De Vlaamse Beach Boys

Twintig jaar geleden startten Toni Vandewalle en Bart Van Vooren een handeltje in kledij voor glijsporten. Vandaag stellen deze twee beach boys met hun bedrijf D’Light zeventig mensen tewerk. Het geheim achter dit succes? Hun passie voor sport.

www.dlight.com

Een mooie surfdag op Sumatra in Indonesië. Bart staat op een kleine plank die zijn gewicht slechts kan dragen dankzij de snelheid die hij maakt. Op een golf van 5 meter stevent hij af op een rif met een stevige, steile rots in het midden. Op het moment dat Bart de rots ziet naderen, wil hij van zijn plank springen, maar die is met het veiligheidssnoer aan zijn linkerenkel verbonden.

Het felgekleurde snoer blijft hangen aan de ene kant van de rots, terwijl Bart aan de andere kant van de rots terechtkomt. Omdat Bart het idee heeft dat hij al een eeuwigheid in het water ligt, denkt hij dat zijn laatste uur is geslagen. De stroming is zo sterk dat Bart er pas na ettelijke pogingen in slaagt om de klittenband rond zijn enkel los te maken. Voorts heeft dit incident geen nare gevolgen gehad, want Bart Van Vooren is vandaag alive and kicking. De dag daarop is hij trouwens weer gaan surfen…

Commercieel talent ontmoet doctor

“Een dergelijk ongeval is eerder uitzonderlijk,” zegt zijn vriend en zakenpartner Toni Vandewalle. “Het gevaarlijkste is wel de combinatie van prachtige golven en een ondiepe bodem. Toch ziet surfen er gevaarlijker uit dan het lijkt. Ik surf al mijn hele leven lang. Het is een intense sportactiviteit, pure adrenaline, de angst overwinnen, beslissen om ervoor te gaan, zich in het avontuur storten…”

Bart Van Vooren en Toni Vandewalle, allebei 46 jaar, zijn de stichters en bestuurders van D’Light, een onderneming die sportkledij en sportuitrusting verdeelt. Met ongeveer zeventig medewerkers realiseert de onderneming een jaarlijkse omzet van 37,5 miljoen euro. Bart en Toni zijn elk voor 25 % eigenaar, O’Neill heeft de overige 50 % in handen.

De twee leerden elkaar begin jaren tachtig kennen bij een gemeenschappelijke vriendin die hen had uitgenodigd om een paar dagen te komen skiën in de Zwitserse Alpen. Het klikte meteen tussen de twee mannen. In die tijd was Toni een fanatiek windsurfer, maar hij werkte in zijn garage in het geheim aan iets wat in die tijd nog helemaal nieuw was en bij ons nog helemaal niet bestond: kleine surfplanken.

Na het stopzetten van zijn studies als architect, verbleef Bart in Californië, Texas en Londen. Een en ander financierde hij met wat werk in de vastgoedsector: “Ik heb altijd al commercieel talent gehad,” zegt hij hierover. Hij had ook nog een handeltje in halfedelstenen in Brazilië voor hij, samen met een toekomstige doctor, een bedrijfje opstartte dat sportkledij en sportartikelen zou verdelen. Een doctor? Wel ja, Toni Vandewalle maakte sinds 1979 wel kleine surfplanken, maar werkte ook met succes aan een doctoraat in nucleaire scheikunde.

Verkopen wat je zelf graag ziet

Beide heren zijn in hun hart avonturiers en weten perfect wat ze willen. Keihard werken tijdens de werkuren is oké. Maar al die inspanningen hebben slechts één doel: voldoende tijd vrijmaken om “intens” te leven. De sector van sportkledij en sportartikelen voor alle glijsporten (surfen, skaten, snowboarden enzovoort) was voor hen de ideale sector. Het feit dat die kledij later ook nog eens een invloed op het modebeeld zou hebben, was mooi meegenomen. “We verkochten wat we graag zagen. Indien we vonden dat een T-shirt echt mooi was, bestelden we honderd stuks en verkochten die dan door. Zo is alles eigenlijk begonnen.”

D’Light werd in december 1982 opgericht. “Geen productie”, zeiden de twee talentvolle heren, die vol ideeën zaten. “Indien je zelf produceert, moet je je bezighouden met stoffen en met de samenstelling van een collectie voor zes maanden, vervolgens komt daar dan de distributie en de verkoop bij gedurende de resterende zes maanden van het jaar.” In het begin waren ze trouwens met drie. Eddy werkt weliswaar nog in de zaak, maar heeft een aantal jaren geleden zijn aandeel verkocht.

Vandaag besteden Bart en Toni enkele maanden per jaar aan hun favoriete surfsport. Een algemeen directeur houdt zich bezig met het dagelijks bestuur van de onderneming. Toch zijn de twee bazen nooit ver weg, ook al bevinden zij zich aan het andere eind van de wereld. “Ik kan altijd en overal mijn e-mails lezen,” verduidelijkt Toni.

De twee vrienden gaan ook vaak samen op reis. “Ondanks de zaken blijven wij vrienden,” zegt Toni. “Aangezien geld nooit onze belangrijkste drijfveer was, is het ook nooit een oorzaak van ruzie geweest. We waren allebei heel actief bezig en voelden ons aangetrokken tot een sport die eigenlijk ook een manier van leven is. Maar de natuur heeft daarbij ook haar zegje. Het surfen is namelijk sterk afhankelijk van de klimatologische omstandigheden en bepaalt dus onze tijdsindeling. Surfen kan men daarom niet vergelijken met tennis, waarbij men een weekje op voorhand een terrein reserveert voor een bepaald uur. Wanneer de weersomstandigheden meezitten, zijn we gewoon weg.”

Serge Vanmaercke

Keihard werken tijdens de werkuren is oké. Maar al die inspanningen hebben slechts één doel: voldoende tijd vrijmaken om “intens”

te leven.