betrains heeft het sociale luik voor zijn rekening genomen. Dit houdt onder meer in dat er sinds 1 januari een vrijstelling van bedrijfsvoorheffing geldt. Ik zal vooral werken op het fiscale luik: een nultarief voor de vennootschapsbelasting en een blijvende reductie van de loonkosten van tewerkgestelde zeevarenden. Onze regering put momenteel – in tegenstelling tot bijvoorbeeld Nederland, Duitsland en Groot-Brittannië – de mogelijkheden niet ten volle uit die de Europese richtlijnen bieden.” De werkgroep fiscaliteit bereidt een fiscaal koopvaardijplan voor.

Nuytemans was na zijn studies aan de Hogere Zeevaartschool sinds 1982 aan de slag bij CMB, eerst als officier en sinds 1994 als KTLO op gas- en chemicaliëntankers. Eind 1997 begon hij aan de wal bij Tecto, de CMB-dochter die zich bezighoudt met het beheer van scheepsbemanningen. “Ik mis de zee nu nog altijd. Maar ik heb geen van mijn drie zonen hun eerste pasjes zien zetten.”

De nieuwe BRV-directeur heeft een passie voor literatuur en voor vocale klassieke muziek: polyfonisten, opera’s, maar ook twintigste-eeuwse componisten.

Binnen de BRV zijn de rederijen CMB en Ahlers al jaren de voornaamste tenoren. Nuytemans: “Dat is niet hun schuld. Zonder CMB en Ahlers zou de Belgische koopvaardij niet meer bestaan. Het plantje is er nog, maar het zit onder het winterstro. Wanneer de overheid het resterende stro weghaalt, en de reders geven het water, dan kan er opnieuw iets groeien. Wie weet er dat Exmar één van de grootste gasrederijen ter wereld is?”

Nuytemans vraagt ook op een heel ander terrein aandacht voor de Belgische eigenheid. Hij is een amateur-kok die zich niet beperkt tot tweemaal per jaar iets speciaals te bereiden. “Ik ben voor een herwaardering van de Belgische burgerkeuken, maar dan zonder de liters room die tot voor enkele jaren de norm waren.”