Hans-Peter Schütz, Wolfgang Schäuble: Zwei Leben, Droemer, 2012, 344 blz, 19,99 euro
Het grote publiek in Europa kent Wolfgang Schäuble (70) sinds hij als Duitse minister van Financiën een centrale rol speelt in het beheersen van de eurocrisis. Minder dan kanselier Angela Merkel is dit Duitse economische rekenwonder kop van Jut in Zuid-Europa. Nochtans is hij evenzeer de architect van de afruil ‘steun aan probleemlanden versus een stringent besparingsbeleid’.
Van Schäuble is nu een biografie verschenen onder de titel Zwei Leben. De twee levens refereren aan een dramatische datum in zijn leven: 12 oktober 1990. Die dag werd de christendemocratische politicus tijdens een verkiezingsmeeting door een geestesgestoorde neergeschoten. Schäuble overleefde de aanslag, maar bleef tot boven zijn middel verlamd.
Op dat moment was Schäuble als christendemocratisch (CDU) minister van Binnenlandse Zaken een van de populairste politici in Duitsland. Schäuble leek toen voorbestemd om op termijn bondskanselier Helmut Kohl op te volgen. Hij was een van de architecten van de snelle Duitse eenmaking na de val van de Berlijnse Muur in 1989. Die eenmaking paste volledig in Schäubles idee van een verenigd Europa.
Die pro-Europese houding zou een cruciale rol spelen in de carrière van de man. Ook toen hij in 2009 minister van Financiën werd en al snel met de eurocrisis geconfronteerd werd. Voor Schäuble is het uiteenvallen van de eurozone, laat staan van de Europese Unie, nooit een optie geweest. Voorlopig kan hij een degelijk resultaat voorleggen: de eurozone bestaat nog altijd en budgettair gezien, moeten de lidstaten in de pas lopen.
Schäuble zat hier vaak tussen twee vuren. Enerzijds mocht hij zich tijdens een Europese top niet te hard opstellen ten opzichte van de probleemlanden, anderzijds moest hij rekening houden met de wantrouwige achterban in Duitsland. Hij pleegde in die periode roofbouw op zijn lichaam. Tijdens een Europese top in 2010 werd hij onwel en moest hij in een Brussels ziekenhuis worden opgenomen.
Eigen aan de man is dat hij de confrontatie aangaat. Dat deed hij in de jaren negentig bijvoorbeeld op een meeting van Duitse Heimatvertriebenen, Duitsers die na de Tweede Wereldoorlog moesten vertrekken uit gebieden die aan Polen en Tsjechië waren toegekend. Schäuble werd uitgefloten toen hij verklaarde dat Duitsland een prijs had moeten betalen voor de eenmaking: het erkennen van de bestaande Oder-Neisse-grens met Polen en het afstand doen van alle claims op de voormalige Duitse gebieden Oost-Pruisen en Silezië.
De confrontatie ging hij ook aan met Helmut Kohl, decennialang zijn politieke medestander. Toen Kohl in 1998 de verkiezingen verloor en de CDU naar de oppositie werd verwezen, volgde Schäuble hem op als partijvoorzitter. Een jaar later brak een schandaal rond illegale partijfinanciering los. Al snel bleek dat Kohl van alles op de hoogte was. Schäuble was woest en het kwam tot een breuk tussen de twee CDU-politici. In Zwei Leben staat een passage waarbij Schäuble tegen Kohl zegt: “Ik heb uren van mijn kostbare tijd aan u besteed. Ik blijf geen minuut meer in uw gezelschap.”
Maar toen werd duidelijk dat ook Schäuble geld had gekregen van een privébedrijf. Hij moest terugtreden als partijvoorzitter, waarna het nieuwe politieke talent Angela Merkel aan zet kwam.
ALAIN MOUTON
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier